ناسیونالیسم کرد و فارس،
“مرز پر گهر” یا مرز پر خون؟
اخیرا قطعه ای از سرود ناسیونالیسم فارس “ای ایران ای مرز پر گهر” بصورت ویدئو منتشر شده است. کسانیکه این ویدئو را دیده باشند، کمترین تردیدی ندارند که جریان راست و ناسیونالیسم فارس با این “ابتکار” کوشیده است بنمایندگی از طرف ناسیونالیسم کرد، “گنجشک” را به نرخ ” قناری” به بازار عرضه کند و بفروش برساند. در این کلیپ فردی در لباس محلی کردی با لهجه غلیظ زبان فارسی همراه گروه موزیک آنرا اجرا کرده است.
حقه ای که در ساختن این ویدئو بکار رفته تنها از این نظر نیست که خواننده این سرود با پوشیدن ناشیانه لباس محلی کردی “مرز کشتار و خون کولبران را “گهر بار” مینامد، بلکه جریانات و احزاب ناسیونالیست کرد نیز برای تحقق فدرالیسم قومی و ایجاد جامعه موزائیکی و همسویی با ناسیونالیسم فارس، ترک، عرب، بلوچ و ترکمن نه تنها مشکلی با گنجشک رنگ کردن ندارند، بلکه عمیقا مشتاق هستند که خود نیز به ایفای چنین نقشی بپردازند و مرزهای آغشته بخون را که سالهاست با گرفتن باج از کولبران برایشان گهربار شده است همچنان محفوظ نگه دارند. تقدس خاک، میهن و مرز برای تمامی دسته جات ناسیونالیسم نه از سر منافع مردمانی که در این مناطق ساکن هستند و کار و زندگی میکنند بلکه از سر چاپیدن دسترنج کارگرانی است که با خون و دل در این نواحی، جهنمی ترین زندگی به آنان تحمیل شده است. مرزها از این رو برای حاکمان مقدس و برای جریانات ناسیونالیست راست و قومی “پرگهر” است که منبعی عظیم برای دست یابی به سود های کلان و غارت دسترنج مردم ساکن در این نواحی است.
اما تلاش ده سازمان راست، قومی، اسلامی و باند سیاهی برای ایجاد جبهه ای واحد و همکاریهای مشترک و تکمیل آن با چنین سرودهای عقب مانده و تاریخ مصرف گذشته ای، با آنچه که طی یکسال گذشته، بویژه در ماههای اخیر فضای اعتصابات و اعتراضات عمومی جامعه را پر کرده است، بی ربط تر از آن آنست که بتوان با آن کسی را سرگرم داد.
همسویی و اشتراک مساعی این جریانات که خود را نماینده “ملیتهای” ایران معرفی کرده اند و برای رسیدن به قدرت بجز مرز و خاک، که منبعی برای سودهای کلان است، جان آدمیزاد برایشان ارزش ندارد، تمام تقلایشان این است که بر ویرانه های حکومت اسلامی سناریوی عراق و کردستان عراق را برای مردم به ارمغان بیاورند.
در حالیکه میلیونها نفر در ایران برای تامین نان سفره شان با هیولای زخم خورده اسلامی می جنگند، این تقلاها کسی را به جوش و خروش در راه تعصبات کور قومی و ناسیونالیستی “مرز پر گهر” وا نمیدارد و قبل از هر چیز مورد ریشخند کارگران و مردم معترضی است که با حضور خود در خیابانها برای پایان دادن به بساط اراذل اسلامی حاکم می کوشند جامعه ای آزاد، برابر و مبتنی بر حقوق برابر شهروندی در سراسر کشور برپا کنند.
اعتصابات، تجمعات و حرکتهای خیابانی کارگران، معلمان و تجمع هر روزه بازنشستگان، پرستاران، مالباختگان، اعتصاب عمومی شورانگیز کردستان و در یک کلام بپا خاستن نود و نه درصدی ها در ایران علیه سیستم اسلامی مافیای چپاول و غارت هستی مردم، به چیزی جز یک زندگی انسانی، چپ و مدرن بمفهوم تامین و تحقق رفاه، آزادی و برابری رضایت نخواهند داد.
ناسیونالیسم فارس، کرد، ترک و بلوچ با در شیپور کردن سرود “ای ایران ای مرز پر گهر” که مرزهای غربی آن جویبار خون کولبران، و مرزهای شرقی آن کویری از فقر و فلاکت غیر قابل تصوری را برای شهروندان ایجاد کرده است، نخواهند توانست عراق دیگری را متشکل از شاخه های اسلامی، اقوام، طوایف و عشایر را با فدرالیسم قومی سرهمبندی کنند. سیمای پر تب و تاب اعتراضات میلیونی مردم برای پایان دادن به بساط شیادان اسلامی حاکم و برای تحقق خواستهای انسانی و حقوق برابر شهروندی اجازه نخواهد داد که جریانات مرتجع و عقب مانده قومی به مبارزه آزادیخواهانه و برابری طلبانه شان خون بپاشند.
۱۴ آذر ۹۷
۵ دسامبر ۲۰۱۸