سیاست میدیا در بازتاب اخبار تروریسم

توفیق پیر خضری: یک سوال در ذهنم وجود داشته ودارد.
روزمره اینهمه انسان در اثربیماریهای سرطان.ناراحتیهای قلبی.کلیه . شش .مصرف الکل و سیگار وموادهای مخدر، گرسنگی ،وغیره در تمام دنیا می میرند امارهای روزانه در حد مرگ هزاران نفر در سرتاسر دنیا می باشد.
اما به اندازه یک عمل تروریستی که منجر به مرگ یک یا چند نفر میشود اهمیت داده نمی شود؟

دنیس مهر: توفیق عزیز! صدها شرکت عظیم دولتی و خصوصی تولیدکنندگان قرصهای مسکن و ضدعفونی و … هستند که مصرف طولانی مدت این قرصها سرطان زا است و باعث رشد تومورهای سرطانی در ارگانهای اصلی بدن میشود. این داروها در مراکز درمانی و بخصوص در خانه های سالخوردگان به این قربانیان تزریق میشود.
نه اینکه بیمه های دولتی از پرداخت هرگونه جریمه ای به بازماندگان این قربانیان معاف هستند بلکه خود دولت از بابت این قربانیان بودجه عظیمی پس انداز میکنند. وقتی قوانین خدمات اجتماعی را در پارلمان تغییر و تصویب میکنند بخوبی میدانند چکار میکنند.
مردی که در ۶۷ سالگی ۳ باد فققش را همزمان عمل جراحی میکنند و جراح این را میدانند که پوسته شکم یک آدم ۶۷ ساله ضعیفتر از آن است که بتواند در مقابل اسیدی شدن معده، مقاومت کند. محیط اسیدی که تومورهای سرطانی در آن رشد میکند!
کسیکه در تهیدستی بازنشست شود و روانه بیمارستانهای دولتی شود، روانه بازداشتگاه دولتی شده است. در جامعه یرمایه داری امروز بنا بتعریف از هیچ دولتی نمیشود رفاه همگانی انتظار داشت. کوبیدن مشت در هاون است. هر چقدر تظاهرات سازمان بدهیم ۳٪ هزینه بیماران را افزایش بدهند، مطمئن باشید ۵٪ از هزینه تحصیلی یا به منبع درآمد بازنشستگان دستبرد میزنند و غیره.
نقش دولتها دیگر دادن خدمات به شهروندان نیست، بلکه خالی کردن پس انداز شهروندان .

قباد رستمی: البته باید چنین باشد. انواع بیماریها روزانه قربانی میگیرند و در عین حال روزانه با این بیماریها مبارزه میشود نمیشود؟ اما عمل تروریستی باید در مرکز توجه باشد چرا که کوه یخ باندها و سازمانها و گروه های و جریانات تروریستی را نشان میدهد. چرا که علامت آن استکه ترور ممکن است هر دم و در هر مکان بدون اطلاع قربانیانش قربانی بگیرد. چرا که در ترور از قبل فکر ترور و تصمیم ترور و نقشه ترور آگاهانه کشیده میشود و همچون اعدام قتلی جنایتکارانه است. چرا که ترور نشان از فاجعه اجتماعی و بیماریها فجایع طبیعی هستند و بلاخره شما ارزیابی از دو نکبت یکی بیماری و دیگری ترور را از قربانیانش شرورع میکنی که یک ارزیابی مکانیکی و غیر دیالکتیکی است.

توفیق:
ابدا مخالف مبارزه با تروریسم نیستم باید نطفه های و اعاملین تروریسم را خشکاند جامعه باید احساس امنیت داشته باشد . اما موضوع مورد نظر این است که هزینه های سر سام آور بنادرست صرف مبارزه با تروریسم میشود . در حالیکه همزمان تروریسم می پرورانند . اما هزینه های که برای ساخت بمب و هواپیماهای جنگی صرف میشود نه بخاطر مبارزه با تروریسم بلکه مسابقه فروش در کار است .

قباد: توفیق جان اولن معلومه مخالف تروریسم نیستی بحث این نیست. دومن هزینه سرسام آور مبارزه با تروریسم و ساخت بمب و هواپیمای جنگی برای فروش بحث دیگری است که فعلن نباید با بحث اولیه یعنی اهمیت تروریسم قاطی شود. در واقع شما تروریسم و خطر آن را پشت جریانات راست سیاسی اروپا و آمریکا و میدیای آنها پنهان میکنی. معنی سیاسی سئوالت این است که اهمیتی که میدیا به تروریسم میدهد کاذب است و از نیت امپریالیتی بر میخیزد. و به این ترتیب در واقع تروریسم را کم اهمیت میدانی چون تعداد قربانیانش چند نفر بیشتر نبوده اند.

دنیس: قباد جان بزبان ساده تر بگویم!
هر دوجنایت توسط دولتها صورت میگیرد. چه مرگ گسترده و زودرس آدمها توسط سرطانهای مختلف و ناشی از مصرف الکل و مواد مخدر و تصادفات و صوانع در محیط کار و یا جنگهایی که راه میندازند. چه ترورهایی که توسط اسلامیون در در سراسر جهان سازمان میدهند.
مرگ و میر زودرس ناشی از مصرف الکل و مواد مخدر و سرطانها و مرگ در هنگام کار و حتی تصادفات را بحساب طبیعت نباید گذاشت.
سرمایه گذاری برای کاهش دادن مرگ و میر ناشی از مرگ زودرس یا از سرطانها و الکل و مواد مخدر،…. برای دولتها بصرفه نیست. دوره رونق بعد از جنگ جهانی دولتها وسع شان میرسید این خدمات را سازمان میدادند.
بیست- سی سال اخیر با سپردن بخش زیادی از این وظایف به بازار آزاد، دولتها خود را در قبال شهروندان بی وظیفه میدانند. جنایتی در ابعادی وسیع، جبهه بزرگی که علیه بشریت باز کرده اند، به سر وصدای شلیک تروریسم در خیابانها احتیاج دارند که ابعاد جنایت خودشان را بپوشانند. جریان آی دزد- آی دزد است.
تروریسم اسلامی توسط همین دولتهای معظم عصر نئولیبرالیسم سازمان داده شدند و بجان مردم انداختند. وقتی دزدی و جنایت به شیوه کار دولتها و توسط همینها به بازار جهانی عرضه شد. با کمترین سرمایه گذاری برای یک عمل تروریستی در شهرهای اروپا بیشترین پول را میشود در آنطرف قاره آسیا جابجا کرد.
شرکتهایی هستند که پروژه هایی تهیه میکنند و در مدیای بین المللی و مجلس پارلمانی کشورها به بحث میگذارند و سرمایه های عظیمی میروند پشت این پروژه ها که تریلیاردها دلار جابجا میکنند. ولی یک پروژه برای مسئله بی آبی و بی دارویی برای کشورهای آفریقایی نمیدهند، برای اینکه پولی در آن نیست. ولی تا بخواهند سلاحهای انبار شده را برای ایجاد جنگهای قومی و کشتار همان مردم در آفریقا صادر میکنند، مرگی وسیع و خاموش را سازمان میدهند. این سرمایه داری است و فعلاً سرنوشت ملیارها انسان و دولتهایشان، حرکت این سرمایه ها تصمیم میگیرند.
همین چند سال قبل یکی از پروژه این شرکتها این بود که آنفولانزاهای عجیب و غریبی شایع کرده بودند و سرم آن را هم از قبل تهیه کردند! تیمهای پزشکی میفرستنادند به کشورهای مختلف آسیایی و آفریقایی و آمریکای شمالی و برای فروشش با دولتها قرارداد اقتصادی می بستند. خیلی از کشورها از ترس شبح بیماری این انفولانزا رفتند پای خریدن این واکسنها. گویا دولت مصر را نتوانستند خام کنند، نخرید.
شیشه نفس شهروند کره ارض دست این دولتها است. کسر بودجه دارند و وزیر بهداشت کشور را مجبور میکنند برود پشت سر پروژه «صرفه جویی اقتصادی».که باعث مرگ و میر زودرس ملیونها شهروند میشوند، که عمدتاً بی بظاعتهای این جوامع هستند، که مرگشان همه جای دنیا خاموش و بدون سر و صداست. این جنایت دولتی است، نه مرگ طبیعی.
توفیق میگفت چرا تروریسم را اینقدر بزرگ میکنند و آنهمه کشتار ناشی از بیماریها را درز میگیرند؟
منظورش مدیا های دولتی بود.
که اگر توجه کرده باشید تمام این اخبار مربوط بعمل تروریستی همزمان و جهت دار و سازمانیافته است. بطوریکه من و شما میتوانستیم حدس بزنیم که بمب گذاری هفته بعد نوبت اسپانیا است.

قباد: دنیس گرامی با درود و سپاس از دخالت در این بحث. من با بحثت موافقم. اگر به بحث پایه ای تر برگردیم بله بحران سرمایه داری ایجاب میکنه که میدیا چیزی را بزرگ و چیزی را کوچک و خیلی اتفاقات را کاملن نادیده بگیره. اما اگر روی یک بحث مشخص در یک مکان و زمان معین مکث کنیم آنگاه بنظر میرسد رفیقمان توفیق موافق اخبارتروریسم نیست. میخواهد این اخبار بصورت کشوری و فرا کشوری پخش نشوند و مسئله را بزرگ جلوه ندهند چون فقط دو و یا چند نفر کشته شده اند. لذا بحث سر درجه و میزان و اندازه خطر تروریسم برای جامعه است. بحث سر بخطر افتادن امنیت مردم و جوامع است (من امنیت دولتها و کشورها مطلقن مد نظرم نیست). بحث سر خطر تروریسم برای نا امن کردن شهر و محل زندگی مردم است. اینجاست که من تروریسم را مسئله ای بزرگ و پر اهمیت و جهانی میدانم و معتقدم میدیا (چه نوع بی بی سی و سی ان ان) و چه نوع میدیای اجتماعی هیچکدام اهمیت و توجه لازم و کافی را به تروریسم نداده اند.

دنیس:
مدیا امروز «فقط» یکی از ابزارهای تحمیق مردم نیست! دولتها در توجیه جنایاتشان «ارتش مدیا» را کنار دادگاهها و پارلمان و پلیس و … مجهز و تدقیق کرده اند.
زندانی و قتل ژورنالیستها را در جریان جنگ خلیج و بعد حمله بعراق و … دیدیم. همه چیز خصوصی شد بغیر از مدیا که هنوز در انحصار دولتهاست.
بنابراین نمیشود از «بی توجهی مدیا» نسبت به «کم اهمیت دادن به تروریسم» صحبت کرد. بالا گفتم؛ تمام اخبار مدیا جهت دار و در محافظت از سیاستهای نئولیبرالی دولتهای حافظ این نظام است.
از سر بی توجهی و کم اهمیت جلوه دادن ترورها توسط مدیا نیست، حتی بر سر تعداد اندک یا بیشمار کشته ها نیست. یکنفر انسان است صد نفر هم انسان است. بحث بر سر ابعاد جنایتی است که دولتها دارند میکنند و با یک عمل تروریستی (جنایت کوچک) توجیه اش را بدست ارتش مدیا میسپارند.
ماجرای دسیسه حمله به کشور عراق به بهانه «تهیه سلاحهای شیمیایی» را توسط جرج بوش – تونی بلر و ماجراهای پشت پرده این جنایات بزرگ را که توسط «ارتش مدیا» پوشش داده شد متوجه نقش مدیا نشدیم؟! مدیا نمیتواند بیطرف باشد. برای توجیه اعمال تروریستی دولتهایی است که خودشان این «تروریسم» را علم کردند، علم کردند علیه شهروندان و هر روز دارند میکنند. نمونه عریانش افغانستتان است که ترورهای بزرگی از درون خود دولت افغانستان هدایت میشود. من و شما اخبار را میخوانیم و از کنارش میگذریم. دولتها همینکه توانستند توسط مدیا شهروندان کره ارض را نسبت به همنوعان خود بیتفاوت کند، همانقدر هم موفق شده است دیگر. اینطور نیست؟
نمونه برجسته اش «حکومت تروریستی» در ایران است!
از یکطرف میخواهند این حکومت را بزنند و از طرفی دیگر با مذاکره و معامله تقویتش میکنند و میخواهند نگه اش دارند. برای اینکه باین دولتهای تروریستی نیاز دارند و روی تیمهای تروری که در کشورهای اروپایی سازمان داده میشود، برج و بارو و حساب باز کرده اند، مساجد و سفارت دارند، آدمهایشان را جابجا میکنند. تروریست باید باقی بماند چون موجب رعب و وحشت شهروندان است و چون قربانیان دو طرف از مردمان عادی عابر پیاده ، محرومان اجتماعی هستند.
انتظار اینکه دولتهای امروز قرار است برای شهروندان امنیت، آسایش و و.. درمان و بهداشت و رفاه ببار بیآورند و گویا «مدیا» قرار است باین امر خدمت کند! سپری شده است.

قباد: دنیس عزیز ضمن تایید نکات ارزنده ای که اشاره کرده ای. ۱- منظور مشخص من از بی توجهی میدیای رسمی و جهانی این است که آنها اخبار تروریسم اسلامی که روزانه در انفجارهای مساجد و بازار و اتومبیل در افغانستان و عراق و پاکستان رخ نمی دهد به اطلاع جهان نمی رسانند. اخبار تروریسمی که در زندانهای جمهوری اسلامی انجام میشود مانند ترور شاهرخ زمانی و دق مرگ کردن دختر عبدالفتاح سلطانی برای شکنجه و به تسلیم درآوردن زندانیان سیاسی را به کارنامه تروریسم اضافه نمیکنند. ۲- میدیای جهانی فقط وقتی به تروریسم اهمیت میدن که در کشورهای متروپل رخ دهد و این یک جور ناسیونالیسم خبری است. یا شاید هم نقش پست مدرنیسم باشد در میدیا که قتل و کشتار و سربریدن را فرهنگ جوامع خاورمیانه و اسلامی (اسلام زده) میدانند و در خبررسانیش اهمیت قائل نمی شوند. ۳- شاید هم ملاحظه همین نکته را هم دارند که پخش اخبار تروریسم در خاورمیانه بهانه ایست برای دخالت های قدرتهای غربی. تروریسم اسلام سیاسی و تروریسم دولتهای غربی بعلاوه روسیه هر دو محکوم اند و هر یک بتنهایی محکوم است و هر یک بر پایه خود و مستقل از دیگری تروریسم است. این برداشت که میدیا تروریسم دولتی را پشت تروریسم اسلامی پنهان میکند نباید باعث شود که ما تروریسم اسلامی را فرعی و غیر مهم و کوچک و مظلوم و یا فقط عکسلعملی به تروریسم دولتی بدانیم. خیر هر دو تروریسمی به یک اندازه مهم و قابل توجه و خبررسانی است حال که میدیای رسمی و جهانی یکی را آن هم بطور ناقص خبر میدهد این وظیفه میدیای اجتماعی و مستقل است که هر دو جبهه تروریسم را اطلاع رسانی کند. ۴- اینکه ارتش میدیای رسمی بخشی از ارتش نظامی هر کشور و جهان است درست. ۵- یک وجه دیگر اخبار تروریسم تاثیر آن بر روانشناسی اجتماعی و لذا بکار گیری آن توسط دولتها برای مهندسی افکار عمومی است. که شما هم بعنوان “بی تفاوت کردن به سرنوشت همنوعان” اشاره کرده ای. ۶- به هیچ وجه دولتهای امروز در همه جا قرار نیست برای شهروندانشان امنیت بیارند این را من هم قبول دارم. ۷- یک نکته را لطفن بیشتر توضییح دهید: “تروریسم باید باقی بماند چون ..” برای من دقیقن روشن نیست که تروریسم اسلامی در کشورهای غربی چگونه و چه میزان به دولتهای غربی خدمت میکند.

دنیس:
با نکته سنجی سئوال سختی کردی قباد! من در نوشتن کامنتم اینقدر دقت نکردم.
بنظرم نه فقط «تروریسم دولتی» از نوع اسلامی اش را در خاورمیانه بلکه تروریسم فاشیسم در اروپا و آمریکا گسترش میابد چون بخش جدایی ناپذیر از کارکرد سرمایه داری عصر ما، عصر پایانه سرمایه داری «نئولیبرالیسم»، باقی خواهد ماند. مگر اینکه انقلاب کارگری در یکی یا چند کشور بزرگ منطقه به این تروریسم پایان دهد. یا تحرکهای وسیع توده ای- کارگری در اروپا و آمریکا که مانع حمایت و کمکهای دولتی به این کشورهای اسلام زده شوند- که بعید بنظر میرسد بتوانند فقط در منطقه محدود کنند!

تا مادامیکه اسلام بعنوان بخشی از ایدئولوژی دولتی در «کشورهای اسلامزده» است، بحرانهای اقتصادی این جریانات ارتجاعی را بقدرت میرساند. برای اینکه منطقاً سرمایه داری عصر ما قادر نیست چیزی به بشریت بدهد، فقط میتواند قربانی بگیرد. وقتی بتوانند ارتجاعی ترین ایدئولوژی عهد عتیق را از موزه ها بیرون بکشند و مطالبات بدیعی مردم منطقه را سد کنند.
وظیفه این دولتهای اسلامی این بود که با خاموش کردن مردم و پائین آوردن سطح معیشت و ارزان کردن نیروی کار، تا گسترش جنگ، بحرانهای اقتصادی را در کشورهای مادر تعدیل کنند. قرار نبود به قدرت منطقه ای و موی دماغ دولتهای غربی تبدیل شوند!
اروپا هر چقدر با باج دادن به این دولتهای تروریستی سطح ترورها در اروپا بتوتند محدود کند، ولی قادر نیست تروریسم را ریشه کن کند، برای اینکه تروریستها اختلافات خودشان را میآورند در قلب اروپا و حمایت دولتها را میخواهند. چون به اسلام بعنوان یک ایدئولوژی دولت منطقه ای که با شلاق و قرآن سطح معیشت زندگی نیروی عظیم کار را موعظه و دیکته میکند، احتیاج دارند. باین معنی بنیادی گفتم «به تروریسم احتیاج دارند»، نگفتم تروریسم خدمت میکنند.
همانطور که خودتان اشاره کردید؛ مدیای غرب و «اروپا مرکز» به ترورهای بزرگ و هر روزه در پاکستان و افغانستان و عراق بی تفاوتند برای اینکه بطور بنیادی نباید اهمیتی داشته باشد، چون بر روی این تضادی که در جهان ایجاد کرده اند توانستند به بقاء خود خود ادامه دهند.
یکی از دلایل اصلی شورشها و جنبشهای اخیر کشورهای منطقه (بهار عربی) برای تخفیف این تضاد عمیق سطح زندگی کشورهای غرب با کشورهای نیروی کار ارزان منطقه بود.
حتی آنجا که مردم این کشورها بر اثر جنگ و کشمکشهای قبیله ای و تحقیر ملی و جنگهایی که خودشان ایجاد میکنند آواره میشوند و پشت دهها سد مرزی که ایجاد کرده اند، جهت بردگی خرید و فروش میشوند، بی تفاوت هستد. چرا؟ این را من از شما سئوال میکنم! آیا دولتهای اروپایی میتوانند تروریسم را متوقف کنند وقتی در حال کمک و حفظ این تهادهای سیاسی – فرهنگی و ایجاد مساجد و تولید امام در اروپا هستند و ادامه میدهند؟!
وقتیکه ابزار ترور اختراع و تولید میکنند و برای فروشش نمایشگاههای عظیمی برپا میکنند؟

قباد:
خیر دولتهای غربی نه میخواهند و نه قادرند تروریسم را متوقف کنند فقط میتوانند ابعاد آن را در کشورهای خودشان محدود کنند. همانطور که توافق داریم دادن امتیاز به اسلام سیاسی در اروپا برای مهار و محدود کردن تروریسم اسلامی در اروپاست. اما اینکه چرا نمیخواهند تروریسم را متوقف کنند بنظر من به این دلیل است که بحران سرمایه داری ایجاب میکند که مردم را درگیر بحران امنیت کنند تا خود بتوانند وضعیت را در کنترل نگاه دارند و از طغیان کشمکشهای طبقاتی جلوگیری کنند. بعلاوه طبق پلاتفرم سیاسی پست مدرنیسم مردمان غیر اروپایی را طوری به اروپاییان معرفی کنند که جنبشهای مدرن و سوسیالیستی و انسان گرا نتوانند خواهان جهانی برابر با ارزشهای برابر شوند و به این ترتیب با خطر رشد کمونیسم مقابله کنند. و بلاخره اینکه دستگاه دولتی حاکم در کنترل جامعه محق جلوه داده شود و با ایجاد محدودیتها آزادیهای اجتماعی را در چهارچوب ایدئولوژی حاکم محدود نگاه دارند. به وضعیت پناه بران و مهاجران اقتصادی و اقلیمی بی تفاوتند چون نیازی به نیروی کار ارزان ندارند و تبعات ورود مهاجران صدها هزار نفری به اروپا را نمی توانند کنترل و تحمل و قبول کنند. بعلاوه اینکه ایدئولوژی ناسیونالیستی آنها را به تز حاکمیت ملی قانع کرده که آنچه در آفریقا و خاورمیانه میگذرد ربطی به آنها ندارد. این دولتهای کشورهای آفریقا و خاورمیانه هستند که مسئول مردمان خودشان هستند. این یعنی ارزشهای جهان شمول نداریم و به برده گرفتن مهاجرین در لیبی فرهنگ خودشان است (که البته طبق قرآن مسلمانان میتوانند غیر مسلمانان را به برده گی از هر نوعش بگیرند). ما با نکته آخر موافق نیستم. شما ابزار جنگ را با ابزار ترور یکی میدانید در حالکیه چنین نیست. جنگ افزارها از سبک تا سنگین هزاران سال است که تولید میشود و بفروش میرود و مورد استفاده قرار میگیرد در جنگها. اما ابزار ترور لازم نیست حتمن مسلسل و نارنجک و بمب باشد. هر اسیدی هر چاقویی هر اتومبیلی و هر طنابی میتواند ابزار ترور باشد کمااینکه میبینیم چگونه تروریسم اسلامی از هر ابزار در دسترسی برای کشتن و جنایت بهره میبرد. در نتیجه نمیتوان نتیجه گرفت که ابزار ترور را خودشان تولید میکنند و میفروشند پس دولتهای غربی مقصر اصلی تروریسم اسلامی هستند. مگر پشت اسید پاشیهای هرروزه علیه زنان ایران امپریلیسم عامل و آمر و مقصر است؟

دنیس:
نمیدانم جلیقه های انفجاری اسلامیون را چه کسانی اختراع کردند؟ طالبان یا ملاعمر و… یا شرکتهای عظیم اسلحه سازی در آلمان و کشورهای اروپایی و آمریکایی؟ چه کشورهایی آموزششان میدهد؟
اخیراً روشن شد فنلاند یکی از کشورهایی است که به تروریستهای داعش آموزش میدهند. خود آلمان یکی از اصلیترین مراکز آموزش تروریستها بوده و از تولید کنندگان اصلی دستگاههای انفجاری پیشرفته است. عکسهای ۱۰ -۱۲ سال قبل آلمانیها را در مراکز آموزشی طالبان در مناطق کوهستانی ندیدید؟
شاید قمه و دشنه را برای گردن زدن در افغانستان تولید شود و یا از عربستان و ترکیه و.. عراق وارد کردند.
ولی شرکتهای عملیات تروریستی در همین اروپا هستند که مزدور تربیت میکنند و آموزش میدهند و به دولتها اجاره میدهند که رقبای سیاسی و تجاری خود را از میدان بدر کنند.
شاید انگشت شمار ترورهایی است که رسانه ای میشوند.
شاید من باندازه شما در این زمینه به کشورهای اروپایی خوش بین نیستم. پولپوت را سازمان ضد جاسوسی فرانسه تربیت کرد که توانست بزرگترین سازمان تروریستی قرن را در کامبوج بنام کمونیسم ثبت کرد، «فاشیسم عریان»!
ترورهایی اسلامیون در روستاهای الجزایر توسط دولت فرانسه و از درون پلیس کشور الجزایر سازماندهی میشد..

قباد:
دنیس گرامی ممنون از باز کردن جوانب این بحث. من متعسفانه هیچ اطلاعی از شرکت فنلاند و آلمان در آموزش تروریستها نداشتم و هیچ عکسی را هم ندیدم. لطفن اگر منبعی را میشناسی اعلام کن. فکر میکنم ما هر یک به جوانب مختلف یک پدیده واحد اشاره داریم. شما نقش دولتهای غربی و سرمایه داری جهانی و نیاز آنها به جنگ و بازار جنگ افزار را تاکید کردید و من نقش تروریسم اسلام سیاسی هم در خاورمیانه و هم در سطح جهانی در ایجاد وحشت و نا امنی برای شهروندان را برجسته کردم. این دو نه تنها متفاوت و متضاد نیستند بلکه همدیگر را کامل میکنند. تروریسم اسلامی تروریسم دولتی را توجیه میکند و بلعکس. بعلاوه در تروریسم اسلامی میشود همواره افراد و گروه ها و سازمانهای مختلف را مقصر دانست بدون اینکه هیچ دولتی از هیچ طرفی مسئولیت جنایت را به عهده گیرد. مردم میتوانند یقه دولتهای تروریست را بگیرند اما در مورد تروریسم اسلامی مردم حتا حق انتقاد از اسلام را هم از دست داده اند. در طول ۵ سال جنایت داعش یک دولت و نهاد و آخوند مسلمان کارشان را محکوم نکرد اما اکنون که بفنا رفته اند “علمای عربستان” اعلام کرده اند که داعش مسلمان نبودند بلکه ساخته آمریکا و اسراییل بودند که اسلام را بد نام کنند و جالب اینکه چپ ها هم همین ارزیابی را دارند. وقتی میگویی همه دولتهای اسلامی در حال جنایتند بهمان میگن پس آمریکا و اسراییل در حال چیند؟ وقتی میگوییم منبع جنایت اسلامیها قرآن است میگن ما اسلاموفوبیا داریم. در پایان یک نقطه ضعف بحث شما این است که کشورهای صادر کننده جنگ افزار نیاز به جنگهای بزرگ دارند تا مهمات خود را بفروشند حال آنکه تروریسم اسلام سیاسی اهل جنگ کلاسیک نیست و کارش انفجار بازار و مدرسه و دزدیدن زنان و دختران و له کردن عابران پیاده است. هدف تروریسم اسلامی نه دولتها که مردم کوی و برزن هستند.