خبر تهوع آور تجاوز به سی دانش آموز توسط معلم پرورشی یکی از مدارس تهران، بار دیگر عمق فساد اخلاقی در دستگاه اجرایی جمهوری اسلامی را علنی کرد. کمتر از دو سال پیش، افتضاح تجاوز جنسی به نوجوانان توسط سعید طوسی قاری قرآن و نزدیک به شخص و بیت علی خامنه ای، در سطح جامعه منتشر شد که روند تحقیق و اطلاع رسانی و محاکمۀ او توسط فرد یا افرادی از بیت خامنه ای متوقف شد تا بر فساد نهادینه شده در دستگاه های عقیدتی و ایدئولوژیک اسلامی سر پوش گذاشته شود. این اولین بار نیست که اخبار مربوط به سوءاستفاده و آزار جنسی کودکان (پدوفیلی- بچه بازی) در نهادها و مراکز دینی اسلامی چه در ایران و چه در سطح جهان منتشر می شود. همچنانکه که ارتکاب چنین فاجعه ای مختص به دین اسلام نیست و کم نبوده موارد مربوط به پدوفیلی در کلیساهای مسیحی یا نهادهای دینی سایر ادیان مثل یهودیت، بودیسم، هندوئیسم و غیره. همچنین روشن است که دامنۀ کودک آزاری جنسی فقط مختص به معتقدین به ادیان یا نهادها و چهره های مذهبی نیست و متاسفانۀ وسیع تر از این است، اما این رویداد را از زاویۀ مسالۀ دین و اخلاقیات دینی (و در این مورد مشخص اسلام) و نظام اسلامی در ایران می توان از چد زاویه مورد بررسی و تحلیل قرار داد.

کودک آزاری جنسی یک امر خلاف ارزشهای اخلاقی و فرامین دینی اسلام نیست. ازدواج با دختر بچۀ خردسال نه تنها در نص قوانین فقه اسلامی (در تمام فرقه های اصلی اعم از شیعه و سنی) مجاز و «حلال» است، بلکه جزء سیرۀ پیامبر هم هست و محمد در ۵۴ سالگی با عایشه که ۶ یا ۹ سال سن داشت ازدواج کرد! و فاطمه دختر محمد در ۱۰ سالگی با علی که مردی ۲۵ ساله بود ازدواج کرد و پیش از او شیوخ پیری مثل عمر و ابوبکر هم خواستگارش بودند. حتی لمس کردن نوزاد دختر به قصد لذت بردن مردِ بالغ هم امری ممکن و قابل طرح در فقه شیعی است. روح الله خمینی در پاسخ به یکی از پرسشها شرعی (استفتائات) در مورد سکس کردن با دختر بچۀ نوزارد می گوید: «کسی که زوجه اى کمتر از ۹ سال دارد وطى (سکس کردن) او براى وى جایز نیست چه اینکه زوجه دائمى باشد و چه منقطع. اما سایر کام گیری ها از قبیل لمس به شهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ (شهوت راندن مرد بین دو ران زن) اشکال ندارد، هر چند شیر خواره باشد». (تحریر الوسیله ج ۴ مساله ۱۲) بنا بر این فقه و شرع اسلام راه کودک آزاری جنسی را دست کم در مورد دختر بچه ها باز گذشته است.

وقوع چنین رویدادهایی بیان عمق ورشکستگی اخلاقیات و ایدئولوژی اسلامی حکومت ایران است. جمهوری اسلامی چهل سال پیش با شعار ساختن انسان طراز مکتب و جامعه ای اخلاقی، دولت دینی را مستقر کرده و قوانین مذهب و ارزشها و آیین های اخلاقی و ایدئولوژیک شیعی را در تمام سطوح اجتماعی و تبلیغاتی و فرهنگی اش مستقر کرد. دولت اسلامگرا، هر نوع ابراز عشق و محبت و داشتن رابطۀ جنسی خارج از هنجارهای ازدواج پدرسالارانه و فئودالیِ شریعت را ممنوع کرد. و با سیاستهای جدا سازی کودکان دختر و پسر در مدارس و ممنوعیت رابطۀ جنسی آزاد و اختیاری، نوعی بحران اجتماعی حول مسالۀ جنسی در جامعه ایجاد کرد. امروزه اما نه تنها بخشهای رو به افزایشی از جامعۀ ایران (به ویژه در میان جوانان شهری) به اخلاقیات جنسی اسلامی و پشت کرده و سبک زندگی جنسی متفاوت از هنجارهای دینی را برگزیده اند، که در نهادهای اصلی حکومتی مانند نیروی انتظامی، سپاه، قاریان قرآن و مداحان، معلمان پرورشی و بسیج و حوزه های علمیه هم موارد متعددی از کودک آزاری و تجاوز دیده و شنیده می شود.

چهل سال پیش ضد انقلابِ اسلامگرا پس از به شکست کشاندن انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران و در مسیر تثبیت خود و اسلامی کردن جامعه، هزاران معلم کمونیست، چپ و انقلابی را در شهرها و روستاهای گوناگون دستگیر، اخراج، شکنجه و اعدام کرد. معلمان و دانش آموزان از پیشروترین اقشار انقلابی و مترقی جامعۀ آن روز بودند. اما اسلامگرایان مدارس را شخم زدند تا هیچ بذر آگاهی از پیشروان کمونیست و انقلابی در مدارس نماند و به نسل جدید منتقل نشود. اسلامی کردن دروس و محتوی آنها و گنجاندن یاوه های دینی و اخلاقیات و ایدئولوژی اسلامی در تمامی سطوح آموزشی، پرورشی، تفریحی، متفرقه و غیره در مدارس ایران از دیگر فعالیتهای ارتجاع تازه به قدرت رسیده بود. درس پرورشی با هدف تبلیغ و ترویج فرهنگ و اخلاقیات و باروهای اسلامی در مواد درسی مدارس گنجانده شد و هزاران پاسدار و بسیجی و کمیته ای سابق به عنوان معلمین این درس وارد مدارس شدند. و حالا چهل سال بعد از حضور آنها در مدارس، تجاوز به کودکان توسط مربیان پرورشی و معلمین قرآن بیان شکوفایی فرهنگ اسلامی و خدمات مبلغین اسلامی در مدارس است!

مجموعۀ اخلاقیات و ایدئولوژی اسلامی (از جمله اخلاقیات جنسی و پدوفیل آن) بر آمده از جهانبینی پوسیدۀ دینی است. این جهانبینی و اخلاقیات، روبنای جامعه ای ستمگر و ارتجاعی هستند که بر استثمار طبقات فرودست و تبعیض و ستم علیه زنان بنا شده اند. کودک آزاری به ویژه علیه دختران، بخشی از فرهنگ خشن نرینه و پدرسالارانۀ اسلامی است که تسلط و برتری مرد بر زن را تضمین و بازتولید می کند. از دل فرهنگ دینی، اخلاقیات اسلامی، دولت دینمدار و جامعۀ تحت حاکمیت آن جز سعید طوسی ها و حائری زاده ها بیرون نمی آیند و ورشکستگی این دولت و اخلاق و ایدئولوژی آن هر روز بیشتر عریان و علنی میشود.

طرد و افشای اخلاقیات ارتجاعی دینی، مبارزه با اخلاقیات و باورها و آیین های اسلامی (از جمله ازدواج و فرهنگ تمکین جنسی زن از مرد) از وظایف اصلی کمونیستها چه در پروسۀ مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و چه استقرار دولت سوسیالیستی نوین در ایران است. مردم به هوای تازه، فرهنگ نوین، اخلاقیات جدید و اندیشه های تازه نیاز دارند. اخلاقیات و ایدئولوژی کمونیستی که شاخص و تبلور روابط اجتماعی نوین و مناسبات مردم در جامعه ای است که نه بر بهره کشی، تبعیض، ستم و خرافه که بر همزیستی آزادانه، تعاون، خلاقیت و تنوع سلایق و باورها و علم بنا شده است.