اسعد رستمی
در آستانه ۸ مارس ۲۰۰۹ قرار داریم. در حالی که زنان در سراسر دنیا هر روز بیشتر از روز قبل مورد ستم جنسی و طبقاتی قرار میگیرند و در هر لحظه که میگذرد در گوشه ای از این جهان پهناور زنی به بهانه ای مورد آزار قرار میگیرد و شکنجه میشود، میسوزد، قطع عضو میشود، به رویش اسید میپاشند، مورد سوءاستفاده جنسی قرار میگیرد، از حق نگهداری کودکش محروم میشود، به ازدواج اجباری بدون حق طلاق مجبور میشود، مزین کننده دیپلوماسی سرمایه میشود، سنگسار میشود، اعدام میشود، تحقیر میشود و … بسیار اعمال دیگری که بارها دیده و شنیده ایم.
برای هر کدام از این اعمال ضد انسانی در نظام سرمایه داری زن ستیز توجیه های متفاوتی میاورند. روزی به بهانه لکه دار شدن قوانین ضد زن مذهبهای متفاوت، روزی برای راضی نگه داشتن صاحبان سرمایه، روزی برای توجیه وحشیگری و مردسالاری که خصلت نمای نظام سرمایه داریست و روزی هم برای به پشت دیوار خانه ها راندن نیمی از انسان که بدون شک از قدرتش در هراسند. اینست دنیایی که در آن بسر میبریم. دنیای سرمایه داری و وحشیگری حافظان مردسالار و ضد زن این نظام که بجز منافع خود به چیز دیگری نمیاندیشند.
مردسالاری و توحش سرمایه بجایی رسیده که دیگر غیر قابل تحمل است. این وضعیت وحشتناک که کارگران و مخصوصا زنان در آن قرار دارند روز به روز وحشتناکتر میشود و باید خاتمه یابد. از تجارت وحشیانه و ضد انسانی سکس گرفته تا صیغه و تعدد زوجات و حجاب اجباری و بسیار اعمال غیر انسانی دیگر همه و همه ثمره این نظام گندیده اند. نظامی که بجز فقر و فلاکت و استثمار هیچ ثمره دیگری نداشته است.
زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب
امسال با وجود چنین وضعیتی به پیشواز ۸ مارس روز جهانی زن میرویم. هر سال در این روز با برداشتن گامهایی به پیش و با ارزیابی از فعالییتهای یک سال از مبارزاتمان در یادبود این روز با هم همصدا میشویم و از تمام نقاط دنیا به دور از رنگ و نژاد و زبان و … صدایمان را بهم پیوسته و اعلام میداریم که تمامی قوانین ضد انسانی سرمایه داری را محکوم میکنیم و باز هم این نظام را به لرزه در میاوریم. در این روز همصدا با زنان هم طبقه ایمان فریاد خواهیم زد که جهان دیگری ممکن است. جهانی که در آن انسان بدست انسان استثمار نمیگردد و به معنای واقعی از تبعیض و نابرابری و آپارتاید در تمام اشکالش خبری نیست.
زنان ایران نیز همچون بخشی از صفوف میلونی زنان جهان امسال در حالی به استقبال این روز میروند که تحت سخت ترین شرایط ممکن قرار دارند و روزی نیست که نظام مردسالار و ضد انسانی جمهوری اسلامی به بهانه ای آنان را تحت ارتجاعی ترین قوانین مورد آزار قرار ندهد. این رژیم به با استفاده از نیروهای سرکوبگرش در خیابانها محل کار و محیط خانه و حتی در حریم خصوصی انسانها به زنان حمله ور شده و شرایط وحشتناکی را برای زنان در ایران فراهم آورده و تنها توضیح این وحشیگریشان نیز خدشه دار شدن قوانین ضد زن اسلامی است.
در یک سال گذشته در ایران بسیار زنان بیگناهی مورد شکنجه و آزار جسمی قرار گرفتند، به زندان و سیاهچالهای رژیم روانه شدند، اعدام شدند، و در همین چند روز اخیر نیز در اوج وحشیگری ۲ تن از فعالین آنان را در کردستان و شهر سنندج به باد شلاق بربریت گرفته و با این کار خواستند که چهره ضد زن خود را بار دیگر به نمایش بگذارند و اولین نظام یورش برده به ۸ مارس امسال باشند.
رهایی زن رهایی جامعه است. این رهایی فقط و فقط در گرو مبارزات پیگیر و مشترک زنان و کارگران هم طبقه ایشان است. تا بدین شیوه و همگام با بر انداختن نظام ضد زن سرمایه داری و مذهبی جهان خود را بر ویرانه های این نظام برپا داشته و به آزادی و برابری واقعی دست یابند.
زنان آزادخواه و برابری طلب ما نیز در ۸ مارس امسال همصدا با شما خواهیم گفت نه به آپارتاید جنسی، زنده باد آزادی زنان، زنده با سوسیالیسم، و زنده باد آزادی برابری حکومت کارگری، زنده باد ۸ مارس روز جهانی زن.
مارس ۲۰۰۹