سیاسی اش نکنید!
شراره رضائی
به گفته ی منابع غیر رسمی مریم فرجی دختری که چندی پیش گم شده بود می گویند توسط نامزد قبلی اش به قتل رسیده است. او را خفه کرده و در باغ خانه خواهرش دفن کرد و پلیس بعد از چند هفته جسد او را پیدا کرده است.
عده می گویند مرگ این دختر سیاسی نیست و بخاطر حرمت خانوده این موضوع را سیاسی نکنید. در کشوری که مردم از آب حرف می زنند و می گویند “آب می خواهیم، تشنه ایم ” مردم را به گلوله می بندند. مگر می شود از قتل یک زن توسط یک مردی که روزی او را ناموس خود می دانسته صحبت کرد و گفت سیاسی نیست. ایا کلمه ی “سیاسی” آنقدر وحشتناک است!
مگر می تواند آب طهارت بر سر حکومتی ریخت که با تمام موجودیت زن ستیز و مردسالار است و مردی که بنام نامزدش اسبق ش در آن جامعه زندگی می کند با آن تفکر مردسالار که خود را صاحب ناموس ش می دادند و به همین اعتبار دست به جنایت می زند. حکومت را از این اتهام مبرا کرد.
در همین سال ها، ده ها گزارش از اسید پاشی بر روی صورت و بدن زن داده شده است. دولت در اکثر موارد می گوید انگیزه های شخصی بوده و مسئولیتی در قبال این نوع جنایت ها برگردن نمی گیرد.
در جامعه ای که ادم ها را بنام “قصاص” رسما و طبق قانون شرعی به جان هم می اندازد و و تاکید می کند که حق انسان هاست. کسانی که می آموزند، می توانند خشم و نارضایتی خود را از جامعه، از بیکاری، از فقر ونداری و پول و یا استیصال از شخصی دیگری بگیرند و به دیگران حمله کنند خصوصا که ازمرد باشی و زن حتی نصف یک مرد هم نیست اصلا انسان به حساب نمی آید. در جامعه ای که جنس زن بی حامی ترین موجود است.
همین امروز فیلمی منتشر شده که مردی چاقو بدست بالای سر جسد زنی ایستاده که می خواسته از شوهرش جدا شود. مرد بی هیچ عبا و وحشتی در خیابان مرتکب قتل شده و به جسد زنش گوشزد می کند که مقصر خودت بودی “من تو را دوست داشتم”. ولی خودت نخواستی .
دولت به خانواده ی مقتول می گوید تو حق قصاص داری و حتی می گذارند که چارپایه ی را خانواده ی مقتول از زیر پای قاتل بکشد که هیچ انگشت اتهامی بسوی دولت نشانه نرود و این نوع قتل ها را با نام حوادث و یا انگیزه های شخصی به جامعه می قبولانند.
چند سال پیش مردی که خود رئیس یک بخش ورزشی بود به زنش اجازه خروج برای شرکت در مسابقات بین المللی را نداد و وقتی با او مصاحبه کردند گفت این حق من است و من از این حقم استفاده کردم. هیچ کدام سیاسی نیست شما جدی نگیرید. ولی همه اینها منشاء جنسیتی دارد!.
اینها نمونه هایی از هزاران مسایلی ست که نباید سیاسی شود. سیستم برای زنده نگه داشتن تفکرات ارتجاعی و نابرابری و تبعیض جنسیتی مرد و زن، پول های کلانی خرج می کند، مساجد می سازد، واعظین مفت خوراستخدام می کند و عده ای را به خدمت می گمارد تا اتش مذهب و فرهنگ مردسالار را همچنان روشن نگه دارد.
خیلی ها که اعتقاد دارند خیلی چیزها نباید سیاسی شود. می گویند ریشه ی تبعیض و نابرابری، خشونت، قتل های ناموسی ریشه در فرهنگ مردم است ، سنت است، مردسالاری و عقب ماندگی مردان است و تیر پیکان اتهام را از سوی دولت بسوی جنس مرد نشانه می رود. ولی متوجه نیستند که چه کسانی از این بربریت، جاهلیت، ارتجاع سود می برد. چه کسی از مذهب، ناموس پرستی، قوم پرستی، نژادپرستی و زن و مرد علیه یکدیگر شدن، سود می برد.
حکومتی که قصاص را برای مردم مجاز می داند، پس خودش را هم محق اعدام های سازمان یافته ی دولتی می داند. حکومتی که زن و مرد را به جان هم می اندازد، به راحتی بین صوف و اتحاد مردمی، بین طبقه ی کارگر هم شکاف ایجاد کند. حکومتی که نمی تواند یا نمی خواهد امنیت زنان و در کل انسان ها را تامین کند. پس متهم است.
دوستان! شما می توانید فضا را احساساتی کنید و از این طریق اذهان عمومی را تحت تاثیر قرار دهید حتی می توانید به خودتان هم دروغ بگوید. ولی بخواهید و نخواهید موضوع سیاسی ست و حکومت ها مسئول مستقیم این گونه جنایت ها هستند.
۱۷٫۰۷٫۱۸