اعدام یک پدیده هولناک،جنایتکارانه و ننگ آور است!

جمهوری اسلامی به حکم اوضاع بحرانی که در آن قرار گرفته دوباره افسارش را پاره کرده است و علیه شهروندان و بی دفاع ترین بخش جامعه پنا به ارعاب و جنایت اعدام برده است. این آدمکشان دیروز محمد ثلاث را کشتند و اکنون در صدد کشتن رامین حسین پناهی و یک لیست دیگر درسیاه چالهای خود هستند. آنهای که هر سال و هر روز در ابعاد میلیاردی “اختلاس” میکنند، کسانی که برروی مردم اسید میپاشند، به روی اعتراضات کارگری و اجتماعی گلوله شلیک میکنند،آنهای که بر پشت کارگران ایران شلاق و قمه فرود می آورند، آنهای که دستمزد و حق مردم را به گروه گرفته اند ، قران پرستانی که به کودکان مردم در مدرسه و مسجد و محل کار تجاوز میکنند، خلاصه هر لمپن و لات و قمه کش و دزد و فاسد و آدمکشی که در آن مملکت تحت عنوان “جمهوری اسلامی ایران” بر کشور حاکم هستند، خود به عنوان “قاضی” جامعه ظاهر شده و علیه کسانی که برای آزادی و امنیت و نان و برخورداری از حرمت انسانی تلاش میکنند حکم زندان و شلاق و اعدام صادر میکنند. این است چهره کریه و کثیف هر حکومتی که بر مبنای استبداد و دین و نژاد پرستی بنا نهاده شده است. ما باید جلو شروع مجدد فضای ارعاب و اعدام رژیم جانی اسلامی را بگیریم! این رژیم همواره با ابزار اعدام و سنگسار و سرکوب و زندان تلاش کرده است از بحران های پی درپی و انزجار عظیم اجتماعی علیه خود، خود را عبور دهد. مبارزه پیگیر و گسترده علیه اعدام و ارعاب از تلاش آزادیخواهان برای خلاصی از دست این حکومت جنایتکار جدا نیست. جمهوری اسلامی با اجرای مجازات ضد انسانی و شنیع اعدام سیاست مرعوب کردن جامعه و به تمکین کشاندن دهها میلیون کارگر و زن و جوان متنفر از خود را دنبال کرده و میکند.

این حکومت فاشیست معیشت و زندگی قریب به ۵٠ میلیون کارگر و خانواده کارگری و مزد بگیران زحمتکش را به گرو گرفته است، این حکومت بانی وجود حداقل ۶ میلیون بیکار و فاقد بیمه بیکاری ومحروم از همه امکانات است، عامل سازمانیافته تحمیل حداقل ۴ میلیون انسان مبتلا به اعتیاد است ، مسئول مستقیم٢ میلیون کودکان کار و خیابانی و بانی مرگ و خودکشی و فرار هزارها دختر و پسر نوجوان است، عامل تحمیل فضای قرون وسطایی و فقر و یاس وبی آینده بودن میلیونها انسان است که ماحصل آن خودکشی هرروزه ۴ تا ۵ نفر در ایران است، این حکومت ضد کارگری که هیچگاه کارگر را شهروند محترم و برابر به حساب نیاورده است مسئول مستقیم مرگ ٢۵٠٠تا ٣٠٠٠ کارگر در محل کار درطول سال میباشد. رژیمی است که حداقل ٩ میلیون نفر را از تحصیل و سواد آموزی تماما محروم کرده است، همواره مامور سرکوب و تحقیر و اعمال بی حقوی زنان بوده است ، محروم کردن میلیونها جوان از برخورداری از حداقل های زندگی انسانی و رفاه و تحصیل بخشی از سیاست و اهداف این رژیم بوده و هست، مسئول مستقیم ایجاد تفرقه های خرافی، ملی و مذهبی با هدف در مقابل هم قرار دادن مردم میباشد. دشمن مستقیم اکثریت مردم و حامی بدون چون و چرای یک مشت دزد، آخوند و روضه خوان بی خاصیت و عقبمانده، سرمایه داران زالو صفت و مشتی مزدور و جنایتکار و انگل که زندگی و پولهای باد آورده شان نیز از قبل کار و درد و رنج کارگران و همین مردمی تامین میشود که همواره مورد سرکوب مستقیم و ستم و فشار و تحمیل فقر و گرسنگی و اعدام و شکنجه و زندان جمهوری ننگ اسلامی قرار گرفته اند. ماشین سرکوب و اعدام ابزار به سکوت کشاندن و بریدن زبان اعتراض به این همه جنایت و ستم و تحقیر و به قهقرا بردن جامعه ایران است.
ماشین سرکوب واعدامهای گسترده در ملا عام و در خفا، و به هر بهانه ای که باشد، اساسا برای ڕژیمی که چنین شرایط وحشتناکی را به جامعه ایران تحمیل کرده است، قرار است به همین جامعه و مردم بگوید بنشینید سر جایتان! به شرایط حاکم اعتراض نکنید! دستمزد و آزادی و رفاه و امنیت در شان یک جامعه انسانی را مطالبه نکنید! برابری زن و مرد ممنوع! خیال تشکل و تحزب را در سر نپرورانید!، اگرتکان بخورید نه فقط خودتان که حساب نزدیکانتان را نیز خواهیم رسید. این پیام اساسی این حکومت از اعمال مجازات اعدام است. ما هم باید در ابعاد میلیونی و در میدان مبارزه گسترده خود پاسخ”غلط کردید” را به این جنایتکاران تاریخ بدهیم.
کارگران، زنان، جوانان، مردم آزادیخواه!
توقف ماشین کشتارو اعدام این حکومت جنایتکار وظیفه ما است. مقابله با آن، اعتراض متحدانه علیه آن، ویران کردن چوبه های دار بر سربرگذار کنندگان آن، تف کردن به روی تماشاچیان الله اکبر گوی صحنه های اعدام، بخش تفکیک ناپذیری از مبارزه انسانی، سیاسی و آزادیخواهانه علیه کلیت این نظام فاشیستی است که از روز اول با کشتار دهها هزار نفری زندانیان و مخالفین خود سر کار آمده است.
مجازات اعدام ، با هر بهانه و دلیلی باشد جنایتکارانه است و باید محکوم شود و متوقف گردد. مخالفین اعدام، اگر مخالفین راستین اعدام هستند، نباید بر چسب “ملیت” و “نژاد” و “جنسیت” و غیره به محکومین به اعدام بزنند. اعدام انسان جنایتکارانه است! هیچ ربطی به “رنگ” و “ملیت”ندارد، منتسب کردن زندانیان سیاسی و محکومین به اعدام به”کرد” و فارس” و “بلوچ “و” ترک” و “عرب”اشتباه محض است . کسی که این اسامی و بر چسب ها را برجسته و علم میکند به اندازه نفس اعدام کردن انسانها مخرب و ضد انسانی عمل کرده است. این روایت به جنبش علیه اعدام آسیب میرساند و در راستای کمک به تداوم اعدام بخشی از محکومین به اعدام، و سکوت در مقابل بخش دیگری میباشد.در چنین حالتی امکان اعتراض کل مردم ایران به این پدیده وحشیانه را تضعیف و حتی منتفی میکنیم.
اعدام ابزار طبقه حاکمه برای مرعوب کردن شهروندان است. همه طبقات ظالم و متکی به نظم سرمایه داری و ایدئولوژی ناسیونالیستی و فاشیستی و مذهبی در جامعه به اعدام بطور کلی و اعدام و سرکوب مخالفین خود بطور اخص نیاز دارند. مخالفت با اعدام امر مردم و طبقه و جنبشی است که آرمانش برابری انسانها و هدفش طرد کردن و منزوی کردن موافقین و عاملین آن و پایان دادن به نابرابری و سرکوب و استثمار است. مقابله با اعدام و پایان دادن به آن امر مهم این جنبشها و انسانهای آزادیخواه و بیشماری است که میتوانند متحدانه علیه آن به میدان بیایند.

با مجازات اعدام کردن هیچ جنایت و جرمی در جامعه کاهش نخواهد یافت، همچنانکه در ایران چهار دهه جنایت و اعدام کردن های این حکومت هیچگاه منجر به کاهش جرم و جنایت و بزهکاری نشده است. بر عکس، با اجرا حکم اعدام از جانب دولت، که یک قتل عمد محسوب میشود، و تبدیل پدیده اعدام به نرم در جامعه، خشونت و جنایت و جرم و قتل بیش از پیش گسترش خواهد یافت، همچنانکه در ایران متاسفانه چنین شده است. شرارت و جنایت و توسل به قتل افراد از جانب بخشی از مردم مستقیما ناشی از اعمال خشونت و آدمکشی دولت و انعکاسی از ماهیت و عملکرد نظامی است که بر پایه خشونت، کشتار،ظلم، فساد، جنایت، نابرابری و زورگوئی به حاکمیت خود ادامه میدهد و خود را به مردم تحمیل کرده است.
پایان دادن قطعی به هر نوع جنایت و آدمکشی و ستم و نابرابری با سرنگونی کلیت این رژیم و همه جناحبندیهای جنایتکار آن ممکن خواهد شد. اما گسترش اعتراض اجتماعی به پدیده جنایتکارانه اعدام، امر مهمی در این هدف غیر قابل گذشت میتواند باشد. اگر به میدان بیاییم میتوانیم این رژیم اعدام را افسار بزنیم.اعدام یک پدیده هولناک وجنایتکارانه و ننگ آور است. برای توقف آن متحدانه به میدان بیاییم! نباید اجازه داد رامین حسین پناهی و هیچ زندانی دیگری را اعدام کنند!
حزب ما در برنامه خود به روشنی اعلام نموده است:”مجازات اعدام باید فورا لغو گردد. اعدام یا هر نوع مجازات متضمن تعرض به جسم افراد (نقص عضو، تنبیه بدنی، و غیره) تحت هر شرایطی ممنوع است. همچنین مجازات حبس ابد باید لغو شود”.

منبع: شماره ۵۴ نشریه سوسیالیسم امروز
٢ تیر ١٣٩٧