پدیدەایی کە هر روزه جامعه ایران با آن دست به گریبان بوده و برفضای کل جامعه ایران سایه افکنده اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یکی از معضلات موجود در این جامعه است. معضلی که جامعه ایران را با یک تراژدی روبرو ساخته است. پدیده اعتیاد به یک موضوع همه گیر در بین اقشار مختلف در جامعه ایران تبدیل شده است، پدیدەایی که روزانه جان بسیاری از انسانها را در جامعه ایران میگیرد و آنان را به سینه خاک می فرستد. بر اساس آمار منتشر شده و به اذعان مسولین رژیم اسلامی روزانه ۸نفر به دلیل سومصرف مواد مخدر در ایران جان خود را از دست میدهند. همچنین این آمار اشاره دارد که روزانه حداقل ۱۰۰نفر آلوده به مواد میگردند، بطوریکه بیشترین مصرف کنندگان مواد مخدر بین سنین ۱۵تا۶۴ قرار دارند. طبق آمار رسمی ستاد مبارزه با مواد مخدر در ایران مجموعا ۲ملیون ۸۰۸هزار نفر مصرف کننده مستمر مواد مخدر وجود دارد که خود این آمار نشانگر رشد و افزایش دو برابری شمار معتادان درکشور به نسبت سال ۹۰ است. هر چند آمار اعلام شده از سوی نهادهای دولتی که خود به عنوان بخشی از این سیستم جای اعتماد نیست اما واقعیت امروز در ایران چیزی بیش از این آمارها را به ما میگوید.
نباید غافل بود که گسترش چنین پدیده ایی ریشه در مناسبات حاکم بر جامعه ایران دارد سیستمی که در پی خالی یا تهی کردن انسانها از مفاهیم و از ریشه های انسانی و اجتماعی است، به همین دلیل قربانیان این آسیب و معضل اجتماعی کسانی هستند که هویت انسانی خود را از دست داده اند و ارزش های انسانی و کرامت انسانی برایشان مفهومی بیگانه و خالی از محتوا است که حاضرند ارزش های انسانی، اجتماعی و اخلاقی را در قبال به دست آوردن مقداری ناچیز مواد مخدر زیر پا بگذارند. اشاره به جمله ایی از یک زن در جامعه ایران که خود و همسرش قربانی این آسیب اجتماعی شده ما را بیشتر با عمق فاجعه روبرو می سازد:((شوهرم معتادم مرا در قبال مبلغی بسیار ناچیز به ۴جوان فروخت.)) این جمله یک نمونه از آن هزاران و میلیونها مورد است که روزانه به صورت تراژدی غم انگیزی در جامعه ایران دیده می شود. در این میان باید به نقش سران رژیم و باندهای مافیایی که بصورت سیستماتیک و برنامه ریزی شده در به وجود آوردن چنین معضلی دست بالا دارند اشاره کرد. براساس گفته های خود سران رژیم میانگین دسترسی آسان به انواع و اقسام مواد مخدر در کمتر از ۳ دقیقه رسیده است. این یک واقعیت دردناک و در عین حال غیر قابل انکار است که تجارت مواد مخدر و دسترسی آسان به انواع و اقسام مواد مخدر در کمتر از ۳ دقیقه نمی تواند بدون دخالت و نقش سیستماتیک حاکمیت انجام بگیرد. در این میان میتوان به نقش سپاه پاسداران به عنوان یکی از باندهای مافیایی در ترانزیت و پخش مواد مخدر در داخل کشور اشاره کرد. مافیای سپاه که از قبل پخش و فروش و ترانزیت مواد مخدر جامعه ایران را با یک معضل اساسی روبرو ساخته و به درآمدی که از فروش این مواد بدست می آورد شاه رگ اقتصادی کشور را نیز به دست خود گرفته است و از این راه با گسترش نیروی خود به سرکوب جنبش های آزادیخواه، پیشرو و مترقی در داخل میپردازد. این گوشه کوچکی از آن همه جنایتی است که رژیم روزانه بر سر مردم ایران می آورد. براساس آمار منتشر شده بعد از تصادفات رانندگی در ایران اعتیاد به مواد مخدر دومین عامل مرگ و میر انسانها به شمار می آید. نکته حائز اهمیت این است که امروزه اعتیاد به مواد مخدر بنحوی ابعادی ویرانگر بخود گرفته که پژوهشی تکان دهنده نشان می دهد که ۲۸ درصد از شهروندان ایران به مصرف مواد مخدر تمایل و نگرشی مثبت دارند. این سایه خوفناک حتی تحصیلکرده های آکادمیک و همچنین بخشی از طبقه کارگر را نیز در بر میگیرد. امارها حاکی از آن است که بیش از ۲۲درصد از کارگران در ایران در دام اعتیاد گیر افتاده اند بنحوی که بالاترین میزان مصرف مواد در بین کارگران در استان خراسان رضوی حدود ۳۲درصد اعلام شده که این آمار جای نگرانی دارد. در حالیکه که کارگران باید بخش پیشرو طبقه کارگر را در مبارزه علیه نظام سرمایه داری حاکم در ایران به عهده بگیرد خود در چنگال شوم اعتیاد گیرکرده و با آن دست و پنجه نرم می کند. معضل و پدیده ایی که عواقب خطرناکی برای طبقه کارگر به همراه دارد و کارگران را از مبارزه و همچنین هویت اجتماعی و طبقاتی خالی می کند. در این میان نیز باید اشاره نمود که زنان نیز ۱۰درصد از مصرف کنندگان مواد را در ایران تشکیل می دهند که این مسئله هر روزه روند و سیر صعودی بخود میگیرد بطوریکه ما سالانه شاهد تولد ۷۵۰۰ نوزاد معتاد در ایران هستیم.
زمینه های مادی شکل گیری چنین بحرانها و معضلات اجتماعی ریشه در نظام طبقاتی و سرمایه داری دارد. اگر در جامعه استثمار انسانها و همچنین پول و روابط کالایی نباشد زمینه های مادی این معضل از بین می رود. لازم به ذکر است که طبقه کارگر ایران به عنوان طبقه ایی که از قدرت اجتماعی برخوردار است بایستی از طریق اتحاد و مبارزه مداوم خود برای از بین بردن نظام سرمایه داری حاکم در ایران که مسبب چنین آسیب و معضلی است مبارزه کند و افق رهایی و امید به تغییر را در دل انسانها برای ساختن دنیای دیگر محقق سازد