انقلاب مسلحانه طبقه ی کارگر، تنها پاسخ ممکن و رهایی بخش به شرایط کنونیِ حاکم بر جهان است!
انقلاب سرخی که با درهم شکستن دولت کشوری، منطقه ای، قاره ای و ایجاد دیکتاتوری پرولتاریای مسلح ، پیروزی اولیه خود را به جهانیان اعلام و با فتح جهان، یعنی لغو سیستم طبقاتی – سیستم سرمایه داری امپریالیستی – در سطح کره زمین و بر قراری یک جامعه ی جهانی کمونیستی به پایان پیروزمند خویش میرسد. انقلابی که با عمل تاریخی طبقاتی یعنی نابودی مالکیت خصوصی، به جامعه طبقاتی پایان داده و بشارت دهنده جامعه ی نوست، جامعه ای بدون طبقات اجتماعی – طبقات استثمارگر و استثمارگر شونده – ، تاریخ انسانی را میگشاید و زمین و نسل انسان و چه بسا همه موجودات زنده روی زمین را از مرگ و نیستی حتمی بوسیله ی سیستم کنونی که مرگش حتمی است و این مرگ است که مرگ همه چیز زنده را با خود همراه میآورد، نجات میدهد و یک زندگی که همه براساس نیروی بدنی و استعداد خویش و نیز نیاز جامعه بشری – آدمی – انسانی کار – فعالیت مفید تولیدی – انجام داده و بر اساس نیازشان از محصول جامعه برداشت میکنند.
طبقه کارگر به عنوان طبقه ای اجتماعی، تنها طبقه و نیروی اجتماعی است که در صورت سازمان یافتن، متحد شدن، متحزب شدن کمونیستی انقلابیِ کارگران آگاه و مسلح شدن طبقاتی با خیل زحمتکشانی که در این سیستم پایمال شده و بیش از پیش پایمال میشوند، قادر به پیروزی رساندن چنین انقلابی و انجام چنین وظیفه ی تاریجی اجتماعی میباشد.
کارگران برای فتح جهان به پیش! کارگران برای ایجاد جامعه بدون استثمار و جنگ های قتل عام کن و ویران کن همه چیز و مرگ از گرسنگی، از سیل و زلزله به پیش! به پیش برای برگزاری اول ماه مه شایسته ی کارگران به پیش! به پیش برای انقلاب سرخ، انقلاب مسلحانه و ایجاد جامعه کمونیستی، به پیش!
رفقا؛ همبسته و مسلح شویم که برای سرکوبی ما، بورژوازی بیرحم، فقط برای جلوگیری کردن از یک تظاهرات ما، در کشور فرانسه، مهد آزادی دروغین و دیکتاتوری راستین خویش، بیش از ۶۰ هزار نیروی رنجر، نیروی آموزش دیده، مجهز به همه وسایل یک جنگ کامل – نیروی پلیس و ژاندارم – به خیابانها می فرستد، ولی نمی تواند جلوی تظاهرات همطبقه ای هایمان را با شعار رئیس جمهور ” مکرون دزد است” را، سد کند.
رفقای کارگر و زحمتکش، نیروی مان اگر سازمان یابد، اگر باور بخود آورد، اگر تحزب یافته و مسلح گردد، اگر ستاد جنگ طبقاتی مان – حزب مان – را ایجاد کنیم، اگر اپورتونیست ها یعنی سوسیال دمکرات های رنگ وارنگ و با نام های دهان پرکن و حتی کمونیسم و سوسیالیسم کارگری و انقلابی و اما درعمل مخالف با انقلاب قهری و دیکتاتوری پرولتاریا – شوراهای مسلح کارگران – و یا در اشکل دیگر ممکن و یا سکوت کننده در این باره را، شناخته و از صفوف مان بیرون اندازیم، برای هر چیزی و بویژه پیروزی انقلاب اجتماعی – کمونیستی مان کافی است!
باید بدانیم و این سخنان کارل مارکس را از یاد نبریم که ” سلاح نقد هرگز جای نقد سلاح را نمیگیرد” که “نیروی مادی (سازمان یافته و مسلح) را فقط با نیروی مادی (سازمان یافته و مسلح) میتوان پاسخ گفت” و نیز ” طبقه کارگر نمیتواند بطور ساده ماشین دولتی حاضر و آماده ایرا تصرف نماید و آنرا برای مقاصد خویش بکار اندازد.”، باید دولت کنونی را درهم شکسته و بر خرابه های آن، دولت نوین – دیکتاتوری پرولتاریای مسلح را بر پا سازد! تا قادر به ایجاد کمونیسم گردد!، داخل پرانتزها از من هستند.
این درس و تجربه ی مبارزات طبقاتی طبقه کارگر بر علیه طبقه سرمایه دار و دولت آن تا کنون و مخصوصا کمون پاریس سال ۱۸۷۱ است که در آن، همین بورژوازی فرانسه با کمک دولت دیکتاتور پروس – آلمان با قتل عام بیش از ۵۰۰۰۰ هزار از کموناردهای قهرمان، کسانی که اعلام کرده بودند : ” میهن یک افسانه است، انسانیت یک واقعیت است.” به یادگار مانده است.
آری، ما تسلیم نمیشویم، باید پیروزی شویم و گرنه نابودی ما حتمی است! زیرا که سیستم سرمایه داری با رشد تضادهای هر روز حادتر شونده اش، محکوم به نابودیست! این قانون اساسی دیالکتیک مادی است که : هر چیزی که متولد میشود، مرگ خود را با تولد خود اعلام میدارد!
ما تسلیم نشدنی هستیم!
ما، شما را به گورمی سپاریم
ما از شما بیزاریم
از نظم تان متنفریم،
شما استثمارگرید،
شما قاتل انسان رهائی طلب هستید؛
بدین خاطر شما، آری، همه گیتان
لایق گورهستید:
شماکه دنیا مارا
دنیائی که می توانست و می تواند زیبا و شاد باشد،
و جائی برای زیستن همگان با لبان خندان باشد
را به گند کشیده اید،
آنرا به شکنجه گاه ما
به قصابخانه ای برای ما،
به مکانی برای قتل عام ما، تبدیل کرده اید.
شما ای سرمایه داران زالو صفت باید بمیرید،
حتمن بدانید که ما،
ما تهیدستان
ما بی چیزان
ما برهنه گان،
ما در زیر پل ها درهم لولیدگان امروز
ما کارگران و رنج کشیدگان،
شما را به زیر می کشیم،
آری، ما درحال متشکل شدن هستیم
ما داریم، می آئیم
با توپ و تفنگ،
با هرآنچه که شما،
که ما را با آن، میکُشید
تا همه جا را
کارخانه ها و مؤسسات را
به اشغال خود درآوریم .
دولت شما را درهم شکنیم
افتدار راستین خودمان را برقرار کنیم
و خود بر سرنوشت خود حاکم گردیم.
شما، می توانید ما را بکشید
ما را می توانید،
بوسیله سگان پلیس تان گاز بگیرید.
ولی بدانید و آگاه باشید
ما همواره در حال حرکت هستیم
موج در موج بهم میپیوندیم
موانع را در هم مینوردیم
آری، ما تسلیم شدنی نیستیم
ما کارگریم، ما تولید کننده ایم،
ما تسلیم نمیشویم، نه، ما تسلیم نمیشویم،
تسلیمی و به زانو افتادنی درکارنیست.
ما می شکنیم
ما را می توانید قطعه قطعه کنید
و، اما تسلیم نمی شویم.
ما، شما را همراه کلیسا و مسجد،
کنیسه و تمپل
دستگاه دولت سرکوبگرتان،
مجلس، زندان و دادگاه هایتان
به زباله دانی تاریخ خواهیم افکند
مطمئن باشید،
حتما این کار را میکنیم.
این وظیفه تاریخی ماست که شما برای ما تعیین کرده اید!
آنگاه آزاد و رها میشویم،
همدیگر را در بغل میگیریم
و دراین میادین و خیابانها
که امروزه قتل گاه ما،
همراه با فریاد رهائی طلبی ما شده اند
آن روز آزاد و رها
بوسه ها و یک شاخه گل سرخ
با یاد همه رفقای جان فشان شده مان
نثارهم و هدیه می دهیم.
حمید قربانی ۱۲- آگوست ۲۰۱۶
سرود فرانسوی – ما تسلیم نمی شویم
https://www.facebook.com/Sepehr.Azadi/videos/1280877041923052/
لینک هایی در باره تظاهرات جلیقه زردها
https://www.youtube.com/watch?v=HStnV_EVg-U
برای مقایسه و فهم اینکه دولت در همه جا، دیکتاتوری طبقه ی سرمایه دار است. آن ها در فرانسه بودند و این هم در ایران می باشد
ولینکی دیگر
در باره تظاهرات جلیقه زردهای فرانسه، البته از یک سایت معلوم الحال اکثریتی! اخبار روز!
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=92807
حمید قربانی انسان بیوطن – جهانیست – ۲۱ آوریل سال ۲۰۹۲ اسپارتاکوسی