راهپیمایی شبانه مردم اهواز با شعار می میریم اما ذلت نمی پذیریم ادامه اعتراضات بی وقفه در تهران علیه دولت روحانی است که توانسته بود بسرعت و محکم در تبریز حمایت خوبی را جلب نماید. تبریزیها نه فقط گفتند سوریه را رها کن که گفتند “خامنه ای قاتله ولایتش باطله”. بعد از تبریز اصفهانیا معترض شدند و با راهپیمایی بازنشستگان تهران باز از شهرستان به تهران برگشت: “تا حق خود نگیریم از پای نمی نشینیم” به روشنی عزم و همبستگی جامعه به پا خاسته اسلام زده را نشان می دهند. امروز تظاهرات به ارومیه رسید و به درگیری خیابانی جوانان ارومیه علیه نیروهای سرکوب رژیم به خاطر گرانی اقلام اولیه زندگی انجامید. این اعتراضات کوبنده در متن کشمکش طبقه کارگر با رژیم دزدهای مسلمان صورت می گیرد که هم برای آزادی رهبران در بند و هم برای کسب مزدهای معوقه و سطح دستمزد پایین در مصاف با حکومت سرمایه داران هستند. درجبهه جنایتکاران حاکم اما مردم شاهد “افشاگریها” ی احمدی نژاد و رجز خوانیهای سران رژیم و پریشانی آخوند رهبر هستند که هر کدام به نوعی دارند که وس رسوایی حاکمیتشان را می نوازند.
نیروهای سرکوبگر که در محاصره مبارزات پیگیرانه و فراگیر قرار دارند مجبور شده اند در مصاف با جنبش حق طلب زنان اعلام شکست کرده و تمام امکانات سرکوب را متوجه اعتراضات سرنگونی طلبانه نمایند. پلیس تهران هیچگاه نتوانست در برابر جنبش زن موفق باشد و تمام اوباشگریهای اسلامی بکار گرفته شد تا زن را منزوی کنند اما شکست خوردند. اذعان به این شکست اما امروز چیز تازه ایست و باید آن را به جنبش آزادی و رهایی زن تبریک گفت. در حالیکه رژم قصد دارد با “غیر امنیتی” خواندن بد حجابی جوانان و زنان را جدا کرده تا بتواند جنبش کارگری و مال باختگان و باز نشستگان را شکست دهد. زنان و دختران نه تنها به این حداقل ها راضی نمی شوند بلکه احتمال دارد این قیام را به انقلابی زنانه تبدیل کنند. ادامه اعتراضات و گسترده گی آنها باید با طرح و نقشه هدایت آگاهانه شوند و در مسیر آزادی و برابری رهبری گردند.