نبرد کامیون داران در ایران ، نبردیست طبقاتی…!
اعتصاب رانندگان کامیون و کامیون‌داران که از روز اول خرداد آغاز شد، اینک می‌رود تا دومین هفته خود را تجربه کند. تجربه ای که می تواند در مبارزات آینده توده های محروم و ستمدیده در ایران نقش مفید و ارزنده ای را ایفا کند.
با این اعتصاب دور دیگری از اعتراضات توده های مردم در ایران رقم خورد . اعتراضاتی که عملا توانست سرنوشت ساز باشد و مانعها را پشت سر گذارد و دشمنان خود را زمین گیر کند.
گرچه این اعتصاب نیز همانند اعتصابات دیگر اللخصوص اعتصابات اخیر در شهرهای کردستان از جمله شهر بانه ، با فشارو تهدیدات مقامات ریزو درشت جمهوری اسلامی روبه رو شد و در نظر داشت اعتصاب را به شکست بکشاند اما دیدیم که هیچ کدام از ترفندها و تهدیدات مستقیم و غیر مستقیم کارگزاران جمهوری اسلامی نتوانست ذره ای از اتحاد و همدلی شرکت کنندگان در اعتصاب سراسری را بکاهد و آنرا منجر به شکست کنند. اعتصابیون در طول روزهای گذشته بر خواستهای خود پای فشارده و روز به روز از موانعها پیشی گرفتند.
جمهوری اسلامی در اولین واکنششان نسبت به این اقدام رانندگان تلاش کردند با وعده و وعید‌های بی‌محتوا و فریب این اعتصاب را لغو کنند. اما این گام نخست مقامات جمهوری اسلامی در اولین روزهای خود به شکست کشانیده شد و اتحاد و همبستگی رانندگان توانست از این موانع نیز عبور کند و گسترش بیابد.
این بار مقامات جمهوری اسلامی خواستند از طریق مذاکره و نشستن با رانندگان و کامیون داران ودادن برخی امتیاز‌های جزیی مانند افزایش ۲۰درصدی کرایه حمل بار، اعتصاب را مهار کرده و آن را به پیچ و خم مذاکرات بی‌حاصل در ادارات حکومتی و مجلس بکشانند و موضوع را خاتمه اعلام کنند.
این طرح نیزبه شکست انجامید و اینبار مقامات جمهوری اسلامی در پی پیاده کردن سناریوی دیگر بر آمدند.
بر طبق چنین سناریوی آنها خواستند که با روانه کردن تانکرها و کامیونهای سپاه پاسداران و دیگر نهادهای نظامی خللی در اعتصاب و کارآیی آن ایجاد کنند که خوشبختانه این حرکت و این سناریو نیز از طرف اعتصابیون به شکست کشیده شد.
در طرح دیگری که مقامات جمهوری اسلامی در تلاش بودند که به هر قیمتی مانع گسترش یافتن اعتصاب شوند ، موذیانه به دستگیری نیمه پنهان رانندگان اعتصابی افتادند تا بدین شیوه برای ادامه اعتصاب مشکل تراشی کنند و ترس و وحشت را بر پیکر اعتصاب وارد کنند . اما معلوم شد که دستگیر شدگان نه کامیون دار بودند و نه راننده کامیون بلکه نیروهای خود رژیم بودند که با حیله و نیرنگ خود را در میان رانندگان جا کرده بودند تا به این اعتصاب پایانی بخشند و آنرا بی افق جلوه دهند. این طرح نیز مانند طرحهای دیگر جمهوری اسلامی به شکست کشانیده شد و در نتیجه اعتصاب وارد نبردی دیگر با مخالفین خود شد.
رانندگان اعتصابی از طرحهای رژیم برای به شکست کشاندن حرکتشان به خوبی واقفند و دست رژیم را در این باره خوانده اند و تجربه این نوع مبارزات را در تاریخ اعتصابات و جنبشهای اعتراضی علیه جمهوری اسلامی را دارند . رانندگان به خوبی می دانند که رژیم بشدت از سیاسی شدن و گسترش و فراگیر شدن اعتصاب وحشت دارد و برای پیروزیش دست به هر اقدامی میزند . پس آنها تنها صلاحشان در نبرد خود اتحاد و همبستگی میانشان است . پس باید نهایت استفاده را از چنین قدرتی بکنند که منجر به زمین گیری دشمنانشان خواهد شد و آنها را وادار به عقب نشینی و شکست میکنند.
بدون شک اتحاد و همدلی و گسترش یافتن این اعتصاب در ایران ، از نقطه قوتها و از مهمترین ویژگیهای اعتصاب پیش رو است . این اعتصاب که روز اول خردادماه جرقه اش زده شد سریعا گسترش یافت و مرز شهرها و استانها را در نوردیدو بدین ترتیب ٢٠٠ شهر ایران را از آن خود کرد.
یکی دیگر از موفقیتهای و نقطه قوتهای این حرکت ، پشتیبانی و پیوستن قشرهای دیگر از بخشهای حمل و نقل است . کارگران شرکت حمل و نقل تهران، رانندگان تانکرها ، رانندگان تاکسی در اکثر شهرهای ایران به خصوص در شهرهای سنندج و کرمانشاه و سقز ، کارگران پایانه های حمل و نقل تهران و قزوین با طرح مطالباط خود یکی پس از دیگری به این اعتصاب پیوستند و پشتیبانش گردیدند.
اعتصابیون تا به امروز توانسته اند روند عادی چرخ سرمایه را تا حدود زیادی مختل کنند که این خود نیز یک نبرد و یک پیروزیست که بر اساس یک رهبری درست پخته و کارامه شکل گرفته و سازمان یافته است . این نوع سازمان یافتگی و اتحاد و همبستگی رمزیست که در هر شرایط و هر زمانی میتواند متولد شود و میتواند به پیروزی رسد.
پس چنین حرکاتی نیازمند رهبران دیگر در جنبش کارگری ، حضور زنان انقلابی و جوانان پرشور در همه عرصه های اجتماعیست تا بتواند سراسری تر شود و به عمر جمهوری اسلامی و سرمایداران پایانی بخشد.
آنروز دیر نخواهد بود…