حمید تقوایی ، دفاع از پروژه امنیتی علیه سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد

حمید تقوایی ، دفاع از پروژه امنیتی علیه سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد

با استناد به اطلاعیه  سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد در تاریخ ۲۸ مرداد ۹۷ دال بر توطئه امنیتی علیه این تشکل مستقل کارگری، درتاریخ سوم مهر ماه ۹۷مطلبی انتشار دادم و در آن به هدف از پروژه امنیتی رژیم در بطن شرایطی که سرمایه داری ایران و رژیم در آن قرار دارد اشاره کردم . پروژه رژیم علیه طبقه کارگر، درشرایطی که  جنبش های اعتراضی خود را در جریان مبارزه سازماندهی می کنند ورژیم با استفاده از بکار گرفتن تمامی ابزارهای سرکوب  تاکنون ناتوان از در هم شکستن آنها بوده است ،اکنون از طریق بالاترین ارگانش یعنی شورای امنیت وارد عمل شده است و با استفاده از دستگاههای اجرایش همچون وزارت کار ، شورای اسلامی و حراست دست بکار شده است تا سازمان های  مستقل کارگری را به شیوه ای دیگر از کار اندازد .اسم رمز توطئه ضد کارگری رژیم علیه سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد که از طریق مدیریت واحد ، حراست و شورای اسلامی وتوسط  سعید ترابیان ، حسن میرزایی و عباس بخشش فراخوان داده شده است ” مجمع عمومی” است که قرار است در تاریخ روز سه شنبه ۲۲ آبان برگزار شود.

پس از اطلاع رسانی سندیکای کارگران شرکت واحد دراطلاعیه های بروز شده از ۲۸ مرداد تاکنون کارگران پیشرو ، فعالین کارگری ، تشکل های مستقل کارگران و نیز جمع های فعالین کارگری با صدور بیانیه و اطلاعیه ومطلب به حمایت قاطع از سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد پرداخته اند . اکنون نیز مدتی است که فعالین سیاسی هم به عکس العمل پرداخته اند و اظهار نظر کرده اند . با تمامی کم و کاستی ها در این اظهار نظرات که در واقع بازتابی از منافع طبقاتی در بستری اجتماعی خواهد بود ،در مجموع توطئه امنیتی رژیم علیه سندیکای شرکت واحد محکوم شده است . هرچند نظراتی هنوز سوراخ دعا را گم کرده است و ضمن محکوم کردن رژیم به انتقادازسندیکای مستقل کارگران واحد برای ” عدم برگزاری مجمع عمومی ” نیز پرداخته است. اما درمیان فعالین سیاسی حمید تقوایی لیدر حزب کمونیست کارگری  ایران سنگ تمام گذاشته است .

حمید تقوایی در مطلبی بتاریخ ۷ نوامبر(۱۶ آبان ۹۷) بوضوح نشان می دهد که در ماجرای پروژه امنیتی علیه سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد وی و حزبش کجا ایستاده اند ونه تنها این اساسن استراتژی این حزب در قبال استقلال طبقاتی طبقه کارگرکدام است.

لیدرحزب کمونیست کارگری  چرتکه می اندازدودر مقدمه می نویسد: در نظر اول اینکه در برخورد به این مسئله اتحاد نظر وجود ندارد کمی عجیب به نظر می رسد. موضوع ظاهرا سر راست و روشن است. رژیم همیشه در تلاش بوده است که سندیکای کارگران واحد، که به همراه سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه از معدود سندیکاهای مستقل کارگری در ایران است ، را به هر وسیله تضعیف و نهایتا منحل کند. این تلاشها همیشه از جانب فعالین جنبش کارگری افشا و محکوم شده است و این بار قاعدتا باید همین طور می بود. و در ادامه با یک اما حرف دل خود و حزبش را در رابطه با یک مسئله اساسی درقبال منافع طبقه کارگر و استراتژی سوسیالیستی کارگری می زند. وی ادامه می دهد : اما دو نکته بحث را پیچیده کرده است : یکی نام بردن و حمله به تعدادی از فعالین شناخته شده سندیکا بعنوان افراد وابسته به وزارت کار وبه نهادهای امنیتی و دولتی است (منظور تقوایی آقایان سعید ترابیان ،حسن میرزایی و عباس بخشش است . کسانی که طبق شواهد و مدارک منتشر شده سندیکای واحد اقدام به همکاری با اطلاعات و حراست و وزارت کار و مدیریت واحد کرده اند .)ودوم تاکید بر برگزاری مجمع عمومی از جانب مخالفین هیات مدیره فعلی سندیکا( بخوان اسم رمز دسنگاههای امنیتی علیه سندیکای کارگران شرکت واحد)

پیشنهاد لیدر درنتیجه گیری برای سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد این است که : بنابراین حال که خواست برگزاری مجمع عمومی به هر دلیلی ( حتی اگرامنیتی و با هدف نابودی سندیکای مستقل کارگران شرکت واحد هم باشد) مطرح شده باید از آن استقبال کرد و ….باید این بهانه را از دست این نوع مخالفین هیات مدیره ( دستگاه امنیتی رژیم و سرمایه داری ایران )  گرفت . …

حزب کمونیست کارگری اساسن و با توجه به خط مشی سیاسی و نیز سنت سیاسی اش تاکنون نشان داده است که ربطی به کمونیست ندارد و با منافع سوسیالیستی طبقه کارگرخوانایی ندارد . مورد اخیر یعنی خط دفاع از استقلال تشکل کارگران شرکت واحد یا خط سندیکا سازی ضد کارگری و دولتی بیش از هر چیز جایگاه گرایشات سیاسی را در دوری و نزدیکی به استقلال طبقاتی کارگران نشان می دهد . اساسن منافع سوسیالیستی طبقه کارگر و مبارزه طبقاتی علیه سرمایه داری جز از طریق

اتکا به منافع مستقل طبقه کارگر و تشکل های مستقل کارگران قابل تصور نیست . اکنون بر خلاف توجیهات تقوایی که در لباس یک لیبرال دموکرات طرفدار”مجمع عمومی ” ظاهر شده است ، دفاع از موش دونده شده ” مجمع عمومی” و در واقع سندیکاسازی دولتی و توطئه علیه سندیکای کارگران شرکت واحد از یکطرف ویا دفاع بدون قید و شرط از سندیکای مستقل کارگران واحد از طرف دیگرمعیارعینی در منافع کارگران به عنوان یک نیروی اجتماعی است . و این معیار در شرایط کنونی ظرف تقابل گرایشات سوسیالیستی وگرایشات لیبرال ـ رفرمیستی یا به عبارت دیگر ظرف اتکا به مبارزه طبقاتی و یا سازش طبقاتی در درون طبقه کارگر است. تقوایی و حزبش با این انتخاب نشان دادند که در مقابل استقلال تشکل های کارگری و منافع سوسیالیستی طبقه کارگر ایستاده اند و در بهترین حالت حزب لیبرال کارگری بیش نیستند.