نه به جمهوری اسلامی

آکام بسیم 

اخیرا احمدی نژاد رئیس جمهور اصول گرای رژیم اسلامی به تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۳۸۷ برابر با ۱۶ مارس ۲۰۰۹ میلادی در ادامه سفرهای سیاسی استانی خود به استان کردستان وارد و بعد از ظهر همان روز سخنرانی فریباکارانه و ریا کارانه ای را همراه  با وعده های تو خالی ایراد نمود .

او در این سخنرانی موضوعات مختلفی را که با منافع طبقه حاکمه و رژیم ارتجاعی آن همخوانی داشت مورد اشاره قرار داد آنچه که قابل توجه است بدین قرار است: تلاش در راه آبادانی و صنعتی کردن کردستان و احداث خط آهن منتهی به سراسر کشور و تاسیس و احد های ورزشی برای زنان (خواهرن به نقل از احمدی نژاد ) و جوانان و نیز برانگیختن احساسات مذهبی مردم و مثل همیشه متوسل شدن به آیات و احادیث افیون توده ها (پیامبر اکرم به نقل از احمدی نژاد ).

برای آگاهی بر شرایط صنعتی کردستان بایستی به تاریخ نظری بیافکنیم .بر کسی پوشیده نیست که از دوره زمامداری شاهی تا دوران حاکمیت رژیم ارتجاعی اسلامی مناطق کرد نشین از نظر اقتصادی عقب نگه داشته شده است و دلایل خاص خود را دارد .در صد سال اخیر با تو جه به شرایط مشخصی که در آن قرار داشته یعنی “ستم ملی که بر مردمان این نواحی روا داشته میشود “همواره منشا و سر چشمه جنبش های اجتماعی و اعتراضی بر علیه نظام های توتالیتر و مستبد حاکم بر آن مناطق بوده و است . از این روی رژیم های مسلط بر آن همواره کردستان را در زمینه اقتصادی و فرهنگی عقب نگه داشته اند .اما مقاومت و مبارزات مردم کردستان هیچ گاه متوقف نشده و در همه ادوار جریان داشته است .این کنش و و اکنشیست میان رژیم های استثمارگر و توده های استثمار شده و تا این اوضاع پا برجا باشد مبارزات و مقاومت نیز از حرکت نمی ایستد.چه دلیلی دارد احمدی نژاد این چنین سخنانی را عنوان کند ؟

امروز جوانان کردستان هر سال افزون تر از سال قبل وارد بازار کار میشوند .اما در شرایط بحران مالی جهانی مضاف بر محاصره اقتصادی به علاوه اقتصاد همیشه در بحران رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که با تولدش زاییده و در دوران های آتی همراهیش میکند به اضافه عدم سرمایه گذاری های آگاهانه دولت و سرمایه داران در کردستان سبب بیکاری فزاینده ای در میام جمعیت جوان آماده به کار در این نواحی شده است .و نیز فقر ،اعتیاد،خیابان گردی،تن فروشی ،دست فروشی و مهاجرت به شهرهای بزرگ و صنعتی در ابعاد گسترده از تبعات سیاست ضد انسانی رژیم حاکم در کردستان ایران است . آقای رئیس جمهور هم از ساخت بناهای ورزشی در شهرها سخن می راند. البته نا گفته نماند در کردستان بعضا امکانات مدرنی هم موجود می باشد اما توده های کارگر و زحمتکش قادر به پرداخت هزینه های گزاف استفاده از آن ها نیستند .

اما در باره اشعار و مجیز گویی های منفورترین رئیس جمهور ایران اسلامی و دست به دامن اولیا و انبیا و سایر امپراتوران قرون وسطا شدن و تحریک احساسات مذهبی برخی از مردم ،تنها هدف بقا و حفظ موجودیت نظام استثمارگر کنونی و ازلی و ابدی و طبیعی قلمداد کردن نظم موجود و نیز مشروعیت بخشیدن به اعمال ضد انسانی رژیم در نظر افکار عمومی را دنبال میکند .

رئیس جمهور کنونی جمهوری جنایت کار اسلامی هم به خوبی بر این وضعیت واقف است .از یک سو دود به چشم مردم دود می پاشد تا مردم واقعیت های زندگی خود را نبینند غافل از اینکه این شرایط مشقت بار را با گوشت و پوست خود میچشند و ازسوی دیگر نشاندهنده ترس و  وحشت رژیم از ظرفیت انقلابی کردستان است.نیک می داند همین توده ها سرانجام تیشه به ریشه اش خواهند زد .اکنون جمهوری اسلامی در باتلاقی گرفتار آمده است که ساخته و پرداخته خودش است .به قولی گور کنان خویش را می پروراند. این سیاست در ادامه موج جدید سیاست ایجاد رعب و وحشت و سرکوب سراسری است که در ماه های اخیر آغاز گردیده است و در ادامه این تعرضات آشکارش بر سر سفره بی رونق توده های تهیدست جامعه است .

مردم کردستان با اعتراضات گسترده خود در ۱۶ مرداد ۱۳۸۴ و اعتصاب اخیر مردم شهر مریوان و اعتراض علیه بستن مرزها و آزار و اذیت کاسبکاران و برگزاری باشکوه هشت مارس در شهر ها و روستاهای مختلف کردستان و هزاران میدان نبرد دیگر تنها نمونه هایی از اعتراضات برحق مردم کردستان بر علیه این رژیم را به نمایش می گذارد و بار دیگر جواب نه را به جمهوری اسلامی دادند .