نقطه قدرت اعتصاب پیروزمند٢١ شهریور

اعتصاب ٢١ شهریور بر بستر شرایط های سیاسی ــ مبارزاتی معینی در شکل سازمانیافته، و ادامه اعتراض میلیونی مردم در دی ماه ٩۶ علیه بیکاری، گرانی، فساد و دیکتاوری و بر بستر مبارزه ای قاطع و سراسری در سطح ایران و بین المللی علیه احکام اعدام و کمپین تجات رامین حسن پناهی پیروزمندانه بر صفحه تاریخ اعتراضی و سیاسی علیه حکومت اسلامی ثبت شد.
کمپین علیه اعدام بعنوان یک اعتراض سیاسی و مبارزاتی با شناسنامه بین المللی و داخل کشوری در یک دهه گذشته به بستر اعتراضات توده ای و مبارزه علیه اعدام و علیه حکومت اسلامی بمیدان آمده و تا کنون در مقاطع مختلف یک رکن مهم و پایه ای اعتصاب، مبارزه توده ای و راه پیمایی اعتراضی بوده است.
اعتصاب ٢٣ اردیبهشت ١٣٨٩(علیه اعدام فرزاد کمانگر و ۴ نفر از زندانیان سیاسی)، مبارزات یکپارجه مردم شهر مریوان در ٢٣ دی ماه ٩١(علیه احکام اعدام زانیار و لقمان مرادی) و (در حمایت از دردنامه زانیار) خود نیز زمینه های مبارزات توده ای و اعتراضی را در جامعه تقویت و پیش برده است.
بر متن مبارزه علیه اعدام ما، شاهد اعتصاب پیروزمند ٢١ شهرور ١٣٩٧ هستیم.
کمپین تجات جان رامین حسین پناهی که کارزاری توده ای و قوی در چند ماه گذشته در جریان بود، با حمایتهای وسیع سراسری در ایران و بین المللی، عرصه ای اعتراضی و کوبنده علیه اعدام و علیه حکومت اسلامی را رقم زد. این کمپین در رسانه های بین المللی و پر تیراژ مورد توجه قرار گرفت.
حزب کمونیست کارگری ایران و مینا احدی و تلویزیون کانال جدید، کمیته علیه اعدام در سطح سراسری و بین المللی فاکتور اصلی و مهم مبارزه قاطع علیه اعدام هسنتد.
مبارزه علیه اعدام عرصه ای سراسری و بین المللی است. توجه میلیون ها نفر از مردم و متنفر از اعدام و احکام اسلامی و قضایی قصاص را بخود جلب و مبارزات آنها را هدایت کرده است. ما در اطلاعیه کمیته کردستان نوشتیم؛ “این اعتصاب عمومی شکوهمند در پاسخ به آدمکشی جمهوری اسلامی بود. جمهوری اسلامی روز ١٧ شهریور سه جوان عزیز مردم، زانیار و لقمان مردی و رامین حسین پناهی را اعدام کرد. همان روز با موشک به مقرات دو شاخه حزب دمکرات کردستان حمله کرد و جان ١۶ نفر را گرفت و تعداد زیادی را مجروح کرد. جمهوری اسلامی که همواره با زبان خون ریختن و سرکوب با مردم حرف زده است، اینبار نیز تقلا کرد با اعدام و جنایت، بخیال خود مردم را مرعوب کند. مردم با این اقدام متحدانه و کم نظیر خود بپاخاستند و جنبش علیه اعدام اکنون بسیار جلوتر آمده و ادامه کمپین قوی و نفس گیر نجات رامین حسین پناهی، دست زدن به اعتصاب عمومی است. این پاسخ محکم و کوبنده مردم به اعدام فعالین سیاسی بود. مردم کردستان در ابعادی میلیونی به جمهوری اسلامی اعلام کردند، اگر بکشید و جنایت کنید، فقط آتش خشم ما را شعله ورتر میکنید و روز سرنگونی و پایان دادن به این دستگاه جنایت اسلامی اتان را نزدیکتر میکنید”.

مردم کردستان تجربه موفق اعتصاب ٢٣ اردیبهشت ماه سال ١٣٨٩ را پشت سر نهاده اند. این اعتصاب به اعتراض اعدام فرزاد کمانگر و چهار نفر از زندانیان سیاسی انجام شد. و اعلام انزجار توده میلیونی جامعه کردستان علیه اعدام، بود. فرزاد کمانگر بعنوان یک چهره محبوب، و معلم مبارز که با ادبیات شیرین و ساده اش نظر میلیونها نفر از مخالفین با اعدام را بخود جلب کرده بود، در دوره حیاتش متاسفانه نتوانست در موضع فراخوان دهنده قرار گیرد. ما فرزاد و چهار زندانی سیاسی عزیز را از دست دادیم و به اعتراض به این اعدامها بود که مردم کردستان در شکل سراسری دست به اعتراض و اعتصاب زدند.

در ٢٣ دی ماه ١٣٩٢ زانیار مرادی با ارسال درد نامه اش خطاب به افکار عمومی با تیتر “پخش یک دردنامه از درون زندان رجایی شهر، حرفهای دل یک زندانی جوان ٢١ ساله که از ١٧ سالگی اسیر دست حکومت بیرحم و انسان ستیزاسلامی شده، جوانی که در دوره اسارتش از جانیان چیزی جز بی حرمتی و شکنجه و آزار واذیت ندیده، مدافعین حقوق انسان را تکان داد”. و زمینه های اجتماعی ـ سیاسی اعتراضات مردم در سطح ایران (در کردستان و سراسری) و بین المللی را فراهم کرد و این عرصه از مبارزه را وارد فاز جدیدی کرد. در این روز(در ٢٣ دی ماه ٩٢) مردم شهر مریوان دست به اعتراض زدند، و جنبش سراسری و بین المللی علیه اعدام، در حمایت از دردنامه زانیار با شرکت توده ای مردم و افکار عمومی، وارد فاز جدیدی شد.

درس ها و تجارب ارزنده اعتصاب پیروزمند را باید بیشتراز این معرفی کرد. اعتصاب ٢١ شهریور٩٧ به دلیل شاخصها وفاکتورهای اجتماعی و مبارزاتی (مبارزه علیه اعدام، حضور فعال طیف وسیعی از فعالین زنان و کارگری و اجتماعی، حضور فعال نهادهای مردمی از قبیل فعالین زیست محیطی، فعالین حقوق کودکان)، فراخوان مشترک احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست و بر متن اعتراضات سراسری از دی ماه ٩۶ متفاوت و منحصر به دوره تاریخی اعتراضی ــ مبارزاتی مردم در سطح سراسری است. الگوهای ابراز وجود این اعتصاب فراتر از چند شهر و روستهاهای کردستان و حمایتهای وسیع توده ای خود نیز بر میزان متفاوت بودن پیروزمند اعتصاب افزوده است.

در پیروزی اعتصاب ٢١ شهریور احزاب و نیروهای چپ و کمونیست نفش و تاثیرات مهم و قابل توجهی بر اساس داه های سیاسی و مبارزاتی و خواستهای رادیکال آنها، داشتند.

بعنوان نتیجه گیری: خواست اصلی و پرچم اعتصاب و نارضایتی های ٢١ شهریور ٩٧ ماه با شرکت ده ها شهر و روستا در کردستان و خارج از مرزهای جغرافیایی کردستان، انزجار عمومی از مجازات اعدام و حملات وحشیانه علیه اپوزیسیون بود. تا زمانیکه رژیم اسلامی و حاکمیت سیاه این نظام مذهبی و اسلامی وجود دارد مبارزه و اعتراضات مردم در ایران و در خارج از کشور ادامه دارد. در حال حاضر دها فعال سیاسی و ده ها نفر از رهبران کارگری و معلمان، زنان مبارز و آزادیخواه در زندانهای رژیم اسلامی در بند و زندانی هستند، مبارزه برای لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی و مبارزه قاطعانه تا رسیدن به این اهداف ـ لغو اعدام ـ ادامه خواهد داشت. اشکال اعتراضی و مبارزاتی ـ لغو اعدام ـ در گرو حرکاتی نظیر اعتصاب و نارضایتی های توده ای است.

٢ مهر ١٣٩٧
٢۴ سپتامبر ٢٠١٨

ایسکرا ۹۵۵