توبیخ شدم!

در برنامۀ حزب کمونیست ایران روی آزادی بیان و مطبوعات تأکید شده است، اما این حق توسط یک ارگان تشکیلاتی یعنی کمیتۀ خارج از کشور نادیده گرفته میشود و به بهانۀ اینکه اساسنامه عضو حزب را ملزم به رعایت انضباط و دیسیپلین تشکیلاتی میکند، لذا این ارگان خود را محق می داند با کسی که انتقادی علنی نسبت به بعضی مواضع و جهتگیری های علنی دارد، به بدترین شیوۀ ممکن برخورد کند. این در حالیست که، در سازمانها و احزاب بورژوایی در غرب، و حتی در اغلب مناطق جهان، کسی بخاطر اظهار نظر و انتقادات سیاسی اش محاکمه نمیشود. این نوع واکنش ها آنهم در یک حزب کمونیست، در تناقض آشکار با اعتقادات اعضاء، و نیز برنامه اش برای جامعه می باشد.
انتقاداتی که در هفته های اخیر بطور علنی مطرح کرده ام و در سایت ها و شبکه های اجتماعی از جمله ” فیس بوک ” منتشر ساخته ام و متأسفانه به همین علت از سوی کمیتۀ خارج از کشور توبیخ شدم، وظیفۀ خویش دانسته ام و بر این عقیده ام یک عضو حزب نباید در مورد مواضع و سیاست هایی که به ضرر جنبش سوسیالیستی و خود آن حزب تمام می شود، سکوت اختیار کند. در یک حزب جدی انتقاد و انتقاد پذیری جزو اصول هستند و بی توجهی به این اصول به زیان آن حزب تمام میشود.
واقعیت این است در حزب کمونیست ایران اختلافاتی بر سر مباحث و موضوعات گوناگون از قبیل امکان تحقق سوسیالیسم در یک کشور، برنامۀ حاکمیت، تبیین از جنبش کارگری، مسئلۀ رابطه با احزاب ناسیونالیستی کرد، مسائل مربوط به منطقه، و غیره وجود دارند. بارها در این حزب نظرات و بحث هایی طرح شده اند که با برنامه و استراتژی سوسیالیستی حزب کاملاً در مغایرت اند. بنابر این به عنوان عضو این حزب همۀ تلاشم را بکار برده ام تا این نوع آراء و دیدگاهها پاسخ درخور خود را بگیرند.
در طول سالها عضویت در حزب کمونیست ایران، چه در حوزۀ محل فعالیتم در دانمارک، و چه در کردستان همیشه انتقاداتم را از طریق کانال های حزبی مطرح، و تا جایی که ممکن بوده پیگیری کرده ام. در گذشته هیچگاه کسی برای گرفتن انتقاد « درونی یا علنی » مورد ملامت قرار نمی گرفت و دادگاهی نمی شد. اما در این دوره که اختلافات سیاسی و تشکیلاتی عمیق تر شده اند، به جای دیالوگ و جدل سیاسی متمدنانه، از ابزارهای تشکیلاتی جهت ساکت کردن منتقدین آن رفقایی که دیدگاههایشان با خط رسمی حزب متفاوت است، استفاده می کنند. در مواردی هم تعدادی را علیه منتقدین می شورانند و آنها هم با تهمت زدن و حرف های شنیع و ناپسند می خواهند دهان ها را ببندند.
مسلماً ادامۀ چنین رفتارها و گرفتن تصمیماتی نسنجیده در مورد اعضایی که زبان به انتقاد علنی میگشایند، شکاف را بیشتر و حزب را از درون دچار ریزش خواهد کرد. ادامۀ این روند تنها به پاک شدن صورت مسئله منجر می شود و کمکی به حل مسئله نخواهد کرد.
۳/۱/۲۰۱۸