امید به سوسیالیسم راه براندازی و رسیدن به یک جامعه پر از رفاه و آسایش مردم است.

جمهوری اسلامی میلیارد ها دلار سود از فروش نفت وگاز و سایر محصولات پتروشیمی، برق و سیستم مخابراتی، صنایع، معادن و بازرگانی و شیلات و غیره و غیره را بجای سرمایه گذاری در خرید و ساخت مسکن و شهرسازی و خدمات اجتماعی بیمه و درمان و آموزش و پرورش ورفاهیات جامعه، صرف مزخرف کده ها نه تنها در ایران بلکه کشورهای مسلمان شیعه نشین و قسمت اعظم آن را در ترویج تروریسم و بمب اتم و موشک وتسلیحات نظامی ونیروهای سرکوب، کشتار وتروریستی در منطقه نموده است.

حتی آب و خاک و مراتع جنگی کشور را به صورت مفت یا در حال بن بست های سیاسی منطقه ای خود با شرکایش تقسیم کرده است.

مملکتی ویران، پر از کثافات که از سر و کول جامعه می‌بارد. فقر و عدم توانایی خرید خانوارهای ایرانی به پایین ترین سطح ممکن رسیده است. نه اشتغال زایی و نه امید به اشتغال و کسابت برای مردمی که تاوان سیاست های ویرانگر جمهوری اسلامی را می‌دهند باقی نمانده است.

وضعیت اعتیاد و تن فروشی، فقر وبیکاری، گورخوابی و کارتن خوابی، گرسنگی و آوارگی معضلاتی است که محصول این رژیم ددمنش میباشد.

جواب هر اعتراض و اعتصابی را بوسیله گله های سرکوب حزب اللهی، بسیج وسایر نیروهای سرکوبگرش می‌دهد. هر صدایی که علیه همه این بی عدالتی ها فریاد بزند را درجا خاموش و با دستگیری و زندان محکوم به شلاق، شکنجه و بعضاً اعدام مواجه می‌کند.

درچنین حالتی چطور می‌توان سکوت کرد، چطور نباید علیه این میزان توحش و وحشی گری اعتراض که نه بلکه تعرض نکرد به این سیستم سرتاسر دزد و جانی که در رأس حکومت قرار دارند.

همه این بی عدالتی و نابرابری ها و پایان دادن به آن تنها با طبقه کارگر و کمونیست های مبارز می‌تواند به انجام برسد. طبقه ای که چیزی برای از دست دادن ندارد نباید بیشتر از این بهش فرصت بدهد.

نه دمکراسی راه نجات هست و نه چشم دوختن به فرصت طلبان ناسیونالیست و فاشیستی که به کمین حملات هوایی غرب نشسته و به چراغ سبز ابرقدرت‌های غربی چشم دوخته اند، آنها دنبال منافع خودشان هستند و همچنین وسیله سرکوب و شکنجه را می‌خواهند با خود همراه کنند که در فردای سرنگونی یا انقلاب و هراتفاقی که منجر به جارو کردن این نظام شود فورا سوار آن شوند و راحت یکه تازی کنند، سوسیالیسم امید مردم وراه برون رفت از این اوضاع و رسیدن به یک دنیایی است که درآن انسان اختیار زندگی خود را بدست بگیرند نه شیخ وشاه و آقا بالاسر!

زنده باد سوسیالیسم

هه ژار علی پور