تعویض تاکتیک نظامی ی-پ-گ
عوض کردن تاکتیک جنگ ی_پ-گ در مقابل رژیم اشغال گر ترکیه که هیچ رحمی به جان کودکان وزنان وانسانهای بی دفاع در عفرین نمیکند وتلفات جانی بالای مردمکاری بسیاردرست و بجا وقابل دفاع است.این مسله نشان از احساس مسولیت این جریان در رابطه با زندگی وجان مردم این منطقه دارد که تفاوت بسیاری با تعدای از احزاب وجریانات دارد که احزاب وجریانات دارد که هیچ احساس مسولیتی دراین قبال ندارند.
ی_پ_گ ونیروهای رزمنده این جریان در حدود ۲ ماه با یکی از قویترین و وحشی ترین ارتش منطقه وناتو که داری پیشرفته ترین اسلحه های کشتار هستند٬جانانه دفاع کردن وبرگ زرین دیگری را به تاریخ مبارزات مبارزانی که در مقابل زور وستم سرفرود نیاوردند افزودند.این اولین بارنیست که یک جریان در کردستان چنین تاکتیک مسولانه ای را در دستور کار خود قرار میدهد .درسالهای ۱۳۵۸ و۱۳۵۹ ما درکرستان در موقع حمله رژیم اسلامی به شهرهای سنندج و شهرهای دیگربعداز هفته ها مقاومت و دفاع در برابر ارتش وسپاه پاسدارن و بمباران شهرها به وسیله هوا پیما و هلیکوپتر و توپ باران و خمپاره باران و قتل عام مردم بی دفاع به این نتیجه رسیدیم که تاکتیک نظامی خود را عوض کرده و جنگ را از حالت جبهه ای به شیوه پارتیزانی تغییر دادیم.در اکثر کشورهای که افراد سیاسی و فعالین چپ وجود دارند تظاهراتها واکسیونهابسیاری برگزار شد و این کار ادامه دارد.در این حرکتها جای ۲ طیف خالی است.اول احزاب و جریانات چپ ایرانی که این حرکتها فرستی بود تا از این طریق بشود با مردمی که روزانه به وسیله ارتش جنایتکار ترکیه به جرم دفاع از دستاوردهای خود قتل عام میشدند٬اعلام هبستگی کرد و حد اقل این دستاورد بسیارخوبی برای این جریانات داشت و باعث این میشد که مردم کردستان با اعتماد بیشتری به این جریانت نگاه کنند.
و پیوند بهتر وبیشتری در این رابطه به وجود می امد.و لازم نبود این جریانات ترس این را داشته باشند که حاصل کار انها به جیب ناسیونالیسم کرد میرود.هرچندباید انصاف داشت و گفت که گاهی یکی دو نفر از اعضای این جریانات در حرکتها شرکت میکنند.وخودم احترام زیادی براین افرد قایل هستم.بجز این و تعدادی اطلاعیه و موضع گیری شاهد چیز دیگری نبوده ام.هر چند در شهری زندگی میکنم که بخش زیادی از اعضای رهبری و اعضای این جریانات زندگی می کنند.طیف دومی که غایب بودن احزاب کرد ایران بودن که بنا به مصلحت حزبی خود نزدیکی با پارتی وپارتی هم به دلیل همسوی با ترکیه وضدیت با پ_ک_ک و ی_پ_گ انها هم هرچند در کمنتها و نوشتها ی یشان با مردم عفرین هم سو بودند و از مردم عفرین دفاع میکردند ولی عملان در این حرکتها نشانی از انها نبود.واین بسیار باعث تاسف است.از نظرمن اگرقرار ومسوبات وپرنسیبهای حزبی باعث این بشود که در دفاع از مردم فقیر و زحمتکش نه فقط در کردستان بلکه در هرگوشه این دنیا خللی وارد کند ای قرارها وپرنسیبها را باید زیر پا گذاشت و در مبارزه شرکت کرد.
زنده باد مبا رزات مردم کردستان در حق تعیین سرنوشت خود.
موفق باشید.علی رموزی.۱۹-۳-۲۰۱۸