رویدادهاى سیاسى هفته

– رفراندم ایرلند، پشت به تراژدی ”تیوم“

– مرگ ناصر ملک مطیعی

– طبقه کارگر ایران و اجلاس “ای ال او”

– اعتصاب رانندگان و کامیون داران، حمل و نقل بار سراسری ایران

ثریا شهابی

رفراندم ایرلند، پشت به تراژدی “تیوم”

رفراندم در جمهوری ایرلند بر سر قانون سقط جنین، رای به رفع ممنوعیت سقط آن تا سن ۱۲ هفتگی داد. نتیجه این رفراندم ترک عمیقی در یکی از ارکان ساختار ارتجاع مذهبی و محافظه کار حاکمیت در این کشور ایجاد کرد و افسار دخالت کلیسای کاتولیک بر زندگی اجتماعی و سیاسی مردم، و بخصوص زنان،در ان کشور را کشید! نتیجه این رفراندم، مهر پیشروی و عبور از گذشته دردآور و تراژیک نه بسیار دور، که حتی دهه شصتی را بر پیشانی ایرلند زد که هرروز گوشه ای از فجایع آن کشف و مقابل چشمان جامعه قرار میگیرد. آخرین آن حفاری و کشف بقایای اسکلت نزدیک به ۸۰۰ کودک در زیر زمین تنها یکی از اقامتگاه های متعلق به کلسیا، در شهر تیوم در ایرلند است. داستان زندگی زنان و کودکان بی سرپرست و خارج از ازدواج قربانی کلیسای کاتولیک، صومعه ها و اقامتکاه مادران مجرد و یتیم خانه های متعلق به کلیسا موضوع دهها کتاب و فیلم و گزارش هولناک است.

“پرولایف” نامیدن مذهب و کلیسای کاتولیک در مواجه با “جنین” و حیات انسانی، ریاکارانه ترین برچسب و تلخ ترین شوخی است که میتوان در مورد رابطه مذهب و انسان، مذهب و زندگی کرد. این رفراندم علاوه بر اینکه مشت محکمی بر سینه ارتجاع مذهبی در ایرلند زد، اما بلافاصله سوخت و ساز سیاسی در کشور های همسایه، ایرلند شمالی و انگلستان، اینده “برکزیت” و آرایش سیاسی جزیره را بار دیگر دستخوش تحول و تزلزل کرد. یک قدم عقب زدن ارتجاع در ایرلند توسط قدرت مردم،در کریدورهای قدرت دولت بریتانیا و در پارلمان پژواکی به مراتب وسیع تر یافت، این رویداد بار دیگر پایه های ساختار سیاسی و حاکمیت در هر دو جزیره را لرزاند. نتیجه این رفراندم که بدنبال پیشروی های دو سال قبل و قانونی شدن ازدواج همجنسگرا ها، در جمهوری ایرلند رخ داد، بار دیگر جنبش رفراندم برای جدایی ایرلند شمالی از انگلستان و پیوستن اش به جمهوری ایرلند و ماندن در اتحادیه اروپا را تقویت و رفراندم برای جدایی را به مسئله روز بریتانیا تبدیل کرد. بار دیگر پایه های دولت محاظفه کار خانم می در انگلستان را، که در تنها در حمایت پارلمانی حزب حاکم ایرلند شمالی،حزب “اتحادگرای دموکراتیک”، (یعنی حزب مخالف برکزیت و موافق اتحاد با انگلستان و مخالف سقط جنین و مخالف ازدواج همجنسگرا ها و موافق دخالت مذهب در زندگی مردم و …) را لرزاند و توازن قوای سیاسی در کل بریتانیا را به نفع مردم تغییر داد. در این شرایط نگاه محدود، سطحی و سکتی بخشی از الیت روشنفکر که در مورد خصلت و ابعاد “رهایی بخش” بودن قانون سقط جنین،اغراق میکنند، بطور واقعی حاشیه ای است. از برنامه حزب ما، برنامه “یک دنیای بهتر” موضع کمونیسم معاصر در مورد این مطالبه را بخوانید:

”سقط جنین“

کمتر پدیده ای چون سقط جنین، یعنی از میان بردن عامدانه جنین انسانی به دلیل تنگناهای فرهنگی و اقتصادی، بی ارزشی وجود آدمی و تناقض مناسبات اجتماعی استثمارگر و طبقاتی حاکم با موجودیت و سعادت بشر را به نمایش میگذارد. سقط جنین، گواه از خود بیگانگی و عجز انسان در برابر مصائب و محرومیت هایی است که جامعه طبقاتی موجود به او تحمیل میکند. حزب کمونیست کارگری – حکمتیست مخالف عمل سقط جنین است و برای برپایی جامعه ای مبارزه میکند که هیچ تنگنا و عاملی انسان ها را به انجام و یا تائید این عمل سوق ندهد. در عین حال مادام که شرایط نامناسب اجتماعی بهرحال عده زیادی از زنان را به انجام سقط جنین ولو به شکل زیر زمینی سوق میدهد، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست به منظور جلوگیری از سوء استفاده سودجویان و برای تضمین سلامت زنان خواهان تحقق نکات زیر است : قانونی شدن سقط جنین تا ١٢ هفتگی. قانونی بودن سقط جنین پس از ١٢ هفتگی (تا اولین مقطعی که عمل سزارین و حفظ نوزاد با توجه به آخرین امکانات پزشکی مقدور میشود) در صورت وجود خطر برای سلامتی مادر. تشخیص در این موارد با مراجع پزشکی صلاحیتدار است. در دسترس بودن وسیع و رایگان تسهیلات و لوازم تست حاملگی، و آموزش مردم در استفاده از آنها، به منظور تشخیص سریع حاملگی های ناخواسته. انجام سقط جنین و پرستاری پس از آن بطور رایگان در کلینیک های مجاز توسط پزشکان متخصص. حق تصمیم گیری در مورد انجام و یا عدم انجام سقط جنین با خود زن است. دولت موظف است قبل از رسیدن زن به تصمیم نهایی، وی را از استدلالات و پیشنهادات منصرف کننده مقامات علمی و مددکاران اجتماعی و نیز از تعهدات مادی و معنوی دولت در قبال وی و نوزادش، مطلع کند. به منظور کاهش موارد سقط جنین، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست همچنین خواهان انجام اقدامات فوری زیر برای جلوگیری از حاملگی های ناخواسته و از میان بردن فشارهای اقتصادی و فرهنگی و اخلاقی بر زنان است: آموزش وسیع جنسی مردم در مورد روش های جلوگیری از بارداری و اهمیت مساله و در دسترس بودن مشاوران و مددکاران اجتماعی برای راهنمایی مردم. در دسترس بودن وسیع و رایگان وسائل جلوگیری.

اختصاص بودجه و امکانات کافی برای کمک به زنانی که از سر فشار اقتصادی خود را ناگزیر به انجام سقط جنین میبینند.

اعلام آمادگی دولت برای سرپرستی نوزادان در صورت انصراف مادر از سقط جنین. مقابله فرهنگی قاطع با تعصبات و فشارهای اخلاقی که زنان را به سقط جنین وامیدارد.

حمایت فعال دولت از زنان در برابر اینگونه فشارها، تعصبات و تهدیدات.

مبارزه با تلقیات خرافی، مذهبی و مردسالارانه و عقب مانده در جامعه که مانع رشد شعور جنسی مردم و مشخصا سد راه استفاده وسیع زنان و جوانان از وسائل جلوگیری ا بارداری و حفظ ایمنی رابطه جنسی است.“

مرگ ناصر ملک مطیعی

مراسم خاکسپاری ناصر ملک مطیعی، هنرپیشه دهه های قبل از انقلاب ۵۷ و هنرپیشه قربانی پاک سازی های اسلامی در چهار دهه حاکمیت جمهوری اسلامی، با شرکت وسی مردم و بزرگ برگزار شد. این مراسم بلافاصله به مراسمی سیاسی تبدیل شد و شعارهای مردم “ننگ ما، ننگ ما، صداوسیمای ما” فضای سوگواری را به قضای اعتراض به حاکمیت تبدیل کرد. این مراسم بیش از آنچه که در مورد هنر و هنرمند و ارزش کار هنری و دلایل محبوبیت کسی که بدرقه میشود بگوید،حرکتی اعتراضی به یک پاک سازی تاریخی، ارتجاعی، مذهبی و ایدیولوژیک وسیع و سراسری از همه کارکنان جامعه، هنرپیشه، معلم، دانشجو، استاد، کارگرساده و صنعتی، کارمند و رفتگر و پرستار و … است. اعتراض به تاریخ پاک سازی از یک جامعه سی میلیونی،پاک سازی از همه جلوه های ابراز وجود غیرمذهبی غیراسلامی و شادی است. تعداد کسانی که قربانی این هالوکاست و پاک سازی شدند، شکنجه، اعدام و فراری داده و اخراج و از کار بیکار شدند، میلیون ها میلیون بیش از یک نفر است، هرچند که در مراسم هر یک نفری میتوان و باید کیفر خواست قربانیان پاک سازی های اسلامی در ایران را به میان آورد، پرونده ها را باز کرد و گشوده نگاه داشت!

طبقه کارگر ایران و اجلاس “ای ال او”

امسال هم اجلاس سالانه ای ال او، سازمان جهانی کار، اجلاسی که دولت ایران سه دوره متوالی عضو اصلی هیات مدیره آن بوده است، بدون حضور هیچ سخنگو و نماینده ای از طبقه کارگر ایران، برگزار میشود. اخبار منتشره حاکی است که: در اعتراض به بی حقوقی مطلق طبقه کارگر ایران و بسته بودن کامل در و پنجره این اجلاس بر روی نفوذ کمترین نشان و ابراز وجود مستقلانه ای از طرف هیچ بخشی از طبقه کارگر ایران،پنج سندیکا کارگری فرانسه، از جمله س ژ ت، در اعتراض به این امر و در حمایت از جنبش کارگری ایران، در روز سه شنبه بیست و نهم می تظاهرات ایستاده ای را در برابر دفتر سازمان جهانی کار در ژنو، فراخوانده اند. این فراخوان توسط بخش اعظم احزاب، سازمان ها، اتحادیه ها و جمع ها و تشکل های کارگری و مدافع طبقه کارگر ایران مورد حمایت قرار گرفته است. انتظار میرود امسال، با توجه به فشار اعتراضات گسترده کارگری در ایران و بخصوص پس از شورش دیماه گرسنگان و محروم ترین بخش طبقه کارگر ایران، این اجلاس به سادگی نتواند بی اعتنا از کنار فشار حق طلبانه طبقه کارگر ایران بگذرد و نشست خود را در آرامش برگزار کند!

باید در و پنجره سالن این اجلاس را به قدرت سخنگویان، نمایندگان واقعی طبقه کارگر، مدافعین و معترضین، به لرزه درآورد و کیفرخواست طبقه کارگر میلیونی در ایران را علیه فقر و فلاکت و بی حقوقی مطلق او را بر سر این اجلاس خراب کرد.

اعتصاب رانندگان و کامیون داران، حمل و نقل بار سراسری ایران

اعتصاب سراسری رانندگان و کامیون داران حمل و نقل بار ایران، در اعتراض به فشار گرانی، برای افزایش دریافتی های خود و بهبود قراردادهای کار، شرایط کار و … با لیست مشخصی از مطالبات و از جمله برکناری انجمن صنفی و انتخاب نمایندگان واقعی رانندگان، وارد هفتمین روز خود شد. اعتصابیون، از جمله امروز و در هفتیمن روز خود، با رژه و نمایش کامیون های خالی در مسیر اصفهان به شیراز، عزم خود برای ادامه اعتراض تا رسیدن به همه مطالبات برحق شان را نشان دادند. رانندگان صدها کامیون در دهها شهر در سراسر ایران با توقف کار و برپایی اجتماعات اعتراضی، همچنان بر خواست هایشان پا می فشارند و تلاش میکنند که تقلاهای انجمن صنفی برای به سازش کشاندن معترضین و اعتصاب کنندگان را خنثی کنند. تلاش برای تعیین نمایندگان خود، برپایی مجامع عمومی و تصمیم گیری در مقابل استفاده دولت از انجمن های صنفی بعنوان اهرم فشار بر اعمال اراده اعتصاب کنندگان، یکی از مهمترین ابزار پیشروی و تضمین موفقیت این اعتراضات و اعتضابات است.

۲۸ مه ۲۰۱۸