نبرد کامیون داران در ایران میتواند دشمنانش را زمین گیر کند!

دور اول اعتصاب رانندگان کامیون و کامیونداران که از روز اول خرداد ماه سال جاری آغاز شد و٢٩ استان و ٢٠٠شهر در ایران را فرا گرفت ، اینک میرود تا موج دوم اعتراض و اعتصاب سراسری دیگر خود را تجربه کند. تجربه ای که می تواند در مبارزات آینده توده های محروم و ستمدیده در ایران نقش مفید و ارزنده ای را ایفا کند.با آغاز دور دوم این اعتصابات ، فصل دیگری از اعتراضات توده های مردم در ایران رقم میخورد . اعتراضاتی که در صورت کسب حمایت از دیگر هم طبقه ای ها خود و دیگر مردم مبارز و زحمتکش میتواند سرنوشت ساز باشد و مانعها را پشت سر گذارد و دشمنان خود را زمین گیر کند.

گرچه این اعتصاب در دور اول نیز همانند اعتصابات دیگر اللخصوص اعتصابات اخیر در شهرهای کردستان ، با فشارو تهدیدات مقامات ریزو درشت جمهوری اسلامی روبه رو شد و در نظر داشت اعتصاب را به شکست بکشاند اما دیدیم که هیچ کدام از ترفندها و تهدیدات مستقیم و غیر مستقیم کارگزاران جمهوری اسلامی نتوانست ذره ای از اتحاد و همدلی شرکت کنندگان در اعتصاب سراسری دور اول را بکاهد و آنرا به شکست بکشانند. اعتصابیون در طول روزهای گذشته و در دومین موج اعتصاب بر حق خود بار دیگر بر خواستهای خود پای فشارده و همانند دوره اول روز به روز از موانعها پیشی میگیرنند.

اول مرداد ماه رانندگان کامیون و کامیون داران دوباره و در دومین دوره اعتصاب گسترده خود فــریاد اتحاد و همبستگی و همدلی خود را به صدا در آوردند و در استان های مختلف از جمله تهران، اصفهان، البرز، همدان، فارس، مرکزی، چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه، کردستان، خوزستان، هرمزگان، زنجان، خراسان رضوی، قزوین، بندرعباس، لرستان و برخی دیگر از استان های کشور مطابق فراخوانی از قبل اعلام شده همانند دوره قبل خیابانها را عاید خود و یکصدا و در یک عمل جدی دست به اعتصاب سراسری زدند. این اعتصاب سراسری همچنان رو به گسترش است. در نتیجه این اعتصاب سراسری بندرگاهها، جاده های بین المللی و محورهای اصلی بین شهرها از عبور و مرور کامیون ها خلوت شده اند. در جریان این اعتصاب صنعت حمل و نقل که یکی از زیر ساخت های اقتصاد سرمایه داری ایران است رو به فلجی بیشتر گام بر مــیدارد. دور تازه اعتصاب سراسری رانندگان کامیون و حمل و نقل جادهای در پی آن آغاز شد که وعدههای نمایندگان مجلس، رئیس سازمان تأمین اجتماعی، و نمایندگان دولت به رانندگان در دور نخست اعتصاب خود نتیجهعملی در بر نداشت.در واقع رانندگان کامیون و کامیون داران اینبار در اعتراض به عدم پاسخگویی دولت و دیگر نهادهای حکومتی به خواسته هایشان این اعتصاب هماهنگ و سراسری را سازمان داده اند. کارگزاران جمهوری اسلامی در اولین واکنششان نسبت به این اقدام رانندگان میخواهند همانند دور اول عمل کنند و در تلاش هستند با وعده و وعیدهای بیمحتوا و فریب این اعتصاب را لغو کنند. اما این گام نخست مقامات جمهوری اسلامی در اولین روزهای خود به شکست کشانیده شد و اتحاد و همبستگی رانندگان توانست از این موانع نیز عبور کند و گسترش بیابد.

امروز و در دومین دور آغاز این اعتصابات رانندگان اعتصابی از طرحهای رژیم برای به شکست کشاندن حرکتشان به خوبی واقفند و دست رژیم را در این باره و در دومین گام خود خوانده اند و تجربه این نوع مبارزات را در تاریخ اعتصابات و جنبشهای اعتراضی علیه جمهوری اسلامی را دارند . رانندگان به خوبی می دانند که رژیم بشدت از سیاسی شدن و گسترش و فراگیر شدن اعتصاب وحشت دارد و برای پیروزیش دست به هر اقدامی میزند. پس آنها تنها صلاحشان در دومین نبرد و مبارزه خود اتحاد و همبستگی میانشان است . پس باید نهایت استفاده را از چنین قدرتی بکنند که منجر به زمین گیری دشمنانشان خواهد شد و آنها را همچون دورهای قبل وادار به عقب نشینی و شکست میکنند.

بدون شک اتحاد و همدلی و گسترش یافتن این اعتصاب در ایران ، از نقطه قوتها و از مهمترین ویژگیهای اعتصاب پیش رو است. این اعتصاب که روز اول خردادماه سال جاری جرقه اش زده شد سریعا گسترش یافت و مرز شهرها و استانها را در نوردیدو بدین ترتیب ٢٠٠ شهر ایران را از آن خود کرد، امروز مــــیرود تا با نگاهی انتقادانه به کمبودهای دوره قبلش آگاهانه گام بردارد و درسها و نقاط مثبت آن دوره را در پیروزیهای این دوره بــکار گیرد.

یکی از موفقیتهای و نقطه قوتهای حرکت دوره نخست این اعتصاب ، پشتیبانی و پیوستن قشرهای دیگر از بخشهای حمل و نقل بود. کارگران شرکت حمل و نقل تهران، رانندگان تانکرها ، رانندگان تاکسی در اکثر شهرهای ایران به خصوص در شهرهای سنندج و کرمانشاه و سقز ، کارگران پایانه های حمل و نقل تهران و قزوین با طرح مطالباط خود یکی پس از دیگری به این اعتصاب پیوستند و پشتیبانش گردیدند. پس باید در این دوره نیز تلاش کرد که این حمایتها بار دیگر تکرار و افتخاری دیگری را در دوره کنونی صاحب شود و جنبش را چندین گام دیگر به پیش ببرد.

چنین حرکاتی نیازمند رهبری پیشرو و اتحاد بیشتر در جنبش کارگری ، حضور زنان انقلابی و جوانان پرشور در همه عرصه های اجتماعیست تا بتواند سراسری تر شود و به پایان دادن به عمر ننگین جمهوری اسلامی و سرمایداران کمک بیشتری نمایند.
آنروز دیر نخواهد بود…
منبع: شماره ۵٩ نشریه سوسیالیسم امروز
۶ مرداد ١٣٩٧
٢٨ ژوئیه ٢٠١٨