شعبده بازی و خُدعۀ آخوندی در نمایش راهپیمایی ۲۲ بهمن
حکومت جمهوری اسلامی با سیاست غارت و چپاول دسترنج و زندگی مردم، استبداد و سرکوب، ممنوعیت کلیۀ سازمان ها، تشکیلات مردم نهاد سیاسی، شوراهای مردمی و سندیکایی و حتی تشکل های محیط زیست، سرکوب و کشتار معترضین، داغ و درفش زندان و قطع دست و اعدام و سنگسار با پیشینۀ بیش از یکصد هزار اعدام مخالفین سیاسی و ۳۰۰۰۰ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷، با ترور ها و کشتار مخالفنن در داخل و خارج از کشور، نظامی گری و کشورگشایی، بخاک و خون کشیدن مردم منطقه، با تحمیل مدلی از حکومت ولایت مطلقۀ فقیه و حزب فاشیستی سرکوبگر حزب الله بعنوان یک حکومت ددمنش و ضد انسانی خود را در تاریخ ثبت کرده است. همانطور که با خیمه شب بازی و وقاحت مدعی آزادی مستضعفان و نوع بشر است در نمایش راه پیمایی ها با انواع حیله ها و نیرنگ ها با کشیدن لعابی از مردم گرایی دینی، بدنبال اثبات مدعای تبلیغاتی خود است. این رژیم کوچکترین راهپیمایی و تظاهرات مخالفین خود را تحمل نکرده و با سازمان یافته ترین نیروهای سرکوبگر نظامی- امینتی به قلع و قمع و متلاشی کردن سازمان ها و تشکل های مستقل حتی سندیکاهای کارگری و اقلیت های مذهبی می پردازد. سرکوب و کشتار و یورش عریان به جنبش اعتراضی سال ۱۳۸۸ که در عین حال مسالمت جویانه و در چارچوب مطالبات مدنی بود، مردم را بخاک و خون کشید و کهریزک و اوین و قزل حصار و دیگر زندان ها را همانند مقاطع گذشته به کشتارگاه انسان ها تبدیل کرد. اما برای راهپیمایی دریوزگان هوادار خود از هیچ تجهیز و تدارک و هزینه ای دریغ نکرده و با حمایت امنیتی و لجستیک گسترده، آنها را در بوق و کرنا می کند. در این راستا برای نشان دادن تعداد راهپیمایان وابسته به خود به هر دروغ و نیرنگی متوسل و تعداد آن هارا دهها برابر تعداد واقعی اعلام می کند از مونتاژ فیلم ها تا مهندسی در تراکم دروغین جمعیت دریغ نمی کند.
حدود یک دهه قبل در حوالی دانشگاه تهران شاهد یک صحنه سازی دروغین در نمایش جمعیت حاضر در نماز جمعه بودم. برای ارزیابی وضعیت، از خیابان بزرگمهر مجاور انقلاب بسمت خیابان قدس ( ضلع شرقی دانشگاه تهران) رفتم. در ورود به خیابان قدس مجاور دانشگاه، شاهد داربست و بسته شدن مسیر بوسیله چادرهای برزنتی بودم که نشان از مسدود بودن مسیر را داشت، و طبیعتاً کسی نمی بایست از آن محل عبور کند. با کنجکاوی چادر را کنار زدم. متوجه شدم که خیابان قدس خالی است جایی که می بایست توسط نمازگزاران پر شده باشد. بسمت بالای خیابان دانشگاه راه افتاده و پس از گذشتن از خیابان طالقانی، تا نزدیک بلوار کشاورز خالی بود اما در انتها چهار، پنج ردیف نمازگزاران ایستاده بودند، بطوریکه اگر کسی از بلوار کشاورز به سمت پایین خیابان قدس نگاه می کرد بنظرش می رسید که تمامی خیابان مجاور دانشگاه تا انتها پر از نمازگزاران است اما من که از جنوب بسمت شمال آمده بودم خالی بودن آنرا بعینه دیده بودم. پس از بلند شدن صدای اذان و شروع نماز، ناگهان چند ردیف نمازگزار، با زیر بغل زدن سجاده نماز بسمت پایین شروع به دویدن کردند. توضیح از نظر مذهبی اینکه نباید بین صفوف نمازگزاران فاصله افتد در اینصورت نماز باطل است. لذا نمازگزاران می بایست در امتداد خط صف اول نماز گزاران در داخل دانشگاه قرار می گرفتند. دویدن نمازگزاران بسمت پایین خیابان حاکی و نشانگر آن بود که نمازگزارانی که در آنجا بودند نیز در این بازی دغلکارانه و شامورتی بازی سهیم و توجیه شده و نقش محول شدۀ خود برای اجرای نمایش و نشان دادن دروغین جمعیت را انجام می دادند.
در نمایشات امثال ۲۲ بهمن نیز حاکمیت با طرفند های متعدد تلاش بر نمایش حضور میلیونی دارند. برخی از آنها عبارتست :
۱- مهمترین عامل نمایش ازدیاد جمعت، حضور تفریحی- تفننی با سرعت حرکت بسیار کم در راه پیمایی ها بصورت خانوادگی و فامیلی و یا آشنایان است. در تمامی طول زمان شروع و انتهای زمان راهپیمایی جمعیت در حال رفت و برگشت هستند. یعنی قبل از شروع مراسم رسمی دولتی و سخنرانی اصلی و خواندن قطعنامه جمعیت های زیادی در حال برگشت هستند. بسیاری از اینان توجیه شده اند که در تمامی مدت مسیر رفت و برگشت داشته باشند و لذا هر کدام چند بار و در نقاط و زمان های مختلفی حضور دارند و فضاهای بسیاری را پر می کنند یعنی هر فرد با رفت و برگشت، بتنهایی در فواصل و مکان های متعددی حضور دارد.
۲- نصب داربست ها و اتاقک های متعدد از طرف سازمان ها و مراکز دولتی و تلاش برای تبلیغات و جلب راهپیمایان ، بخصوص نوجوانان و کودکان، محل تجمع افراد راهپیما شده و تعداد جمعیت را بخصوص در فیلم برداری از طریق هلیکوپتر بصورت انبوه نشان می دهد.
۳- مجوز حضور صدها دستفروش اجناس بهمراه خودروهای آن، در مسیر راهپمیایی و بخصوص خیابان ها، معابر و کوچه های اطراف منتهی به مسیر راپپیمایی.که باعث می شود بخشی از فضا را اشغال و تراکم جمعیت خریداران اجناس، در اطراف مراکز خرید باعث نشان داده شدن جمعیت انبوه می شود.
۴- در بسیاری از راهپیمایی ها، راهپیمایان که از اقشار مختلف مراکز دولتی و یا دانشگاهها حضور می یابند، با کنترل حضورشان جوایز و پاداش هایی دریافت می کنند و لذا افراد نه بلحاظ علاقمندی بلکه برای دریافت پاداش حضور می یابند.
۵- از تمامی شهرهای بزرگ و کوچک و بخش ها و روستاهای نزدیک تهران از روز قبل و یا صبح همان روز اقدام به حضور در تهران می کنند تا بعنوان ابر شهر و پایتخت تعداد راهپیمایان وسیع و گسترده نمایش داده شود.
۶- اصلاح طلبان دولتی نیز که خواهان افزایش تعداد راهپمایان در نمایشات دولتی و حفظ بیضۀ اسلام هستند با فراخوان به حضور در راهپیمایی، بخشی از اپوزیسیون تخیلی را که به آنان متوهم اند را به حضور در راهپیمایی دعوت می کنند و در افزایش آن همگام می شوند( سایت آمد نیوز متعلق به موسوی)
۷- میزان وابستگان به حکومت در شهر تهران در اقشار مختلف به شرح زیر ارزیابی می شود:
نیروی انتظامی+ نیروی نظامی+ کارمندان دولتی حدود ۱۲۷۸۰۰۰ نفر می باشد.
تعداد اعضای خانواده های کشته شدگان جنگی+ جانبازان و آزادگان بیش از ۱۵۰۰۰۰ نفر اند
تعداد آخوندها، وعاظ، مداحان و خدام مساجد حداقل ۳۰۰۰۰ که با خانواده های خود ۱۵۰۰۰۰ نفر می شوند.
جمع این تعداد بالغ بر ۰۰۰/۵۸۰/۱ نفر می شود.
این تعداد که عمدتاً یا به اجبار و یا بجهت وابستگی به رژیم و بهره مند شدن از خوان یغمای اموال مردم و امتیازات و بودجۀ دولتی و حکومتی بهره مند می شوند نیمی از آنها – حدود ۷۵۰۰۰۰ نفر – هم که حضور یابند با شعبده و شامورتی بازی های حکومتی و آخوندی در نمایش ابعاد جمعیت که در بالا توضیح داده شد بصورت میلیونی ادعا می شود. مسلم است که رژیم قادر نیست این ترفند را در تمامی شهر ها بخصوص شهرهای کوچک در مقابل مردم به اجرا درآورد، زیرا ماهیت دروغین تبلیغاتی آن بر ملا می شود. همچنین در شب ۲۲ بهمن در نعره کشیدن الله اکبر و شعار بنفع خامنه ای آنچنان بی بضاعتی و فضاحت گریبان رژیم را می گیرد که در محله ها با ۴۰۰ خانوار بزحمت صدا و عربدۀ یکی دو نفر و هماهنگی چند کودک و نوجوان شنیده می شود. و عمدتا از طریق مجامع رسمی امثال بلندگوهای مساجد و یا مراکز مذهبی و دولتی و بسیج شنیده می شود.
حاکمیت این جمعیت دروغین را ابزار و اسباب تشدید سرکوب ها، گرفتن آخرین لقمۀ نان از سفرۀ مردم و گسترش فقر و فلاکت و افزایش سرکوب معترضین و شکنجه زندانیان و بستن هر چه بیشتر فضای اجتماعی تبدیل می کند. در چنین فضای ساختگی رژیمی که پایه و اساسش بر دروغ و فریب و نیرنگ است جانی تازه می گیرد اما واقعیت های سرسخت اقتصادی – اجتماعی و خشم و نارضایتی مردم، ابر بحران های اقتصادی، سیاسی، روابط بین الملل، بحران محیط زیست، صندوق های بازنشستگی، بحران مشروعیت هر چه بیشتر عرصه وحلقه بر حاکمان را تنگ تر خواهد نمود. حتی برگزاری میلیونی در اوایل انقلاب ضد سلطنتی باعث نشده که از درغلتیدن به دریوزگی و واماندگی در بحران های متعدد امروزین جلوگیری کند. همانطور که قیام مردم زحمتکش در دی ماه جاری پایه های ستم و غارت را لرزاند، در دوره های بعد، بر اثر جنبش های اجتماعی- طبقاتی پایه های آن لرزان تر خواهد شد.
۲۲ بهمن ۹۶
علی رضا کشاورز