کرختی نگرانی آور چپ در سازماندهی بلوک چپ و رهبری فراسیاسی قیام مردم در ایران

مقدمه:

گاها نارسائیهای مزمن در بستر افزایش نیازهای روزمره بیشتر مشکلساز می شوند. مثل ادمی که قلبش ۵۰ در صد معمول کار کند و مجبور باشد برای فرار از دشمن بدود! در این شرایط نارسائی مزمن که در روز معمول شاید حس نمی شد ، فرق بین مرگ و زندگی می شود.

در موضوع چپ ایرانی و معضل مزمن نارسائیهایش من سالهاست نوشته ام. این چپ محصول تاریخ عقب ماندگی در جامعه ایرانست و در کنار ماندن در گفتمان پیش مدرن ، چسبندگیش به کمونیزم قرن ۱۸ و ۱۹ (مارکسیزم و لنینیزم و استالینیزم و مائوئیزم و انشعاباتشان) (۱) هم این عارضه نارسائی مزمن را بسیار ریشه دار و سخت جان کرده است.طوری که باید منتظر بود این قبایل نسلشان تمام شود تا شاید زمان و تحولات اجتماعی نسلهای جدید را بتکاند! همانطور که راست دارد پوست عوض می کند و بجای چسبیدن به رضا قلدر می رود اقلا لیبرالیزم را می فهمد امید من اینست که چپ هم مبانی مدرنیته را درک کند و از این گردونه عقب ماندگی بزند بیرون!

معضل چپ ایرانی را تا استانه قیام دیماه مردم ایران دنبال کردیم.تا اونزمان این بیماری مزمن مثل نارسائی مزمن قلبی حدی بود که این ۳ نسل چپ ایرانی را تو قهوه خانه ها و کنگره ها و پلنومهای خودشان مشغول بخود می کرد و حداقل وردهای همیشگی درد دل خودشان را دوا بود! مشکل اینست که تاریخ در حرکت است و انقلابها منتظر عقب ماندگان سیاسی که مدعیان الترناتیو هستند نمی نشیند! هنگام انقلابها اکثریت چپ های وطنی مثل راستها غافلگیر می شوند و با امواج ایجاد شده مردم بالا و پائین می شوند!

چپی که مدعی “رهبری طبقه کارگر” بوده همواره صبح بعد تحولات اجتماعی از خواب پریده و دیده مردم با همه نابسامنیهایشان از او حلوتر بوده اند .و طبیعتا راست مرتب در بحبوجه انقلابها حاکمیت را از بالا دزدیده و چپ مثل انقلاب ۵۷ سرش بی کلاه مانده و لذا طبقه کارگر و زحمتکشان هم صدمه دیده اند. زیان اصلی را مردم خوردند و چپ سیاسی یا گوشه زندان یا دربدر دنیا سیگار “مچالگی” دود می کند!

اما برسیم به این قیام دیماه در ایران که خوشبختانه زیر پوست جامعه ادامه دارد و نگرانی من در مورد کرختی چپ ایرانی:

(۱)نیاز به سازماندهی بلوک چپ برای تعمیق قیام مردم به انقلاب موفق:

انقلاب ایران برنامه و اهدافش نمی تواند راست باشد.راست تاریخا با حکومتهای ایران بوده و این حکومتها را در زمان سرنگونی نگه داشته و دست بدست داده. تمامی گرایشات راست موجود از طیف فرقه مجاهد اسلامی شیعه بگیر تا پهلوی چی ها بند نافشان در الیاف حکومتهای تاریخ ایران تنیده است. اینها آماده دزدیدن انقلاب هستند. هر قدر انقلاب جلو برود اینها چره عوض می کنند تا شریک قافله شوند!

انقلاب ایران برای پیروزی باید به ریشه نابربری ریشه دیکتاتوری ریشه فرهنگ عقب مانده شرقی تهاجم کند و لذا نمی تواند چپ نباشد و موفق شود.

طبیعتا گرایشات چپی هستند که از شدت عقب ماندگی آدم عاقل باید از تریشان به رضا پهلوی پناهنده شود! اونها که برای رهبر کره شمالی سینه می زنند و شب و روزشان خواب یک دیکتاتوری دیگر بنام پرولتاریا می بینند!

از اونها که بگذریم ، طیف چپی هم هست که هم از توده ایزم بریده و هم افقش آزادیخواهی و سوسیالیزم است البته با روایتهای متفاوت.اکثریت این چپ هم حزبی و سازمانی نیست.از درد این تشکلهای موجود خود را منفرد اعلام می کند.

خوب این طیف می تواند و باید کنگره ای تشکیل دهد و عملا و نه فقط در چهارچوب برنامه ای و اعلامیه دادن، آغاز به سازماندهی کند با فعالین درون کشور هماهنگ بشود . تا این نیاز تعیین نیابد انقلاب ایران بی تردید شکست خواهد خورد!

ایده “رهبری تک حزبی و لنینی” برای امروز دنیا خیلی مضحک است خصوصا برای جامعه ایران که همواره زیر سایه ملوکانه و آقا خون داده و دیگر تحمل یک اوسکول رهبر عالیقدر و “کبیر” دیگر را ندارد!

(۲)چه فرمتهائی این سازماندهی بلوک چپ را مشخص می کند؟

همانطور که گفتم اینکه چند سازمان و فعال سیاسی اطلاعه مشترک بدهند دیگر زمانش گذشته.اینها متعلق به قبل از قیام مردم بود.حالا باید بسیار بیشتر کرد و سریعتر .دیر شده!

علاوه بر یک کنگره وسیع با پوشش خبری وسیع، چپ نیاز دارد پلاتفرم مشترک انقلاب ایران را بنویسد و در ایران و دنیا منتشر کند.

باید مدیای کنونی گرایشات چپ را به یک مدیای مرکزی “تلویزیون و رادیوی مرکزی بلوک چپ” تبدیل کرد.منبرهای فرقه ای را کنار گذاشت.در این مدیا باید همه گرایشات برنامه داشته باشند و فضا ساخته شود که جامعه ایران بفهمد که صدای مشترک چپ دارد .

سازماندهی سراسری در ایران برای اعتصاب سراسری نیاز به همگرائی سراسری چپ دارد. همینطور فعالیت شبانه روزی مثل یک ستاد انقلابی متمرکز.

مردم در ایران در همه عرصه ها دارند با خلاقیت متدهای سرکوب رژیم را خنثی می کنند هر روز ابتکارهای جدید ضد سرکوب رژیم در فیسبوک منتشر می شود.

از بی حجاب شدن زنها تا به اتش کشیدن مساجد که مراکز سرکوب رژیم هستند تا حمله به مراکز بسیج و اطلاعات رژیم تا ایستادن زنها در خیابانها و تکان دادن روسریهایشان و مسخره گرفتن فرهنگ عقب مانده رژیم اسلامی!

اخبار کارگری و اعتصابات رژیم باید بطور متمرکز روی ایران منتشر شود.نباید گذاشت شازده پهلوی بشود رهبر کارگران ایران! نباید گذاشت امثال منصور اسنالوها که خود را به راست خارج کشور فروخته اند بشوند کاوه اهنگر و تاج شاهی را به سر فریدون شاه بگذارند!

لذا بجای اینکه مثل حزب سوسیالیستهای انقلابی (حکمتیستهای دور بعدی) یواشکی به بقیه پیام اتحاد بدهیم باید سر بلند فریاد بکشیم که زمان همگرائی و سازماندهی عملی بلوک چپ است و اگر دیر شود نسلهای بعدی این کوتاهی ها را نخواهند بخشید.

هر قدر تکرار شود که سازماندهی عملی بلوک چپ نیاز مبرم الان است ، بازهم حق مطلب ادا نشده.انقلاب ایران منتظر نخواهد ماند .عمامه رژیم را مردم بر می دارند مهمل اینست که کرختی سنتی چپ باعص نشود که دوباره تاج را به سر سرمایه داران بگذارند!

از من گفتن و باز هم گفتن و خسته نشدن!

منابع بیشتر:

(۱)مقالات اخیر در موضوع بحران مزمن چپ: (سعید صالحی نیا)

رابطه “مارکسیزم-لنینیزم” و ازمان بحران چپ

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=65805

آیا می شود کمونیست بود و “مارکسیست و لنینیست” نبود؟ بخش اول -اشاره به تاریخ روایتهای کمونیزم کارکسیستی لنینیستی *

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=65616

(۲)مقالات اخیر در موضوع قیام اخیر مردم در ایران (سعید صالحی نیا)

آیا قیام دیماه پایان یافت و رژیم اسلامی پیروز شد؟

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66383

طرح های رژیم اسلامی در مقابل اعتراضات گسترده کدامند؟

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66015