این آن جامعه ی جهانی طبقاتی است که فاشیسم – نازیسم، راسیسم – دموکراسی طبقاتی بورژوائی- سرمایه داری امپریالیستی – بر آن حاکم است. این آن مردابی است که اگر بوسیله ی انقلاب سرخ کارگران متحزب، آگاه و مسلح نخشکد، همه را در خود غرق کرده و به نابودی و نیستی می کشاند. این آن چیزی است که کارل مارکس ناگزیری آن را در سال ۱۸۷۳ به روشنی در نوشته ای به نام – پی کفتار برچاپ دوم جلد اول کاپیتال به زبان آلمانی با کشف قانون ماتریالیسم دیالکتیک ( هر چیزی که روزی متولد می شود… روز هم می میرد، زیرا دیالکتیک ذاتا انتقاد کن و انقلابی است، دیالکتیک حاکمیت هیچ چیزی را بر خود نمی پذیرد.) ناگزیری آنرا اعلام کرد. این را نمی توان با هیچ چیز مانند مزخرفات زندگی مسالمت آمیز نئوکنفوسیوسی های چینی نمی توان جانشین نمود. تضاد و نبرد اضداد همیشگی است و صلح و مسالمت در دنیای تضادمند اجتماعی – طبقات اجتماعی با تضاد طبقاتی آشتی ناپذیر – موقتی است و زودگذر!

همه جای جامعه کنونی گندیده است و فاسد شده است! خیابانهای پاریس، بارسلونا، آناارا، ریو دو ژانیرو، نیویورک و اهواز و هفت تپه و… یک رنگ شده اند، زیرا که بر همه دولت سرمایه داری حاکم است. انقلاب، محرومان انقلاب، انقلاب سرخ، تنها جواب واقعی و رهگشا کارگران!

دموکراسی آزاد همه خلقی – آزادی و برابری برای همه مرد! فاشیسم سرمایه داران حاکم است! کمونیسم سرخ کارگران راه نجات است!

https://fa.euronews.com/2018/12/21/catalan-separatists-spain-police-scuffle-barcelona