انقلاب سرخ…
انقلاب سرخ اجتماعی، تنها راه و چاره کارگران برای رهایی است!
پیروز باد انقلاب، زنده باد کمونیسم!
رفقای کارگر این اولین درس و آموزه مبارزه ی طبقاتی است که دولت دستگاه سرکوب طبقه ی حاکمه بر علیه طبقه ی محکوم است. حال کدام طبقه است که در ایران حاکم است؟ سرمایه دار، کدام طبقه محکوم است؟ کارگر. بنا براین از دولت که دستگاه سرکوب شماست و سرکوب هم فقط با یک وسیله انجام نه می گیرد، بلکه با وسایل و شیوه های مختلف انجام می گیرد که یکی از آنها اتفاقا همین دروغ گفتن به توده ها و متوهم کردن، ایجاد دو دستگی و چند دستگی بین شما کارگران ایجاد کردن است، نباید انتظار دیگری داشته باشید، ولی روحیه همه باهمی و دولت پرستی، نه می گذارد که شما، این حقیقت آشکار را به پذیرید. این را نیز بایدیاد بگیرید که نماینده گان مجالس، نماینده شما نیستند، آنها نماینده طبقه ی سرمایه دار هستند که هر ۴ سال یک بار بوسیله شما باصطلاح انتخاب می شوند تا برای سرکوبی شما قانون تصویب کنند و در چنین روزهایی با دروغ گفتن شما را خسته و حتی در نزد دیگر زحمتکشان و هم طبقه ای های تان، شرور و کار نکن و غیره معرفی نمایند و نه گذارند که شما به عنوان یک طبقه به میدان بیائید. طبقه ی سرمایه دار در جامعه ی طبقاتی سرمایه داری همه چیز از جمله دولت، مذهب، ناسیونالیسم، دموکراسی طلبی و همه دستگاه های اجرایی، قانونگزاری، قضایی و دادگستری، زندان و شکنجه و پلیس مخفی و سرکوبگر را دارد، زیرا که صاحب وسایل تولید یعنی کار مرده ی شما- سرمایه زا- است. شما هیچ ندارید به جز نیروی طبقاتی تان که آنرا سعی می کنند با ایجاد تفرقه، چند دستگی ، رقابت و مزدور پروری و غیره از نیروی مخالف به نیروی صرفا تولید کننده کالا یعنی منبع سود و افزایش سرمایه برای خدشان تبدیل نمایند. شما فقط یک راه دارید و آن اینکه تشکلات توده ای طبقاتی و سراسری که از نطر تشکیلاتی باید عمدتا و اساسا مخفی و غیر علنی باشند ایجاد کنید که در میان آنها و در شرایطی که هنوز شما طبقه ی محکوم هستید یعنی انقلاب مسلحانه – انقلاب قهری کمونیستی – انقلاب سرخ اجتماعی تان را به پیروزی نرسانده و باید برسانید، یک ارگان سیاسی سراسری یعنی حزب سیاسی – حزب مخفی و غیر علنی کارگران آگاه، انقلابی و کمونیست است. چنین حزبی در نخست در اقلیت است و اما با شرکت در مبارزات جاری، مثل همین مبارزه می تواند و قادر می گردد که توده ای شود، یعنی کارگران را که در حین مبارزه و با راهنمایی کادرها و فعالین حزب آگاه شده اند، در خود جذب نموده و به حزب اکثریت طبقه ی کارگر تبدیل گردد و لایق حزب مسلحانه – کمونیستی گردد که شما را برای و تا پیروزی انقلاب تان آماده ، بسیج و راهنمایی نماید. سیستم سرمایه داری در کلیت خویش و در سطح جهانی و بویژه کشورهایی همچون ایران، دیگر به نفع شما، تغییر نه می کند و رفرم پذیر نیست، مگر اینکه قدرت تان به اندازه ای شود که مرگ خود را حتمی بداند که دست به عقب نسینی و برای تدارک نیرو و قوی شدن به زند که شما با ادامه نبرد طبقاتی و تبدیل آن به جنگ طبقاتی دیکر کارش را می سازید. قوی شوید که قوی شدن در اتحاد و متحزب و سازمان یافتن و مسلح شدن شماست، تا حق تان را بگیرید. شما می توانید این را که سرمایه داری فقط سرکوب می کند را، در خیابان های پاریس فرانسه، کشور دموکراسی پرور و صاحب منشور حقوق بشر و السوادور با دولت باصطلام دموکراتیک و همچنین نیو یورک سهر صاحب مجسمۀ آزادی یه خوبی و روشنی ببینید که هفته هاست خیابان ها – پاریس- را پر از پلیس بد بخت و شعور از دست داده نموده اند تا بتوانند جنبش کارگران را خفه کنند. تحزب و تسلیح طبقاتی – سازمان و دستان بهم فشرده و قنداق تفنگ را محکم گرفته- این است و راه و چاره دردتان که درد بشریت است!
حمید قربانی