این رژیم کشتار و فقر و اعتیاد را باید به زیر کشید
کارگران مرزی(کولبران) را هر روز در مناط‌ق مرزی بجرم “قاچاقچی” به گلوله می بندند، در حالی که قاچاق کالا و نفت و مواد مخدر خودشان در بعد میلیونی بدون مانع در حال جریان است. کارگران و زحمتکشان دست فروش مواد غذایی و میوه و غیره را در خیابان وحشیانه در ملا عام کتک کاری میکنند و اجناسشان را پرت میکنند، در حالی که سرمایه داران گردن کلفت انگل حامی خودشان را برای بلعیدن زحمت و تلاش جامعه کاملا آزاد گذاشته اند، جوانان و بچه های کار و خیابانی و دست فروش را می زنند و مورد بی احترامی قرار می دهند، در حالی که آقازاده های خود با پول باد آورده کارگران و همین کودکان کار و خیابانی در ایران و خارج کشور سرگرم زندگی لوکس خود هستند.
چنین رژیم وحشی ای که عامل فقر و فساد و استثمار و جنایت ضد انسانی است باید بیدرنگ به زیر کشید. این رژیم هار که از ترس سرنگونی به هر جنایتی دست میبرد همین امروز با کارگران راننده و کامیون داران در اعتصاب با تمام قدرت به مقابله برخواسته است و حتی تهدید به اعدام می کنند. کشت ارشادشان را بجان دخترانی انداخته اند که با حجاب اسلامی در جنگ هستند و قبول نمی کنند بیش از این این زنجیر بردگی را بر گردن داشته باشند. معلمان را زندانی می کنند. حقوق کارگران را بموقع پرداخت نمی کنند و اگر بکنند از آن حقوق ناچیزکه دارند نیز کمتر پرداخت میکنند.حقوق بازنشستگی بازنشستگان را کم می کنند و دیر پرداخت می کنند و امنیتی برای این نسل که سازندگان تاکنونی جامعه بوده اند باقی نگذاشته اند.
سال تحصیلی جدید شروع شد و به ظاهر گفته میشود مدارس شروع گردید، اما بیشتر از ٩٠ درصد مدارس مکان امنی برای نوجوانان و کودکان نیست، بیشتر از ٨٠ درصد امکانات خریدن وسائل ضروری تدریس و پرداخت هزینه های تحصیل را ندارند. بنا به اخباری بیشتر از ٨ میلیون بیکار در ایران وجود دارد که از هیچ امکان اقتصادی برخوردار نیستند. در جهان، ایران در مقام شماره دوم خودکشی نسل جوانان قرار دارد. جمهوری اسلامی بزرگ ترین قاچاقچی مواد مخدر در جهان است که برای سازماندهی این کار کسانی بهتر از سپاه پاسداران را نمی شود برای این کار اجیر کرد، و همین شغل سود آور جنایتکاران در خود ایران قریب به ١٠ میلیون انسان، از جمله جوانان را قربانی و به اعتیاد کشانده است.آمار سالانه مرگ قربانیان مواد مخدر و همچنین استفاده کنندگان از مشروبات دست ساخت و خانگی هزارها انسان است.
ایران جزو کشورهایی است که اعدام در آن رکن بقای حاکمیتش است. و ایران تحت حاکمیت اسلامیهای سرمایه دار مملو از زندان و زندانی سیاسی در ابعاد صدها هزاران نفره است.
این جنایات تا کی باید ادامه پیدا کند؟ برای پایان دادن به حاکمیت این رژیم و عامل اصلی ویران کردن جامعه انسانی باید بهتر و سازمانیافته تر به میدان آمد. ما باید برای آزادی زندانیان سیاسی، آزادی کارگران در بند، آزادی معلمان و در دفاع از اعتصابات جاری از جمله اعتصاب رانندگان و کارگران در مراکز کارگری به میدان بیائیم، برای دفاع هرچه بیشتر از کارگران و زحمت کشان و در حمایت از حق و حقوق کودکان به میدان بیائیم، برای آزادی و برابری زن و مرد و علیه قوانین اسلامی به میدان بیائیم. در این مبارزه رمز پیروزی ما متحد شدنمان حول سیاستهای کارگری و سوسیالیستی و متحزب شدن در احزاب انقلابی و سوسیالیست و در سازماندهی تشکلهای رادیکال و کارگری و شورائی در محل وکار و زیست است.
مرگ بر جمهوری اسلامی، زنده باد آزادی برابری حکومت کارگری، زنده باد حزب سوسیالیست انقلابی ایران!
منبع: شماره ٧٠ نشریه سوسیالیسم امروز
Simroz.org
٢١ مهر ١٣٩٧
١٣ اکتبر ٢٠١٨