مغلطه ی سیاسی، تحریف و تخریب به شیوه ی خبرگزاری بی بی سی فارسی(جوابی به مطلب رفیق بهروز ناصری)

مغلطه ی سیاسی، تحریف و تخریب به شیوه ی خبرگزاری بی بی سی فارسی

(جوابی به مطلب رفیق بهروز ناصری)

در صبحگاه روز شنبه ۱۷ شهریور حاکمیت جنایتکار تا دندان مسلح جمهوری اسلامی ایران در یک حرکت قرون وسطایی و کاملن ضد انسانی ۳ نفر از فعالین سیاسی به نام های رامین حسین پناهی، زانیار و لقمان مرادی را اعدام کرد. این در حالی بود که همزمان در همان روز مقرات حزب دمکرات کردستان و حزب دمکرات کردستان ایران را در عمق خاک عراق، موشک باران کرد که منجر به جان باختن تعدادی از اعضاء هر دو حزب دمکرات گردید. در همین راستا و در اعتراض به سیاست های جنایتکارانه رژیم جمهوری اسلامی از طرف احزاب چپ و کمونیست در کردستان یک فراخوان اعتصاب عمومی سراسری در کردستان«۱» و فراخوانی دیگر از طرف احزاب ناسیونالیست (مرکز همکاری احزاب کردستان ایران)«۲» در سایت های مختلف و فضای مجازی روبه کردستان انتشار یافت. همانطور که شاهد بودیم اول احزاب ناسیونالیست (مرکز همکاری احزاب کردستان ایران) با شتاب زده گی هر چه تمام فراخوانی برای اعتصاب عمومی مردم کردستان را در روز ۱۹ شهریور ماه اعلام نمودند. اما از آنجا که این فراخوان شتاب زده مورد استقبال مردم کردستان قرار نمی گرفت، مرکز همکاری تحت تاثیر احزاب و سازمان های چپ و کمونیست تاریخ برگزاری اعتصاب عمومی را به روز چهارشنبه ۲۱ شهریور موکول کردند. در واقع به تعویق انداختن تاریخ این اعتصاب عمومی از طرف سازمانها و احزاب چپ و کمونیست در کردستان به روز ۲۱ شهریور ماه و تبلیغات رسانه ای و میدیایی در سطوح مختلف، هژمونی و قدرت گرایش سوسیالیستی درون جامعه کردستان را به خوبی نشان داد. تشخیص درست احزاب چپ و کمونیست در تعیین تاریخ برگزاری، تعیین مطالبات این اعتصاب و کار سازمان گرانه برای برگزاری هر چه با شکوه تر آن بار دیگر جایگاه و نقش جریان سوسیالیستی در رهبری جنبش انقلابی کردستان را نشان داد.

جواب به فراخوان ۲۱ شهریور از طرف مردم انقلابی و مبارز کردستان در یک حرکت آگاهانه و سیاسی و با پیشوازی عملی از این اعتصاب، یک بار دیگر برگی زریّن در تاریخ مبارزاتی خود را بر علیه جهل و سرمایه به ثبت رساند. مردم انقلابی کردستان با این اعتصاب عمومی یک بار دیگر به حاکمان و سردمداران نظم سرمایه گوشزد کردند که مردم زحمتکش و توده های به جان آمده از تمامیت حاکمیت سیستم سرمایه داری ایران نه تنها مرعوب سیاست های سرکوب، اعدام، شکنجه و … نخواهند شد بلکه درست برعکس، خشم و نفرت مردم آگاه کردستان را بر می انگیزد و صفوف یکپارچه و متحد آنها را برای یک مبارزه جدی و کارساز بر علیه کل حاکمیت سرمایه داری متشکل تر میکند. بی گمان پیشوازی مردم انقلابی کردستان از این اعتصاب سندی قابل اتکا در ثبت سنت های مبارزاتی پیشرو و رادیکال مردم کردستان است.

اعتصاب عمومی ۲۱ شهریور ماه، آتش زیر خاکستری بود که از یک سو در اعتراض به اعدام سه زندانی سیاسی و موشک باران دو جناح حزب دمکرات بود و از طرف دیگر در تداوم خیزش های دی ماه در سال ۱۳۹۶و اعتصابات کارگری و مبارزات توده ای در اعتراض به چهل سال حاکمیت جنایتکار اسلامی در ایران، به سیاست های اقتصادی نئولیبرالی، وضعیت معیشتی اسفبار میلیونی کارگران و زحمتکشان، صدای آزادی خواهی و برابری طلبی در اعتراض به دستمزدهای چهار برابر زیر فقر کارگران و محدودیت های آزار دهنده ای به نام دین، وجود تعصبات مذهبی، شکاف های جنسیتی و قومی و در نهایت فاصله طبقاتی عمیق، فقر و فلاکت، گرانی و بیکاری است.

در راستای همین اعتصاب عمومی مردم کردستان، در چند روز اخیر مطلبی از رفیق بهروز ناصری تحت عنوان: بمناسبت برگزاری موفقیت آمیز اعتصاب عمومی و سراسری کردستان ایران «۳» روبه بیرون انتشار یافت. در این مطلب تناقضات و همچنین عامدانه و آگاهانه، حذف احزاب چپ و کمونیست در اعلام یک فراخوان مشترک در راستای این اعتصاب سراسری در کردستان، به اندازه ی مغلطه کاری و تحریف واقعیت های عینی را در خود داشت که هر انسان سیاسی متعهدی را دچار حیرت کرد. هر چند به باور من این نوع مِتُد و شیوه ی برخورد در این رابطه، یک دیدگاه سیاسی است که اینبار خروجیش در نوشته رفیق بهروز خود را نشان داده است. من به عنوان نگارنده ی این مطلب تلاش میکنم مستند، این تحریفات هدفمند را که آگاهانه عمل می کند را به مخاطبان نشان دهم.

رفیق بهروز می نویسد: «این اعتصاب نمونه موفقی بود از همکاری احزاب سیاسی فعال در کردستان. احزابی که جزو فراخوان دهندگان این اعتصابات بودند، عبارت بودند از: کومه له– سازمان حزب کمونیست ایران، حزب دمکرات کردستان، کومه له زحمتکشان کردستان ایران، حزب دمکرات کردستان ایران، سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران– کومه له سازمان خه بات کردستان.

که در این میان کومه له– سازمان کردستان حزب کمونیست ایران به تنهای فراخوان اعتصاب داد و پتج حزب و سازمان دیگر بصورت مشترک، اما هکه این احزاب در هماهنگی و ارتباط با یکدیگر قرار داشتند.» (پایان نقل قول)

برخلاف مغلطه کاری و تحریفات تخریبی این دیدگاه سیاسی، باید گفت سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومه له در تاریخ ۱۸ شهریورماه ۱۳۹۷یک فراخوان مشترک در جهت برگزاری اعتصاب عمومی در کردستان، همراه با چهار حزب، سازمان و نهاد دیگر ازجمله: روند سوسیالیستی کومه له، کمیته ی کردستان حزب کمونیست کارگری -حکمتیست، کمیته ی کردستان حزب کمونیست کارگری ایران، مبارزان کمونیست امضا ء و روبه بیرون انتشار داد. باید اذعان داشت رفیق بهروز اول احزاب ناسیونالیست را در اعلام فراخوانشان با نام مرکز همکاری احزاب کردستان ایران عامدانه و اراده گرایانه خطاب نمی کند، و به هر کدام از این احزاب بورژوا ناسیونالیست و ناسیونالیست- اسلامی در این مرکز همکاری جداگانه اشاره میکند تا بتواند نام سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومه له را در پای فراخوان این دست از احزاب ناسیونالیست، به مخاطبانش القاء نماید. برای همه کسانی که در این روزهای اخیر اخبار فراخوان و اعتصابات عمومی در کردستان را دنبال کرده باشند میتوانند این تحریفات و دماگوژی سیاسی را به راحتی نشان دهند. این نوشته در واقع و در کلیَت خود، آمال و آرزوهای سیاسی کسانی است که خواهان پیوستن سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومه له به این مرکز همکاری است که من در ادامه این مطلب به آن خواهم پرداخت. این نوع نشان دادن از تصویر اعتصابات سراسری و حذف احزاب چپ و کمونیست با یک فراخوان مشترک، دقیقن مِتُد و روش نا آشنایی نیست. این نوع تحریف، کپی برابر اصل بخش های خبری و خبرارگزاری های دست راستی، از جمله بی بی سی فارسی و صدای آمریکا است. تلویزیون بی بی سی فارسی دقیقن از همین منظر اعتصاب سراسری و عمومی مردم کردستان را خیلی با اغماض و با حذف نقش احزاب چپ و کمونیست مورد پوشش خبری قرار داد و در ادامه همین مِتُد دیدیم که رسانه های گروهی و تلویزیون های موجود در حکومت اقلیم کردستان از جمله روداو … نقش احزاب ناسیونالیست را پر رنگ تر و به حذف احزاب چپ و کمونیست پرداخت. این در حال بود که احزاب چپ و کمونیست در کردستان ایران نقش تعیین کننده ای در سازماندهی و تعیین تاریخ و روز اعتصاب داشتند.

رفیق بهروز از دو جناح سازمان زحمتکشان با آزاد منشی به عنوان کومه له نام می برد. در این رابطه جهت یاد آوری چندین باره باید گفت، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومه له در کنگره دهم این سازمان در سال ۱۳۸۱، در رابطه با سازمان زحمتکشان (مهتدی- ایلخانی زاده) یک قطعنامه تصویب کرده که در آن آمده است:

«کنگره دهم کومه له، استفاده از نام کومه له را برای معرفی جریانی که ربطی به اهداف، آرمان و سنتهای کومه له را ندارد، محکوم می کند و بر این باور است که کارگران و مردم آزادیخواه کردستان همانگونه که تاکنون با پشتیبانی بی دریغ خود، این نوع نقشه ها و فرصت طلبیها را علیه کومه له با شکست مواجه ساخته اند، از این پس نیز با حمایت بی دریغ خود جنبش رادیکال و سوسیالیستی کومه له را در رسیدن به اهدافش یاری خواهند رساند.» (پایان نقل قول) «۴»

حال با توجه به این سند تشکیلاتی باید از رفیق بهروز به عنوان عضو حزب کمونیست ایران پرسید، شما طبق چه اصول و تعهد سیاسی با توجه به این قطعنامه، سازمان زحمتکشان را با نام کومه له خطاب می کنید؟! شما که به ادعای خودتان سنگ بررسی کارشناسانه را به سینه می زنید و آن را به دیگران توصیه میکنید، آیا نباید از نوشته شما نتیجه گرفت این شیوه ی بررسی از جنس کارشناسان و ژورنالیست های خبرگزاری بی بی سی فارسی و صدای آمریکا و دیگر خبرگزاری های راست بورژوازی است.؟! نه این است این نوع از مِتُد تحریف و زیر پا گذاشتن اصوا سیاسی- اخلاقی در ملزم و متعهد بودن به تمام قطعنامه ها و اصول پایه ای سازمانی و حزبی ما است؟! به عبارت دیگر آگاهانه و عامدانه نادیده گرفتن این امر مهم در پراتیک و زیر پا گذاشتن پایبندی اصولی به خطوط سیاسی -تشکیلاتی ما بر اساس سانترالیسم دمکراتیک است.؟! در واقع باید اذعان داشت گرایش و دیدگاهی که اینبار خروجیش از نوشته ی شما انتشار یافته و کماکان در جولان و تکاپو است با خطوط سیاسی تشکیلات ما که در تصمیمات و مصوبات کنگره ها به تصویب رسیده است همخوانی و تطابقت ندارد. این یک روند سیاسی شکستن خورده است که سیاست یک بام دوهوا را تعقیب میکند.

رفیق بهروز می نویسد:

«مشکل کومه له در رابطه با احزاب سیاسی فعال در کردستان زمانی شروع شد که رفیق صلاح مازوجی در مصاحبه با رادیو پیام کانادا نشست با سازمان خه بات را بعنوان خط قرمز برای کومه له اعلام کرد. خط قرمزی که در واقع از کمترین رادیکالیسم سوسیالیستی هم برخوردار نبود. آن خط قرمز رفیق صلاح مازوجی با اهداف سیاسی خاصی اعلام شد»

در ادامه آمده است: « واقعیت برای یک جریان کمونیست اجتماعی اینست که در پروسه مبارزه روبرو شدن، دیالوگ و گفتگو، مذاکره و کلا ارتباط و همکاری با احزاب مختلف، حال چه ناسیونالیست ( مثل حزب دمکراتها) و چه ملی– مذهبی (مثلا خه بات) بوجود می اید که نبایست و اصلا نبایست از این نوع روبرو شدن فرار کرد» (پایان نقل قول)

رفیق بهروز خیلی ناشیانه با اغماض می خواهد در واقع این پیام را برساند که احزاب دمکرات ناسیونالیست هستند اما کومه له زحمتکشان (مهتدی- ایلخانی زاده) در قطپ چپ قابل قبولند. در ضمن تنها مسئله به اینجا ختم نمی شود، با اشاره به ملی- مذهبی مثل سازمان خبات در کردستان که سازمان مجاهدین خلق ایران را تنها آلترناتیو سیاسی در آینده ایران معرفی می نماید و می خواهد بر اساس آیات و موازین اسلامی و شرعی قانون اساسی ایران را تنظیم و تدوین نماید، میخواهد با زبان بی زبانی بگوید دورنمای ما در سطح سراسری هم در حزب کمونیست ایران میتواند بر پایه ی همین مِتُد، خطوط سیاسی در تقسیم بندی همکاری و مراوده ی سیاسی با طیف ملی – مذهبی ها و طیف نهضت آزادی از جمله شاگردان عزت الله سحابی، ابراهیم یزدی و گنجی ها را در سطح سراسری را در آینده ی نه چندان دور پیشنهاد کند و در نهایت با شعار دیالوگ و گفتگو های سیاسی با یک چهره ی به ظاهر آذین بندی مترقی و مدرن به سبک و سیاق احزاب دولت های رفاه، با ژِست دمکراسی خواهی و استدلال های سیاسی اش به دور از یک ماهیت طبقاتی را بنا نهد. رفیق بهروز یا فراموش کرده است، یا نه می خواهد به رسم سنت خبرگزاری های دست راستی بی بی سی فارسی، واقعیت های تاریخی و عینی درون جامعه را هدفمند حذف نماید. این مغلطه کاری از مبارزات جنبش کمونیستی مربوط به قبل از تشکیل حزب کمونیست ایران است که در واقع با تاسیس حزب کمونیست ایران و شکل گیری مارکسیسم انقلابی در زمان و مکان خودش جواب قاطع را گرفته است. دقیقن این همان درکی است که در سال ۲۰۰۰ انشعابی را به حزب کمونیست ایران کومه له تحمیل نمود که ساز و کارش فقط در ضدیت با جنبش کمونیستی بود. همین حالا رهبران این گرایش در سازمان زحمتکشان کردستان که شما آنها را در طیف چپ قرار داده اید، به مردم کردستان توصیه میکند پشت سر امام جمعه مریوان ملا مصطفی شیرزادی نماز جمعه نخوانید، از منظر دیگر یعنی یک امام جمعه دیگر را انتخاب نمایید. به زبان دیگر امام جمعه ی دیگر اشکالی ندارد، غافل از این که تمام امام جمعه ها در ایران نماینده ی رهبر جنایتکار جمهوری اسلامی و تحت پوشش بیت رهبری و مرکز بزرگ اسلامی درایران تعیین و تغذیه می شوند. سازمان زحمتکشان (مهتدی- ایلخانی زاده) در رسانه های خبری و میدیا های مختلف آشکارا به کمونیست بودن، سرود جهانی طبقه ی کارگر انترناسیونال پشت کرده و عضویت رفقای جانباخته حزب کمونیست ایران و کومه له را آگاهانه، میوه ی ممنوعه اعلام کرده و خط کشیدند. کمپین های تبلیغی بر علیه حزب کمونیست ایران و کومه له کمونیست در تلویزیون آسوسات هنوز کسی فراموش نکرده است.

رفیق بهروز! برای هر انسانی که دغدغه ی روزانه اش دنبال کردن مسائل سیاسی باشد و برای هر عضو تشکیلات ما بخواهد ادعاهای شما را مورد قضاوت قرار دهد مطمئنن با تعهد و با پایبندی به یک اصول سیاسی اخلاقی به راحتی مغلطه کاری و تحریف گفته های شما را به نشان میدهد. بر همین مبنا مشکلِ سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومه له در رابطه ی همکاری با احزاب ناسیونالیست- اسلامی از زمان مصاحبه رفیق صلاح مازوجی در رادیو پیام شروع نشد بلکه رفیق صلاح به عنوان دبیر اجرایی حزب کمونیست ایران به درستی و با تعهد به رعایت اصول حزبی بر پایه ی سانترالیسم دمکراتیک در تبیین خطوط سیاسی کومه له، در مورد همکاری و تنظیم مناسبات با احزاب سیاسی در کردستان، همکاری با جریان اسلامی خبات و دادن اطلاعیه مشترک با آن را عبور از خط قرمز اعلام کرد. رفیق صلاح مازوجی طبق سند تصویب شده ی تشکیلاتی در کنگره ی ۱۵ کومه له عمل نمود. این سند به وضوح و شفاف تمام موارد همکاری و موانع اتحاد عمل پایدار را بیان نموده و چنین آمده است: “اگر چه احزاب سیاسی برنامه های متفاوتی در پاسخ به ستمگری ملی در کُردستان دارند، با اینحال متفاوت بودن برنامه آنها در این مورد، به خودی خود مانعی در راه همکاری بر علیه جمهوری اسلامی ایجاد نمیکند، اما استراتژی سیاسی متفاوت و در واقع مسیر متفاوتی که آنها برای تحقق برنامه خود در پیش گرفته اند، نه تنها شکل گرفتن اتحاد عمل پایدار و یا قرار گرفتن در زیر چتر یک پلاتفرم سیاسی واحد با این احزاب را با موانعی جدی و غیر قابل عبور روبرو خواهد کرد، بلکه همکاریهای موردی را نیز مشروط می سازد.” (پایان نقل قول) «۵»

بر همین اساس، ما بارها بر این امر تاکید نموده ایم که با توجه به نقش کومه له در جنبش انقلابی کردستان، کاملن طبیعی است، کومه له با احزاب سیاسی دیگر در کردستان رابطه ی سیاسی و دیپلماتیک و همکاری های موردی داشته باشد، بر پایه این استدلال سیاسی، چونکه جامعه ی کردستان بر بستر وجود ستمگری ملی و وجود گرایش ناسیونالیستی در جامعه احزاب ناسیونالیستی به فعالیت خود ادامه می دهند و مادامی که این نیروها با انگیزه ی سهیم شدن در قدرت سیاسی پرچم مبارزه برای رفع ستم ملی را در دست گرفته و در موقعیت اپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی قرار دارند برخی زمینه های همکاری پیش می آید و کومه له بدون آنکه نگران آن باشد که شانه اش به شانه ی احزاب ناسیونالیست می خورد لازم است با دقت عمل نماید. قطعن در آن دوران می بایست کمیته رهبری کومه له با دقت بیشتر عمل می کرد و از اطلاعیه مشترک با احزاب ناسیونالیست (که موضع قاطع و شفافی هم در مورد انتخابات جمهوری اسلامی نداشتند) و ارتجاع مذهبی همچون خبات اجتناب می کرد تا هزینه سیاسی اش برای کومه له به عنوان یک جریان کمونیست، قابل اتکاء و خوشنام در کردستان، کمتر می بود. رفتن پای جبهه ی کردستانی و پلاتفرم مشترک در مرکز همکاری احزاب کردستانی، برای کومه له ی کمونیست در واقع یک سّم مهلک است و این رویکرد سیاسی جواب قاطع خود را گرفته است.

رفیق بهروز می نویسد:

«اتحاد چپ کردستان به معنی اتحاد و همکاری ما با رفقای حکمتیست نیست. بلکه خیلی وسیع تر از این این ارتباط با حکمتیستهاست» بعد ادامه می دهد: « چپ کردستان یعنی در مرحله اول ما کومه له ای های کمونیست هستیم. نه تنها ما بلکه تمام رفقای کمونیست کارگری، روند سوسیالیستی، کومه له زحمتکشان و همه رفقای که خودشان را چپ و سوسیالیست تعریف میکنند در طیف چپ کردستان می گنجد. ما حق نداریم وقتی رفقای کومه له زحمتکشان بحث اتحاد چپ را به میان می آورند، از سوی ما و یا از درون ما طوری به آنها برخورد سکتاریستی شود که انسان از کمونیست بودنش خودش خجالت بکشد.»

اول باید از رفیق بهروز پرسید: در حزب کمونیست ایران و سازمان کردستانی آن کومه له در کجا و از طرف چه کسی یا کسانی همچین اظهاره نظر و ادعای شده است که گویا، اتحاد چپ به معنی اتحاد و همکاری ما صرفن با حزب کمونیست کارگری- حکمتیست است؟! خواهشن اگر مغلطه کاری و سفسطه بازی نمی کنید نه به من به عنوان نگارنده ی این مطلب، بلکه به مخاطبان خودت که سنگ این گونه تحلیل و نظرات بی پایه و اساس را در جعبه ی سیاه شما به سینه می زنند نشان بدهید تا صِحت و سُقم ادعاهای شما را نشان دهد. اگرچه برای من پُر واضح است این ادعای بی پایه و اساس شما بازخوردها و خروجی های دیگری را دنبال میکند و دارای تاریخی است که حاصل اش بعداز نزدیک به بیست سال به جز تخریب، برچسپ زدن و افترا به رفقای هم حزبی ما، نه تنها دستاوردی در حزب ما نداشته است بلکه تغذیه و تاریخ مصرف سیاسی آن میخواهد قربانی بگیرد که گاهن خودت را هم قربانی کرده است.

همچنین باید اشاره نمود قرار گرفتن در قطب چپ و کمونیست بودن تنها از روی ادعاهای فردی، در قالب سازمانی و حزبی نمی تواند دال بر چپ یا کمونیست بودن آن باشد بلکه این کارنامه عملکرد و سیاست های اتخاذ شده در مقاطع گوناگون است که میتواند تصویر درست این ادعا را به جامعه نشان بدهد. مردم آگاه و یک جامعه ی فهیم چه در سطح سراسری و چه در کردستان آگاهتر از آن هستند سازمان ها و احزاب سیاسی را به صرف ادعاهایشان، در قطپ چپ و کمونیست، مورد قبول واقع قرار دهند. بعد از نزدیک به بیست سال مردم انفلابی کردستان هنوز که هنوز است سازمان زحمتکشان (مهتدی- ایلخانی زاده) علیرغم تمام تلاششان آنها را به عنوان کومه له نپذیرفته اند. به عبارت دیگر طبق اظهار نظر رفیق بهروز در سطح سراسری باید به صرف ادعای چپ و کمونیست بودن احزاب طیف توده ای- اکثریتی ها را باید با آغوش باز برای ایجاد یک قطب چپ و کمونیست استقبال نماییم.؟!! من دقیقن در مطلبی تحت عنوان: جوابی به فراخوان زحمتکشان کردستان «۶»به صورت شفاف و واضح با استدلال نشان داده ام چرا سازمان زحمتکشان (مهتدی- ایلخانی زاده) در قطپ چپ نمتوانند قرار بگیرند.

جمعبندی

فراخوان اعتصاب عمومی ۲۱ شهریور در کردستان از سوی سازمانها و احزاب مختلف هر چند تنها در سطح کردستان بود اما دستاوردهای این اعتصاب عموی در واقع راه واقعی مبارزه را در سطح سراسری نشان داد. این اعتصاب این پیام را داد که توازن قوا در کردستان هنوز به نفع جنبش سوسیالیستی و گرایش چپ و کمونیست رقم می خورد، فراخوان احزاب چپ و کمونیست در کردستان با هر درجه از اختلاف سیاسی این را به وضوح نشان داد که کردستان کماکان دارای گرایش سوسیالیستی با پتانسیل های قوی و سنت مبارزاتی است که می تواند دست بالا را داشته باشد به یک معنای دیگر پشت بستن به نیروی آگاه و انقلابی مردمی در راستای دفاع از توده های زحمتکش و کارگر دارای یک هژمونی قوی و یک نیروی قابل اتکا است که از سنت های مبارزاتی نیروهای کمونیست سرچشمه می گیرد. با توجه به اینکه ایران و متعاقب آن کردستان آبستن تحولات برای خیز برداشتن برای وارد شدن به یک دوره است و همزمان صف بندی های سیاسی قطب چپ و کمونیست در برابر قطب راست بیشتر خودنمایی میکند، کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران باید با دقت عمل به تبلیغ و ترویج استراتژی خود از کانال های حزبی بپردازد و مانند همیشه شفاف نشان دهد که استراتژی خود را از چه مسیری و با همکاری و نزدیک شدن با چه احزابی تعقیب خواهد کرد. در همانحال با شفافیت بخشیدن هر چه بیشتر روبه جامعه روی تفاوت های استراتژی سوسیالیستی در تقابل با استراتژی احزاب بورژوا ناسیونالیست (مرکز همکاری احزاب کردستانی) بیشتر تاکید نماید. کومه له باید ماهیت واقعی استراتژی احزاب ناسیونالیست پرو غربی را با فاکت برای مردم افشا نماید. همانطور که در برنامه کومه له برای حاکمیت مردم در کردستان هم بر آن تأکید شده است «یکی از شرایط لازم پیشروی جنبش انقلابی کرستان و تحقق حاکمیت مردم جدایی توده های کارگر و زحمتکش از استراتژی افق آرمانها و سیاست های احزاب بورژوایی در کردستان و تقویت استراتژی سوسیالیستی در قبال استراتژی ناسیونالیستی در مقیاس اجتماعی است» «۷»

شرایط حال حاضر نشان می دهد بی ثباتی سیاسی- اقتصادی درون دولت و حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی، اعترا ضات و اعتصابات هر روزه ی کارگران و زحمتکشان، بیکاری سازیهای گسترده و رکود اقتصادی سر سام آور، انزوای سیاسی و اقتصادی بین المللی، عمیق تر شدن بحرا نهای سرمایه داری جهانی و در سطح منطقه بخصوص ایران ضرورت یک آلترناتیو چپ و سوسیالیستی بسیار حیاتی و مبرم شده است. اعتصاب ۲۱ شهریور در کردستان پیام ارزنده ای را به سازمانهای چپ و کمونیست داد تا هژمونی و فعالیت خود را معطوف به اتحاد و همکاری بیشتر برای خیز برداشتن در راستای یک قطب سوسیالیستی از زاویه ی منافع مبارزات جنبش کارگری و دیگر جنبش های رادیکال در کردستان و متعاقب آن در هم پیوندی در سطح سراسری در ایران، برای به زیر کشیدن حاکمیت سرمایه داری و تحقق سوسیالیسم بیشتر بکار گیرند.

ناصر زمانی

۱۷ سپتامبر ۲۰۱۸

لینک ها و منابع:

۱. فراخوان مشترک احزاب چپ و کمونیست برگزاری اعتصاب عمومی در روز چهارشنبه ۲۱ شهریورماه

http://rowzane.com/ca/article=130805

۲. مرکز همکاری احزاب کردستان ایران

http://kurdane.com/article-12826.html

۳. بمناسبت برگزاری موفقیت آمیز اعتصاب عمومی و سراسری کردستان ایران.

http://cpiran.org/2018/9/mataleb/page10.html

۴. قطعنامه کنگره دهم کومه له در باره جریان انشعابی از کومه له

http://www.komalah.org/kp/asnad/congress%20komala/10/02.pdf

۵. خطوط عمده سیاسی کومه له در مورد همکاری و تنظیم مناسبات با احزاب سیاسی در کردستان مصوبه کنگره ۱۵ و تدقیق شده ی آن در کنگره ی ۱۷ کومه له