در آستانه هشت مارس امسال زنان و مردان آزادیخواه ایران در یک شرایط کاملا متفاوتی با سالهای قبل هستند. جنبش اعتراضی دی ماه اخیر که زمینه اش از سالها قبل ساخته شده بود، ضرورت و دستور خاصی در پیشرفت امر مبارزه علیه رژیم فاشیستی مذهبی ایران گذاشته. حتی آنها ای هم توهماتی داشتند امروز از زاویه ای دیگر به اطراف خود نگاه میکنند. بقول دوستی که از ایران حرف میزد در یک برنامه رادیویی ؛ گفت بعد ۷ دیماه ۱۳۹۶ دیگر جامعه ایران جامعه قبلی نیست. ۲۲ بهمن امسال در یک تعارض جدی برگزار شد که نظیرش را قبلا ندیده بودیم.

جامعه بشدت پولاریزه شده ولی توهمات مذهبی هنوز بر ذهن مردم و مبارزان سنگینی میکند. اما این جو هر روز در حال تغییری جدی و دیگر به عقب بر نخواهد گشت. در این مدت حمله به اماکن مقدس مسلمانان و امازاده ها، به چلنج کشیدن معیار های کهن و مذهبی. اینها بارقه یک تغییر جدی در نوع نگاه مردم به مسایل سیاسی امروز است. زنان دیگر تن به حجاب اجباری نمیدهند درست است در این مدت حاکمیت ننگین رژیم اسلامی همیشه زنان علیه حجاب مبارزه کرده اند. اما امروز این مسله فقط در محافل زیر زمینی و جشنها نیست. امروز پدیده دختران خیابان انقلاب شیوه و مدتی از مبارزه رو در رو به مقدسات اسلام سیاسی در جامعه شده. رژیم در همین مورد به چند شیوه مختلف برخورده کرده و اتحاد و همجهتی شان دچار شکاف جدی شده. علیرغم سرکوب اما زنان این عرصه را خالی نکرده و بکمک مردان و زنان برایبری طلب آنرا هر روزه گسترش میدهند.

آری دقیقا ایران آبستن حوادث جدی دیگراست و ایران امروز دیگر ایران قبل از دی ماه نیست. حرکت دختران خیابان انقلاب در نوع خود رو به پیش و در عین حال در سطح جامعه جا باز کرده است. اعتراضات کارگران دارد نطفه اولیه خودرا در یک اشل دیگر به نمایش میگذارد. کارگران فولاد اهواز ، نیشکرهفت تپه، آلومینیم اراک و… دهها کارخانه و مراکز کارگری بطور روز مره در جبهه های مختلف در گیر هستند بطوری که علی خامنه ای طبق معمول هر مزدور سرمایه داری کارگران را سرزنش کرده که گویا از خارج تحریک میشوند. اینهابارقه های اوضاع جدیدی است که می طلبد ۸ مارس امسال را به یک نقطه قوت و به یک سکوی رو به جلو جنبش برابری طلبانه تبدیل کند. ماهیت ۸ مارس بر همگان روشن است اما بد نیست این نوشته داهیانه کلارازتکین را در این اوضاع جدید دوباره تکرار کنم.

کلارا زتکین ؛ . اگر همین امروز تمام قوانین موجود نیز تغییر کرده و زنان نیز همان حقوق را که مردان دارا هستند بیابند، باز این بمعنای رهایی از استثمار زنان و پایان بردگی نیست.

انتخاب روز هشتم ماه مارس به عنوان روز جهانى زن به خاطره مبارزات زنان کارگر نساجى در سال ۱۸۵۷ میلادی درشهر نیویورک امریکا یعنی قریبا ۱۶۱ سال پیش بر مى گردد.

بهمین خاطر است تاریخا هشتم مارس با جنبش کارگرى، حرکتهاى مردم مبارز و برابری طلب علیه بیحقوقى و نابرابرى در جهان سرمایه داری شناخته شده است. در دنیای فاسد سرمایه داری زنان هنوز نتوانسته اند بعد از این همه مبارزات و جانفشانی ها ، بعد از ۱۶۱ سال به خواست برابری خود با مردان برسند. نه تنها در بازار کار نه تنها در میان طبقه کارگر و مردم زحمتکش جامعه که هیچ. امکان نشان دادن علایق و قابلیتهای خود ندارند بلکه در میان خود بورژوازی مرفه و تحصیلکرده هم این مسله بارز واین اختلاف در جنسیت نقش تعیین کننده ای دارد. برای اینکه نشان دهند جنس زن کمتر از مرد ارزش دارد. برای رسیدن زنان در یک شرایط برابر به موقعیت مردان هم ردیفشان در جامعه فاسد سرمایه داری هنوز راه درازی را باید طی کنند.

کلارا زتکین سوسیالیست آلمانی در سخنرانی اش در گردهمایی سوسیالیستها در ۱۹۱۰ در دانمارک چنین گفت؛

ما میدانیم که رهایی کامل زن نه صرفا با بدست آوردن حق اشتغال میسر است و نه با داشتن حق تحصیل، اگر چه اینها نیز حق مسلم و طبیعی ما و حتی مقدم به حقوق سیاسی ما هستند. گواه ما تجربه کشورهایی است که در آنان زنان حق شرکت در انتخابات باصطلاح همگانی آزاد و مستقیم را دارند. در این کشورها حق رای بدون داشتن استقلال اقتصادی زنان، تفاوتی واقعی در وضعیت آنان بوجود نیاورده است. اگر رهایی اجتماعی تنها با رهایی سیاسی میسر بود، رهایی زن تنها با رهایی انسانو در بیان اقتصادی آن با رهایی کار از سرمایه میسر است. اگر همین امروز تمام قوانین موجود نیز تغییر کرده و زنان نیز همان حقوق را که مردان دارا هستند بیابند باز این بمعنای رهایی از استثمار زنان و پایان بردگی نیست .

این توجه دور اندیشانه کلارازتکین به مسله برابری زن در تمام عرصه های زندگی، امروز بعد از ۱۰۸ سال هنوز بقوت خود باقی است.

. باید در روز هشت مارس در سراسر دنیا به پاس مبارزات انسانهای برابری طلب، کمونیست و آزادیخواه که مسبب و بانی این روز جهانی هستند همه انسانهای آزادیخواه ضمن قدر دانی از مبارزات آنها تلاش کنند خواستهای و آمالهای هشتم مارس را عملی کنند. خواستهای انسانی و برابری طلبانه هشت مارس همیشه پر چم مبارزات زنان و مردان برابری طلب علیه تمام نابرابری های جامعه سرمایه داری خواهد بود. در روز هشت مارس امسال باید علیه آپارتاید جنسیتی جمهوری اسلامی ،علیه تمامی فرهنگ و اخلاق مذهبی و مردسالار در جامعه ایستاد. جمهوری اسلامی، جمهوری قتل و کشتار و تحمیل بیحقوقی به انسان و نیز زنده کننده دوران توحش و تجاوز به حقوق برابر انسانهاست. باید علیه قوانین آپارتاد جنسیتی در ایران و در دیگر کشورهای اسلامی متحد و یکپارچه شد. صف مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه در هشت مارس باید به مارش مبارزه علیه هرگونه نابرابری طبقاتی ، علیه فرهنگ ضد بشری مرد سالار و ناموس پرستی در جهان تبدیل شود. باید همصدا علیه کلیه قوانین تبعیض جنسیتی و حجاب ایستاد و به هر شیوه ممکن باید مسله حجاب اجباری را به نفع آزادی و برابری زن و مرد در جامعه تبدیل کرد. جمهوری اسلامی با تحمیل قوانین تبعیض جنسیتی و آپارتاید جنسیتی در ایران توانسته است صف مبارزات مردم برای سرنگونی را دچارانشقاق کند. بوضوح پیداست که هیچ جامعه ای نمیتواند آزاد و انسانی باشد مگر مسئله برابری انسانها را عملا به پلاتفرم زندگی روزانه مردم درجامعه تبدیل کرده باشد. این باید به امر روز مره مبارزات کارگران تبدیل شود و برای بعمل در آوردن آن باید صف طبقه کارگر از اخلاق و فرهنگ مرد سالار و ضد زن جدا شود کارگران آگاه و مبارز و کمونیست باید در افشاگری فرهنگ ضد بشری مرد سالار پیش قدم باشند. ضامن اتحاد و پیروز ما مبارزه جدی و روز مره در صف خود با افکار و فرهنگ ضد بشری مرد سالاری باشد. هشت مارس سنگر مبارزه سراسری برای برابری

و آزادی جامعه انسانی است .