ضرورن محو طبقات اجتماعی…‎

ضرورن محو طبقات اجتماعی…‎

درمورد ضرورت مرگ طبقات و سرمایه، پیروزی انقلاب سرخ و موجودیت دادن به کمونیسم و انسان رها! کارگر زمانی به رهایی از روابط طبقاتی – روابط استثماری موجود بطور کلی م‎

کارگران و زحمتکشان مرد و زن و فرزندان کارگران، آیا این بار، به عرش اعلا، مالکیت خصوصی و دولتی موجود یورش می برید و یا نه؟

حمید قربانی ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸

البته، این را از یاد نه می بریم که مسئله هر انقلابی در مرحله نخست، مسئله ی قدرت سیاسی یعنی دولت هست که دولت کنونی باید با یک انقلاب قهری کمونیستی درهم شکسته و با دولت نوین، دولت از نوع کمون و شوراهای سرخ اکتبر یعنی دیکتاتوری پرولتاریا-  دولت کارگران مسلح – جانشین گردد تا راه یورش به مالکیت بورژوائی در هر شکل آن چه دولتی و چه خصوصی باز گردد، جز آن، خیالی بیش نیست.

برای پیروزی در این مرحله است که اساسا شما به حزب که به عنوان ستاد جنگ یعنی تدارک دهنده نیرو و سلاح و مهمات برای درهم شکستن دولت کنونی است یعنی اینکه شما را به عنوان طبقه ی بسیج و متمرکز و آگاه به چرایی چنین حمله و انقلاب و درهم شکستن دولت قدیم و ایجاد دولت نوین کرده و آماده می کند، نیازمند هستید و بدون آن چنین چیزی امکان وقوعش بعید است. این حزب اما، حزب دیگر گونه با احزاب تا کنونی است. حزبی است که نیروی کادری آن در هر ارگان از بالا تا پائین شما کارگران آگاه و فرزندان روشنفکر شما هستید، حزبی است که می داند که در شرایط کنونی می باید مخفی و غیر علنی باشد، حزبی است که استراتژی و سیاست آن، تعرضی و انقلابی و رادیکال است، و نه دفاعی، رفرمیستی – اصلاح گرانه – و پینه و پنبه کردنی ا. حزبی است که می داند و آگاه است که دشمن اش در اساس کل طبقه ی سرمایه دار، دولت ها و تمامی سازمان های محلی و جهانی طبقه ی سرمایه دار مانند سازمان موسوم به سازمان ملل و غیره است. حزبی است که دشمن و دوست خود را در ضدیت و یا دوستی با طبقه ی سرمایه دار جهانی امپریالیست و فاشیست و جنگ طلب می شناسد و نه مخالف این جناح و دوست آن جناح، ولی می داند که در نحست باید تکلیف خود را با نیروی حی و حاضر مقابلش یعنی دولت در سطح کشور مشخص کند، یعنی آنرا درهم شکند، یعنی در شرایط کنونی باید رژیم جمهوری اسلامی و تمامی دستگاه نظامی و غیره آن را مانند مجالس، دستگاه روحانیت ، دادگستری، آموزش و پرورش و غیره نابود نماید و نه دُن کیشوت وار به همه عالم نیستی و هستی اعلام جنگ نموده و هوا را با نیزه ی چوبین بشکافد و اما می داند و آنرا از قبل اعلام می کند که کمونیسم در سطح کشوری به پیروزی نهایی نه می رسد و بلکه جهانی است، زیرا که دشمن آن یعنی سیستم سرمایه داری اساسا متکی بر مالکیت خصوصی و بویژه بر وسایل تولید و طبقه ی سرمایه دار جهانی هستند.

آری،  می داند که در حین جنک داخلی و برای پیروزی اولیه و یا بعد از آن و ایجاد دیکتاتوری مسلح کارگران حتما با کار شکنی و حتی حملات نظامی از جانب دولت های سرمایه داری امپریالیستی روبرو می گردد، مگر اینکه طوری نیرو در سطح کشوری – ملی و بین المللی بسیج کرده باشد که طبقه ی سرمایه دار جهانی بداند که حمله به چنین انقلاب و دولتی جز شکست برایش ثمره ای نخواهد داشت، ولی دولت پرولتاریایی دشمن اساسی خود را یعنی سرمایه داری جهانی را هیچ گاه فراموش نه می کند و می داند که تا این دولت ها هستند، نباید امکان حمله را نادیده به گیرد.

 رفقای کارگر،

زمینه ی مادی از کلی جهات برای  حمله به عرش اعلای طبقه ی سرمایه دار یعنی مالکیت موجود آماده است و اما، آمادگی و درجه ی سازمان یاقتگی و مسلح شدن شما تعیین می کند که این حمله انجام گیرد و یا نه و اصولا در صورت انجام پیروز گردد و یا با شکست و دادن تلفات خیلی بیشتراز تا کنونی روبرو شود.

بدانید که:  سازمان، سازمان، سازمان مسلح شما، داشتن ستاد جنگ  برای پیروزی نهایی شما تعیین کننده  و از ضرورت بنیادی برخورداراست. صف مقابل خود را نگاه کنید!