تداوم تجاوز به زنان توسط غضب کنندگان قدرت در ایران

تداوم تجاوز به زنان توسط غصب کنندگان قدرت در ایران

جمهوری اسلامی به عنوان حافظ منافع سرمایه داران مثل بقیه دولت های سرمایه داری، مطیع و لااقل ساکت نگهداشتن طبقه کارگر و حفظ نیروی کار ارزان او را در راس وظایف خود قرار داده است. این رژیم چون از ابتدای تحمیل شدن به مردم ایران با امواجی از مبارزات کارگران، زنان، ملت های تحت ستم و اقشار حق طلب روبرو شده ابزار سرکوب مادی و معنوی را در اولویت نخست خود قرار داده است. آخوندهای معمم و مکلا و بویژه بورژوازی، برای سرکوب مبارزات یاد شده به تفسیری داعش گونه به اسلام پناه بردند. گرچه کلیت دین اسلام ضد زن می باشد، اما این تفسیر، ضدیت با زنان را به اوج میرساند. زن در این تفسیر در بهترین حالت در خدمت فرزندآوری و جواب دادن به نیازهای جنسی مرد می باشد.

جمهوری اسلامی برای تمتع هرچه بیشتر مردان ثروتمند و صاحب سرمایه در کنار ازدواج رسمی، صیغه را در هر مقیاس ممکن هم قرار داده است که نوعی از فحشاست. اما کاربدستان جمهوری اسلامی به این امکان شرعی هم قانع نشده و از ابزار تجاوز به عنف به زنان هم همیشه استفاده کرده اند. اوضاع  زنان در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی نسبت به وضعیت زنان در جهان بسیار سخت و اسفبار می باشد. زنان ایرانی با شدیدترین رفتارها مواجه هستند و در معرض انواع تجاوزهای روزانه قرار دارند. روزی نسیت که خبر تجاوز به دختران خردسال و زنان را در رسانه ها نبینیم و نشنویم.

روز جمعه ۲۵ خردادماه،  خبری در رسانه های و شبکه های اجتماعی منتشر شد که همه را دچار شوک کرد: ” تجاوز به ۴۱ زن در ایرانشهر”. جریان از این قرار است که چندی پیش یک مقام مذهبی در ایرانشهر پرده از تجاوز گروهی چندتن از فرزندان مقامات بلند پایه محلی به ۴۱ زن در این شهر را برداشت. پس از انتشار این خبر و گسترش تحقیقات فعالین مدنی معلوم شد که تعدادی از متجاوزین از اعضاء سپاه و بسیج بوده اند. به گفته یکی از متجاوزین که بعد از گسترش  اعتراضات مردمی بازداشت شد، آنها زنان و دختران جوان را در منطقه شناسایی کرده و سپس در راه منزل می ربودند. براساس گزارشات منتشر شده، این زنان و دختران در برخی موارد توسط افرادی که لباس نیروی انتظامی و یا نظامی بر تن داشتند و به زور اسلحه ربوده شده اند. انعکاس این فاجعه بزگ اعتراضات گسترده ایی را به دنبال داشت. مردم معترض جمهوری اسلامی  و مقامات فاسد آن را عامل بروز این فاجعه می دانند. همچنین مردم محروم ایرانشهر نیز با برپایی تجمع مقابل فرمانداری رژیم خواستار دستگیری فوری مجرومین و رسیدگی خارج از نوبت به جرائم آنها شدند. شهروندان ایرانشهر در مقابل بی اعتنایی و پنهانکاری مقامات اعلام کردند، اگر مسئولین اهمال کاری کنند، آنها خودشان به طور مسلحانه امنیت دختران و زنان شهر را تامین خواهند کرد. زیر فشار این اعتراضات و افکار عموی، کاربدستان قضایی و اداری شهر علیرغم انکار این قضیه، ناچار شدند وقوع تعداد کمی تجاوز توسط آقازاده ها و سپاهیان و بسیجیان را بپذیرند. در این حال، دادستان کل که خود جز مرتجع ترین ها در داخل نظام جمهوی اسلامی است، کل ماجرا را تکذیب کردو مقام مذهبی ایرنشهر را تحت پیگرد قرار داد. وی همچنین تاکید کرد که سایر منابع این خبر را تحت تعیقب قرار خواهد داد و مقدمات آن نیز فراهم شده است. در جریان ادعاهای بی شرمانه دادستان کل، زنان ایرانشهر اعلام کردند، “سکوت خود را خواهند شکست.” آنها روز چهارشنبه ۳۰ خرداد ماه سال ۹۷ به طور هماهنگ و متحد مقابل فرماندرای تجمع کرده و خواستار پایان دادن به خشونت ناامنی و همچنین برخورد جدی با متجاوزین شدند. علیرغم اعتراضات و گذشت چندین روز از انتشار این خبر مقامات همچنان سعی در پنهان کاری و لاپوشانی قضیه را دارند.

تجاوز به ۴۱ دختر و زن جوان در ایرانشهر توسط فرزندان مقامات بلند پایه، تنها نمونه ایی کوچک از هزارن جنایات و ستم جمهوری اسلامی علیه مردم ستم­دیده به خصوص زنان است. در زندانهای رژیم زنان زندانی با انواع آزارهای جنسی روبه رو شده و میشوند که عواقب آن تا آخر عمر همراه آنان است. قربانیان اینگونه جنایتها در ایران بی شمارند و پنهانکاری رژیم جمهوری اسلامی مانع پوشش آن توسط رسانه ها می شود. علیرغم اینکه اکثر دختران و زنانی که مورد تجاوز قرار می گیرد از ترس سرکوب از سوی دستگاه های رژیم از حقوق خود صرفنظر می کنند، اما اینبار دختران قربانی تجاوز در ایرانشهر به همراه خانواده هایشان بدون ترس از فضای کاملا میلیتاریزه این شهر و حضور نیروهای امنیتی و بی ا عتنا به تهدیدهای آنها، به میدان آمده و با فریاد بلند، جنایات فرزندان مقامات فاسد این نظام را برملا کردند. این خود نوعی تغییر توازن قوا بین مردم و رژیم جنایتکار اسلامی را می نمایاند.

تا وقتی که زن در نگاه سیستم سرمایه داری رژیم جمهوری اسلامی، کالایی بیش نیست،زنان و دختران جوان دارای هیچ حق و حقوقی نیستد. پس باید کلیه زنان و مردان مبارز و آزادیخواه بخصوص زنان هر چه بیشتر علیه اینگونه جنایتها مبارزه کنند، باید در افشای این جنایتها از هیچ تلاشی فروگذار نکرد و باید به زنان قربانی تجاوز برای شکست سکوتشان کمک کرد. تنها راه مقابل با این نوع جنایتها این است که این مبارزات را به مبارزه علیه کلیت رژیم زن ستیز جمهوی اسلامی که عامل به وجود آمدن تمامی این جنایتهاست تبدیل کنیم.