محسن حسینی
ستم بر زنان یکی از مشخصه های جوامع طبقاتی است،این را با نگاهی گذرا به تاریخ بشریت به وضوح می توان دید.یعنی با طبقاتی شدن جامعه به دو طبقه استثمارگر واستثمار شونده وموقعیتی که مردان در این نظامهای تولیدی در هر دوره ای پیدا کردند وبه پایه های اقتصاد جامعه و خانواده تبدیل شدند،
به طوریکه این مسئله باعث وابستگی شدید زنان به مردان برای تامین معیشت و زندگیشان شد و در عوض وظیفه ی زادوولد ومراقبت وپرستاری از خانواده به زنان محول شد و این باعث محبوس ماندنشان در خانواده هایشان شد.در چنین شرایطی بود که یک فرهنگ وسنت بشدت مرد سالارنه وزن ستیز در این جوامع عروج کرد بطوریکه هنوزهم در بیشترجوامع سنتی وحتی مدرن در همین عصر وزمانه باز تولید می شود.
قطعا نباید نقش مذهب را در این میان بعنوان جانی ترین وضد انسانی ترین و از همه بیشتر زن ستیز ترین وسیله در دست سنتهای ارتجاعی وطبقات
حاکمه برای توجیه سرکوب و ستم کشی و همچنین برای تحمیق آدمهای تحت ستم فراموش کنیم.
ستم بر زنان فقط مختص جوامع ودوره های ماقبل سرمایه داری نیست یعنی این ستم نه به همان شیوه های قبل بلکه خیلی پیچیده ترو نهادینه تربعمل
می آید،ظاهرا در جوامع سرمایه داری زنان می توانند از نظر حقوقی در وضعیت برابری با مردان باشند ولی در اساس به هیچوجه این واقعیت ندارد
جامعه ای که یکی مولفه های استثمار وسوددهیش براساس تبعیض جنسیتی سازمان داده شده باشد غیر ممکن است که درآن زنان و مردان با هم برابر باشند.مؤلفه ی دیگری که لازم است به آن اشاره نمایم بازتولید لشکر میلیونی بیکاران است برای تحمیل شرایطی بشدت غیر انسانی که ازطریق کم کردن دستمزدها و افزایش ساعت کار و و… اعمال می شود که باید گفت زنان در این لشکر میلیونی بیشترین درصد را را صاحب می باشند.
در حکومتهای مذهبی و جوامع مذهب زده وبه طور مشخص در ایران که اسلام سیاسی حکومت می کندستم بر زنان خیلی شدید تر،غیر انسانیترو بشدت آزار دهنده است.در اسلام وحکومتهای اسلامی زنان انسانهای درجه چندم هم حساب نمی شوند،زنان جزو املاک مردان هستند و مانند هر وسیله دیگری
میشود به اسم خریدارش سند بخورد.تا چهار تا زن شرعی وقانونی است که صاحبشان شویدوبیشتر از آن هم می شود به اسم کنیز و پیشخدمت مالکشان شد
در هر حال در این دین، خدا زن را وسیله ای دیگری برای لذت ورفاه مردان آفریده ومانند بوستان از هر طرف آن می شود وارد شد.زنانی که رابطه ی خارج از ازدواج داشته باشند در این دین خدایی باید سنگسار ونابود شوند،و بطور کلی تک تک بند ها وقوانین مذهب اسلام سندی دیگر در توهین به
زنان وکلا انسان امروزی است.باید اعتراض کرد واین ننگ بشریت امروزی واین لکه زشت را از پیشانی جامعه برداشت.
مارکسیسم وکمونیسم تنها جنبشی است که این امکان را به بشریت میدهدکه تمام انسانها به دور از هر نوع تبعیضی از جمله تبعیض جنسی،ملی ومذهبی و…در برابری کامل ودر امنیت کامل باهم و در کنارهم یک زندگی انسانی را داشته باشند.کمونیسم یعنی جنبش طبقه کارگر با لغو کار مزدی ومالکیت خصوصی بر وسایل تولید وایجاد یک جامعه ی بدون طبقه دیگر احتیاجی به انباشت سرمایه واستثمار هیچ نوع قشر وطبقه ای نخواهد داشت وتنها در این سیستم است که تمام انسانها وازجمله زنان به برابری و آزادی کامل خواهند رسید.
البته این به معنی این نیست که دست روی دست بگذاریم و به امید بر پایی انقلاب سوسیالیستی این همه وقاحت وتوهین را از مذهب وسیستم وارونه وضد انسانی سرمایه داران نباید قبول کنیم بلکه باید متحدانه زنان ومردان آزادیخواه و برابری طلب به این وضعیت ارتجاعی وننگین باربه شیوه های سازمانیافته اعتراض کنند واین نظامات را مجبور به عقب نشینی کنندوباید یادآور شد که جنبش رهایی زنان و همچنین جنبش سوسیالیستی این را تاریخا نشان داده ند که در چهارچوب این سیستمهای ارتجاعی هم می شود رفورم و یک بهبود وضعیت را به آنها تحمیل کردبا این اوصاف جنبش سوسیالیستی هم توانایی رهبری جنبش تحمیل رفورم واصلاحات را در خود دارد و هم ذاتا یک جنبش انقلابی هم هست.
در نتیجه زنان ومردانی که می خواهند از شراین نا برابریها،بی حقوقیها واهانت و تحقیرها رهایی یابند وهمچنین برای کوچکترین بهبود و اصلاح وضعیت،برای استقلال اقتصادیتان که یکی از پیش شرطهای رهایی زنان هم می باشد و برای هر تغییر انقلابی ویا اصلاحی لازم است مارکسیسم وجنبش کارگری کمونیستی را انتخاب کنید وبه آن بپیو ندید چون تنها این جنبش است که تمام این توانایها را در خود دارد.
زنان آزادیخواه وتحت ستم،مردان برابری طلب و آزادیخواه بیایید ۸مارس امسال را بهانه ای قرار دهیم برای پیوند واتصال به صف جنبش کمو نیستی و کارگری،لذ برای اعتراض به تمام این بی حقوقیها به صف جنبش کمونیستی در ایران یعنی صفوف حزب حکمتیست بپیوندید.