بهروز شادیمقدم

تصفیۀ”فراکسیون فعالیت به نام کومه له”ازطرف کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران وسکوت احزاب چپ درقبال این مسئله تائیداین ضرب المثل قدیمی است که : سکوت علامت رضاست .

اَنان که فراکسیون رایک جریان ناسیونالیستی میدانند،بااین اقدام حزب وسکوت شان ندانسته درجهت تضعیف چپ وپراکندگی اَن گام دیگربرداشتند.
امااین موضع گیری حزب کمونیست ایران واحزاب چپ نتیجه اش فقط تضعیف چپ وپراکندگی اَن نیست،کمک وتقویت جریان راست راهم دربردارد.
گرایش وجریان"زحمتکشان"چه درزمان بودنشان درحزب وچه بعدازجدایی واستقلالشان،ماهیت ِ تفکر،حرکت وتشکیلاتشان معلوم بود.ناسیونالیسم راهنمای تئوری وعملشان بوده وهست.
فراکسیون رانمیتوان جریانی همچون جریان"زحمتکشان"نامید.نظرات ومواضعشان درسالهای گذشته ودرمقابل حزب این رانشان داده است .
جمع فراکسیون اگراین اشکال راداشت که درکنارحزب ودرمقابل جریان"زحمتکشان"سکوت کرد،این برتری وفرق رادارد که درهنگام جدایی اَنها بازدرکنارحزب ودرمقابل اَنهاقرارگرفت .ندیدن این تفاوت وگرفتن یک موضع هماننددرمقابل فراکسیون و جریان"زحمتکشان" اَب به اَسیاب ارتجاع ریختن است . 
بخشی ازمطلبی که سال پیش نوشتم ودرموردفراکسیون است دراینجامیاورم :
"جریان دیگردردرون حزب کمونیست ایران که نمیشوددقیقا”گرایش نامیدوسالهاست ازحزب انتقاد داردو خواهان حذف نام حزب کمونیست ایران وفعالیت به نام کومه له است،چندی پیش اعلام کانونی بنام ”فراکسیون فعالیت به نام کومه له”رانمود .فراکسیون فوق نقطه نظراتش رادرنوشته ای اَورده است وعده ای به غلط ( شایدخود حزب هم ) اَنهاراگرایش ناسیونالیستی دانسته اند . این فراکسیون واکثراَنهایی که درخارج حزب  ازشان پشتیبانی کرده انددرطول مبارزه شان نظرا”وعملا”ازناسیونالیسم فاصله داشته اند.اماصرفا”باخواست اَنها برای برداشتن نام حزب وابهاماتشان درموردسوسیالیسم وطرح عقب افتادگی جامعۀ ایران ومشکلات بنیانگذاری سوسیالیسم درجامعه که مطرح کرده اند،به خودی خودنمیشودبه ناسیونالیست بودن و ضدسوسیالیست بودنشان رسید.واضح است هرجریانی که به تئوری انقلابی ومارکسیستی متکی نباشد،اگرهزارنیت خیرهم داشته باشددرموضع گیریهاورودررویی اش بامسائل اجتماعی وسیاسی به چپ وراست زدن وانحرافاتی دچارخواهدشد.به خصوص حزب و تشکلی که بخش عمدۀ کارش مسائل کردستان بوده وهرروزه بااَن درگیراست،امکان درغلطیدنش به دام ناسیونالیسم هم وجود دارد .
فراکسیون باطرح نظرتشان درجلسات حزب و اعلام این نظرات به صورت کتبی و سابقۀ مبارزاتی تشکیل دهندگانش ومرزبندی عملی اَنهاباگرایش ناسیونالیستی درون حزب درگذشته مسئلۀ ناسیونالیسم بودنشان را منتفی میکند .
امااین چگونه جریانی است که ناسازگاریش روزبه روزبیشترمیشود وهنوزباحزب مانده ومیماند.درموردکومه لۀ قبل ازتشکیل حزب گفتیم ازضعف تئوریک رنج میبرد.تشکیل حزب کمونست ایران این نقص کومه له راپوشاندوبارفتن گرایش کمونیسم کارگری مشکل کمبود تئوری درحزب بازسنگینی میکند.برای یک حزب دخیل درمبارزۀ طبقاتی فقط داشتن برنامۀ حزب و تحلیل ازاوضاع کافی نیست.تئوری راهنمای این مبارزه هم لازم است .کمبود تئوری از هم اکنون یکی ازنقاط ضعف فراکسیون است .
درضمن فراکسیون یک گرایش پراگماتیستی سابقه داردرکومه له است ورهبران وکادرهای اَن درطول فعالیتشان درکومه له وحزب انس والفت اَنچنانی باتئوری نداشته اند.واین درشرایط کنونی کاراَنهارادشوارترمیکند.حزب کمونیست ایران هم درمجموع وضعیت تقریبا”مشابهی دارد.اماشرایط حزب فرق میکند.برای فراکسیون دراینجا اختلاف نظروچه بسادراَینده مسئلۀ ماندن ویاجداشدن مطرح است ودراین صورت بحث تئوری وجایگاه اَن برای گرایشی که میخواهدجداشودمعلوم است والادرهرحزبی چه درسطح رهبری وچه دربدنۀ اَن عدۀ زیادی پراگماتیست اند وقرارنیست همه تئوریسین باشند .بحث تئوری فقط درارتباط بارهبری حزب اهمیت اساسی دارد .
فراکسیون به این مسئلۀ واقف است وازطرف دیگرعدم گسترش حزب درایران رانقص فعالیت حزب میداندوبرای رفع اَن خواهان برداشتن نام حزب میشود.اینکه دراوضاع واحوال جامعۀ ایران حزب بیشترازاین نمیتواند گسترش داشته باشدواین مسئله ای است که فراکسیون به اَن توجه نمیکند.ازطرف دیگربودن نام حزب اعتباریست برای کومه له وبرداشتن این نام ضربه ای به کومه له واهداف سوسیالیستی اَن خواهد بود .
فراکسیون چون دورنمای سوسیالیسم رادرسایه میبیندوتئوری راهنمای عملش نیست،اَینده راتیره وتاردیده و دراین روند گذشته و اَینده جاعوض کرده ونستالژی وبه گذشته رجعت کردن و ازکومه له پدیدۀ مقدس ساختن شکل میگیردواین تنها مختص فراکسیون نیست.اَنها که دردنیای مبارزه تنها کومه لۀ قدیم رامبارزمیدانندو اَنرا تافتۀ جدابافته تصورمیکنند کم نیستند.
بایددرنظرگرفت کومه له چون هرتشکل دیگرابزارمبارزاتی بوده و هست.ابزارمبارزاتی اَرمان نیست ، وسیله است . وسیلۀ مبارزۀ.بعضی هابه کومه له نه چون تشکل وابزاری بلکه همانندمیراث مقدسی برخوردمیکنندواین را درنظر نمیگیرندکه کومه له موردنظراَنهادراََن سالهابانقاط ضعف وقدرتش درمرحلۀ خاصی ازمبارزه دخیل بوده وتاریخ اَن دوران سراَمده است .
اظهارنظروتلاش اَنهایی که میخواهند کومه له ای به همان شکل که درگذشته بود،درست شودازهمه چیز گذشته بامقولۀ تاریخ ومراحل اَن همخوانی نداردوتلاشی بیفایده وازنظر مارکسیستی ارتجاعی وتاریخ رابه عقب برگرداندن است.نبایدازیادبردحدود سی سال ازکومه لۀ موردنظر گذشته است.جریان فوق نتیجۀ شرایط اجتماعی وسیاسی خاصی بودک
ه تکراراَن شرایط غیرممکن میباشد.ازهمۀ این هاگذشته اَنهایی که همچنان ازکومه لۀ اینچنانی واَنچنانی صحبت میکننداگرچنین کومه له ای هم باشدوخودشان دراَن فعالیت داشته باشنددرعمل متوجه خواهندشدکه تشکل فوق جوابگوی مبارزۀ این مرحله ازتاریخ نیست وباهمۀ تلاشی که بکنند مشکل بتوانند همطرازحزب کمونیست ایران بشوندودربهترین حالت وضعیت احزاب دیگرو ازجمله حزب کمونیست ایران خواهند داشت.امااین هم غیرممکن است.چنین تشکلی درواقعیت به گروهی کوچک ومنزوی تبدیل خواهدشدکه جوابگوی مبارزۀ طبقاتی به هیچ وجه نخواهدبود .
فراکسیون کومه له حتما”به این امرواقف است که ضمن اختلاف هنوزدرحزب مانده است.اََنهامیدانندکه بابیرون اَمدن ازحزب خودراتضعیف میکنندوماندنشان به نفع خط سیاسی خودوکومه له خواهدبود.واین بهترین راه است . "
ازمطلب : مروری کوتاه بر حزب کمونیست ایران ، حزب کمونیسم کارگری ایران (جدایی ها و انشعابات اَنها)
بااین حال حزب کمونیست ایران دربرخوردبه جریان "زحمتکشان" نرم بود وبااَنهاتابه اَخرکوتاه اَمد .
امابرعکس فراکسیون که به حزب کمونیست ایران نزدیکتراست ومواضع تشکیلات شکنانه وارتجاعی جریان"زحمتکشان"رانداردوبه مراتب اصولی ترباحزب برخوردکردوخودنیزخواهان ماندن درحزب میباشد، ازطرف کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران تصفیه میشود.
اگرجریان"زحمتکشان" جدانمیشدومیماند،اََیاجایش هنوزدرحزب بود؟
این راست وچپ برخوردکردن کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران رابه این دوجریان چگونه میشودتوضیح داد.
به جریان راست ،راست روانه وبه جریان چپ (منظورفراکسیون است نسبت به جریان زحمتکشان) چپ برخوردکردن،ریشه درراست روی خود کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران دارد .
این راست روی حزب نفعش به گرایش راست درجامعه وضررش به چپی است که خودرابه اَن متعلق میداند.  

بهروز شادیمقدم  ۲۰ .۳٫ ۲۰۰۹
http://shadochdt.wordpress.com