عبدل گلپریان
روز دوشنبه پنجم اسفند ساعت سه بعداظهر دانشجویان رشته های مکانیک و عمران در دانشگاه آزاد سنندج دست به تحصن زدند. علت تحصن دانشجویان دانشگاه آزاد سنندج اعتراض به مدرسینی است که تحت عنوان استاد دانشگاه سر کلاسها حضور پیدا می کنند.
دانشجویان می گویند این مدرسین از افراد و عناصر سپاه وبسیجی هستند که حتی سواد درست و حسابی هم ندارند و هیچ تناسبی با معیارهای استاد دانشگاه را هم ندارند و خواهان کنار گذاشته شدن عوامل رژیم هستند . بدنبال این اعتراض و شروع این تحصن،حراست دانشگاه با اداره اطلاعات تماس می گیرد و نیروی اطلاعات را به پشت درب دانشگاه گسیل میدارند
دانشجویان دانشگاه آزاد سنندج حق دارند و باید به حضور عوامل رژیم در دانشگاهها اعتراض کنند.اما سئوال این است که چرا فقط دانشجویان رشته مکانیک و عمران؟ و چرا فقط اعتراض به حضور عوامل رژیم تحت عنوان استاد و غیره؟
آیا دست درازی به حریم دانشگاه فقط به گسیل نیروهای اطلاعاتی و گماردن بسیجی ها تحت عنوان مدرس در دانشگاه خلاصه می شود؟
دانشجویان دانشگاههای مختلف کشور طی چند سال گذشته در یک نبرد عریان و رو در رو با کل این حکومت درگیر هستند. خواست و مطالبات متعددِی بر پرچم مبارزات و اعتراضات دانشجویان نقش بسته است . بخشا این مطالبات، خواستهای عمومی تری هستند که به جنبشهای دیگر اعتراضی در جامعه مربوط است.
به نظر نمی رسد که دانشجویان دانشگاههای کردستان از این اعتراض و مبارزه بی اطلاع باشند. سرکوب دانشجویان نه تنها در ۱۶ آذرها بلکه در تمام طول سال توسط عوامل و نیروهای رژیم برای ساکت و خفه کردن صدای آزادیخواهی و برابری طلبی به امر روزمره ای تبدیل شده است. از ضرب و شتم دانشجویان گرفته تا زندان، شکنجه، وثیقه و تهدید های مکرر، از جداسازیها گرفته تا تجاوز به دختران دانشجو توسط این اوباشان، تا کنون توان خفه کردن این اعتراضات که مدام شدت و حدت بیشتری می گیرد را نداشته اند. دانشجویان در کنار این سرکوب ها و در مقابل این توحش رژیم اسلامی ذره ای کوتاه نیامده اند و برای تحقق خواستهایشان این اعتراضات قوی تر از قبل همچنان ادامه دارد.
طی ۳۰ سال حاکمیت رژیم جنایتکار اسلامی، جنبشهای اعتراضی در شهرهای کردستان تجارب با ارزشی را علیه بی حقوقی کارگران، زنان و کودکان از خود بجای گذاشته است که بعضا الگویی برای بخشهای دیگر کشور و در اعتراض علیه هر گونه تعرض به زندگی مردم بوده است. اما نبض جنبش دانشجویی در شهرهای کردستان با جنبشهای اعتراضی دیگر در کردستان و جنبش سراسری دانشجویان نمی زند. باید جنبید و اعتراض و مبارزات دانشجویی در دانشگاههای کردستان را با مبارزات دانشجویان سراسر کشور هماهنگ کرد.
خبر زیرگوشه ای از فساد و جنایات کاربدستان حکومتی در دانشگاه علوم پزشکی در کردستان است.
” خانه فساد رئیس علوم پزشکی کردستان ”
بنا به گزارش دریافتی : "دکتر طیب ق رئیس علوم پزشکی کردستان با دستیاری دکتر ک متخصص بیهوشی و دکتر مهدی ط معاون آموزشی از سال ۱۳۸۵ در شهرک بهاران سنندج خانه ای تحت پوشش واحد فرهنگی حراست دانشگاه اجاره نموده و دختران بی پناه دانشجو را در ازاء نمره مورد تجاوز قرار داده اند. در این مدت ۳ نفر دانشجوی دختر به نام های کریمی و بهشتی و کرباسی که حامله شده بودند از ترس خانواده شان خود کشی کرده اند. در هفته گذشته یکی دیگر از دانشجویان پزشکی بنام ”م ا ” که دست بخودکشی زده بود در بیمارستان توحید از مرگ نجات یافته واین خانه فساد را لو داده است. پدر دختر موضوع را به دادگستری کشانیده و دکتر ک و دکتر طیب ق فراری شده و حراست دانشگاه در حال ماست مالی کردن جریان است. اما دکتر طیب ق همکلاسی وزیر بهداشت بوده مورد حمایت او می باشد."
این هم نمونه دیگری از تجاوز رئیس و روسای این حکومت ومسببین خودکشی دختران دانشجو است.
مسئولین و روسای دانشگاهها در تهران، همدان، سنندج و دیگر شهرها، با خلق کردن این جنایات علیه دانشجویان، زندگی آنان را اینگونه به تباهی کشانیده اند. رژیم جمهوری اسلامی و عوامل فاسد آن در دانشگاهها، تنها به فقر و فلاکت کشانیدن مردم اکتفا نکرده و در نهایت وحشیگری جان و زندگی دختران جوان دانشجو را بدینسان تباه می کنند.
برای جلو گیری از اینگونه تعرضات ضد بشری، خودکشی راه حل نیست، سکوت و بی تفاوتی چاره ساز نیست. باید با مبارزه و اعتراض وسیع و قدرتمند علیه موجودیت پر از فساد این رژیم و کاربدستان دانشگاهی آن بپا خواست. فقر و فلاکت بی حد و حصر، زندان، شلاق و شکنجه، اعدام و سنگسار و تجاوز و به خاک سیاه نشاندن امید و آرزوهای دانشجویان بویژه دختران، جزئی از ماهیت ۳۰ ساله این حکومت و مسئولین دانشگاهی اش بوده است. باید اعتراض کرد. باید اعتراض و مبارزه متحد و رادیکال علیه این حکومت و عناصر جیره خوار آن را سازمان داد وبه میدان آورد. دانشجویان مبارز و آزادیخواه دختر و پسر در دانشگاههای کردستان باید در صفی متحد، وسیع و توده ای در مقابل هر گونه دست درازی به حریم زندگی خود و جامعه بایستاند. همگام شدن با جنبش دانشجویی در شهرهای ایران و مبارزه علیه سیاستهای حکومت در محیط دانشجویی یکی از وظایف مهم دانشجویان در دانشگاههای کردستان است. این روزها مردم سراسر کشور به مبارزات و اعتراضات دانشجویان، کارگران و معلمان چشم دوخته اند. خلاصی از جهنم حکومت اسلامی در گرو به میدان آمدن وسیع و قدرتمندتر برای مبارزه ای سازمان یافته است. دانشجویان دانشگاههای کردستان و در هماهنگی و همراهی با اعتراض و مبارزه دانشجویان و دیگر جن