یلدای کارگران فولاد – انقلاب بلند،انقلاب سرخ!
کمونیست ها یعنی اساسا کارگران آگاه- را می توان از هدف شان شناخت. هدف کارگران آگاه لغو شرایط موجود اجتماعی- جامعه ی طبقاتی بورژوائی است که در آن اکثریت ساکنین بوسیله ی اقلیت صاحب ابزار تولید – کار مُرده- مورد استثمار قرار می گیرد و موجودیت دادن جامعه ای است که در آن استثمار فرد از فرد غیر ممکن گردد. کمونیست ها هدف خود را با صراحت، رو به کُل جامعه اعلام کرده و سعی می کنند که طبقه کارگر در رأس و کلیه کسانی که بدین هدف باور دارند و می توانند داشته باشند را، برای عملی کردنش بسیج، سازمان، متمرکز و آماده نمایند. کمونیست ها هیچگاه از گفتن حقیقت و بویژه به توده ی طبقه ی کارگر پرهیز نمی کنند. حقیقت گویی یکی از خصلت ها و خصوصیات ویژه و اساسی کمونیست هاست. برای کمونیست ها، برگزیدن سازمان و اشکال گوناگون مبارزه ی طبقاتی و اینکه یکی از اشکال آن اصلی گردد، فقط با توجه به اوضاع و شرایط مشخص جامعه ای است که کمونیست ها باید برای رسیدن به هدف نهایی شان، آنرا تغییر اساسی-لغو- نمایند، جامعه ی طبقاتی موجود- جامعه ی طبقاتی بورژوائی- دارای نیروی سازمان یافته ی مسلح و غیر مسلح به نام دولت است که نیروی نظامی روبروی کارگران آگاه صف می کشد، کمونیستها برای برانداختن چنین جامعه ای به یک سازمان – حزب- اساسا مخفی – حزب کارگران کمونیست و انقلاب قهری نیازمندند. جامعه ای که کمونیست ها هدف شان است، جامعه ای است که در آن مالکیت خصوصی عده ای از افراد- طبقه ی حاکم- بورژوا یا سرمایه دار- با مالکیت آحاد جامعه- مالکیت اشتراکی- مالکیت کمونیستی- جانشین شده است که این شعار بر تارک آن نوشته شده باشد: «از هر کس به قدر توان کار، به هرکس به قدر نیاز از محصول جامعه.»، چنین جامعه ای موجودیت نمی یابد، مگر جهانی باشد، زیرا دشمن چنین جامعه ای یعنی طبقه ی سرمایه دار امپریالیست، طبقه ای جهانی – کره ارضی- است!
« چریک‌های فدایی خلق پس از این دو عملیات آمادگی‌شان را برای ادامه راه در اطلاعیه‌ای اعلام کردند:
… هر جا ظلم هست، مقاومت و مبارزه هم هست… ما فرزندان انبوه زحمتکشانی هستیم که در طول صدها سال با افشاندن خون‌شان به ما یاد داده‌اند که چگونه می‌توان به آزادی و زندگی شرافتمندانه دست یافت… مبارزه چریکی شروع شده‌است… یورش قهرمانانه چریک‌های از جان گذشته به پاسگاه سیاهکل در گیلان بار دیگر، به روشنی تمام، نشان می‌دهد که مبارزه مسلحانه تنها راه آزادی مردم ایران است. ما چریک‌های فدایی خلق با حمله به پاسگاه کلانتری قُلهک و اعدام فرسیو جنایتکار نشان دادیم که راه قهرمانانه سیاهکل را ادامه خواهیم داد…-
به نقل از بخش ششم – “چپ” در ایران و طبقه ی کارگر – مصاحبه با حمید قربانی – انسان بیوطن.
نبرد طبقاتی بعد از پیروزی کمونیسم – جامعه ای که بر پیشانی خویش این شعار را حک کرده است: – از هر کس به اندازه نیروی او، فعالیت مفید و به هر کس به اندازه نیازاو از محصول جامعه داده شود.- پایان خوش می یابد و اگر نه نابودی گزیر پذیر نیست، این پیروزی بعد از زایمان سخت و توان فرسا حاصل می شود و تا آن هدف و حصول بدان چه رنجی را که انسان کارگر و بویژه کارگر آگاه تحمل می کند؟ که از توصیفش عاجزم. اما و اما، این رنج و حرمان و شکنجه هم گریز ناپذیر هستند، زیرا که طبقه ی حاکم به راحتی حاضر نیست، مفت خوری را بس نماید. انقلاب انقلاب انقلاب سرخ الزامی است، رفقا!
لینک – کارگران نورد اهواز و شب یلدا.
https://www.facebook.com/groups/804550869576547/