دو نوع “چپ” در مقابل افکار عمومی!
در حاشیه اعتصاب عمومی در کردستان٬ دو نوع چپ” و حاشیه های غیراجتماعی٬ سکتی آن!
اعتصاب عمومی در کردستان ایران٬ که عکس العمل جامعه کردستان به اعدام و گسترش تعرضات میلیتاریستی جمهوری اسلامی ایران بود٬ با موجی از اظهار نظر روبرو شده است. این اظهار نظر ها٬ اساسا در طیف چپ٬ در کردستان ایران و در سراسر ایران است.
در برخورد به بیانیه های اعتصاب عمومی٬ در طیف “چپ” دو رویکرد را شاهدیم.
یکی چپ ای که خواسته یا ناخواسته٬ در مقابل راست ناسیونالیست قوم پرست٬ زورش نرسید که هژمونی خود را بر فراخوان های متنوع اعتصاب٬ تامین کند٬ ارزیابی درستی از تغییر سریع توازن قوا نداشت وعملا بیانیه هایشان دنباله رو جریانات راست و قوم پرست شد. چپ ای که “حکا” در راس آن بود.
و دیگری “چپ” ای که تغییر سریع توازن قوا پس از موشک باران مقرهای دو حزب دمکرات را٬ دید٬ سنجید٬ و ضمن عدم مخالفت با فراخوان اعتصاب های عمومی٬ در بطن جامعه٬ ضمن مشارکت در این اعتصابات٬ که به حق دست رد جامعه کردستان بود به بساط اعدام و گسترش ملیتاریسم در این جغرافیا٬ مشغول تلاشی دوسویه شد! هم اعتصاب هم نه به قوم پرستان و احزاب ناسیونالیستی که فقر و بی حقوقی مردم تنها و تنها دسمایه سهم خواهی آنها از قدرت های مخرب و ماتریال سناریوهای قومی و مخرب فدرالیسم قومی در کردستان ایران است.
پیش درآمد اعتصاب عمومی
اعدام ها در کردستان ایران٬ سراسر ایران را به خشم آورد بود و میرفت که تعرضی سراسری در مقابل این اعدام ها را شکل بدهد. تعرضی از پایین و سراسری که بی تردید مهر “چپ غیرملی – غیرمذهبی” برخود می داشت. اما تعرض موشکی جمهوری اسلامی وموشک باران مقر دو حزب دمکرات در کردستان عراق٬ موقتا نگاه ها و “توازن قوا” را٬ هرچند موقتی٬ به سمت احزاب قوم پرست چرخاند! این همان چیزی است که جمهوری اسلامی ایران٬ میخواست!
در این فضا٬ راست فوم پرست و ناسیونالیست٬ در حمایت وسیع میدیای اپوزیسیون راست ضدجمهوری اسلامی٬ از بی بی سی تا صدای آمریکا٬ در فضای رسانه ای٬ همچون مجاهد٬ به ستاره دست راستی های جهانی٬ تبدیل شد و هم صدا با میدیای راست جهانی٬ اعتصاب عمومی را سند “مشروعیت” و “مقبولیت” خود در کردستان ایران کرد. “مشروعیت” و “مقبولیتی” از جنس مشروعیت ها و مقبولیت های مجاهد!
این معرکه موقتی است! برنده این اعتصاب عمومی و ستاره شدن موقتی احزاب قوم پرست٬ موقتی است! آنچه که واقعی است و در عمق جامعه٬ توازن های واقعی را نشان میدهد٬ قدرت و همبستگی مردمی است که نه برای سازمان های قوم پرست مخرب٬ که برای دفاع از جامعه٬ در مقابل اعدام و میلیتاریستی کردن آن٬ به جمهوری اسلامی ایران ایست داد.
در این میان٬ طیف و سکت حاشیه ای از شخصیت های پراکنده و بی سازمان٬ پیامبران تنها٬ مشغول چرتکه انداختن هستند که:
یکی که “اشتباه” کرده است از فراخوان ها حمایت کرده است! چرا که ارزیابی درستی از توازن قوا نداشته است! ضمنا چند فحاشی هم نثار حزب حکمتیست – خط رسمی تولید میکند٬ تا بر واقعیت درایت سیاسی این حزب٬ خاک بپاشد!
و دیگری آتشین مخالف اعتصاب عمومی است! البته پس از دیدن نتایج آن! و معتقد است که “چپ” ای که افق و دورنمایش را گم نکرده٬ و از این فراخوان ها٬ به همه دلایل بالا حمایت نکرد٬ اما در اعتصاب شرکت فعال داشت٬ باید از ابتدا مخالف اعتصاب عمومی می بود و علیه آن فراخوان میداد.
این چپ٬ هم پس از ماجرا٬ از خواب بیدار شده و رهنمود تولید میکند که “چپ” می بایست فرمان “در این اعتصاب شرکت نکیند” می داد٬ یا طبقه کارگر و کمونیست ها “سرتان را پایین بیندازید” که “به شما مربوط نیست” ! “به شما مربوط نیست که جمهوری اسلامی ایران کردستان ایران را میلیتاریستی میخواهد و میلیتاریستی میکند! “احزاب دیگر را زده اند! به شما چه”! “به چپ و کارگر چه مربوط است که چه تقابل هایی در حال شکل گیری است”! تا کارگر کمونیست و فعال چپ در کردستان و سراسر ایران٬ همچون ایشان بی سازمان و بی افق و منزوی و تنها٬ در فضای مجازی برای خود تحیلی و گردش کند. کسی که موشک باران احزاب دمکرات را٬ به این خاطر که این احزاب قوم پرست و سناریو سیاهی هستند٬ امری بین جمهوری اسلامی ایران و این احزاب میداند٬ درک بسیار نازل و سطحی از تقابل های سیاسی در جامعه دارد. مخالفت با اعدام و موشک باران٬ فقط برای سکت خود نیست!
هردو این دو گرایش حاشیه ای٬ منزوی٬ توسط پیامبران تنها وبی سازمان٬ برای پوشاندن حقیقت ای که حزب ما٬ حکمیتست – خط رسمی٬ آن را دید و سنجید و پاسخ درستی به آن داد.
پاسخ “چپ” غیرملی – غیرمذهبی٬ کارگری و کمونیستی در این معرکه٬ درست بود.
۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸
ثریا شهابی