این دنیای پر خطرو نا امن…..
روز چهارشنبه ٢٩ نوامبراین خبر دردناک در صدر خبرگزاریها آمد،……
” مرگ بیش از سه هزار پناهجو در سال ٢٠١٧ میلادی تا کنون……
اینگونه خبرها دل هر انسانی به درد می آورد و نفرین میفرستد به این سیستم و شرایط زندگی که فراهم کرده اند و هیچ انسانی در هیچ کجای این زمین امنیت و آسایش در زندگی ندارد.
این سیستم و ابرقدرتها و نظام استثمارگرشان، دست در دست هم دنیائی نا امن بر پا داشته اند که هر کجای آن را به جهنمی بدل کرده اند.
جنگ و خونریزی به پا میکنند و در کنار آن آتش جنگ را گرم نگه میدارند و با فروش بی رویه و نجومی تسلیحاتشان سرازیر کرده و جدید ترین هایشان را بر روی سر این مردم بخصوص در آفریقا و آسیا ، مشخصا خاور میانه آزمایش میکنند و آنچنان آشفته بازاری ساخته اند که سنگ بر سنگ بند نیست. این ابر قدرتها و کشورهای قدر قدرت غربی با مکیدن خون مردم کشورهای عقب نگه داشته شده آفریقائی و آسیائی و با استفاده از نیروی کار ارزان کارگر این کشورها برای کسب سود های نجومی و غارت منابع زیرزمینی این مناطق، در همکاری و تقویت حکومت های دست نشانده و دیکتاتور در منطقه و همکاری های بیدریغشان در استثمار هرچه شدیدتر و شرایط غیر انسانی، از هیچ کوششی دریغ نکرده اند.
حتی اگر مردم به جان آمده از شرایط جنگ و خانه خرابی و ویرانی، خانه و کاشانه شان را رها و میگریزند، در مسیر راه با قاچاقچیان سود جو مواجه میشوند که گاها پس اندازهای مالی شان که برای رسیدن به مناطقی امن فراهم کرده اند، مورد سو استفاده قرار میگیرند. تازه اگر سالم و تندست به مقصد برسند شق القمر کرده اند.
روزی نیست که خبر از غرق شدن قایق های بادی و چوبی کوچک کهنه و فرسوده ای که مورد استفاده این قاچاقچیان است و پناهجو ناچار به سوار شدن بت این قایقها شود که ضمانتی ندارد و میشنویم که کمتر قایقی ست که سالم به مقصد برسد. بسیاری غرق و طعمه ماگیان دریا میشوند، و اگر قایق های تند رو کنترل مرزها برسند که معمولا وقتی میرسند که فاجعه شده و تعداد کمی نجات پیدا میکنند که تازه بازداشت و در بیشتر موارد بازگردانده میشوند و روز از نو و روزی از نو……
آماری که اخیرا در میدیا جهانی پخش گردیده و منبع آن سازمان بین المللی مهاجرت است میتواند آماری دقیق نباشد و بدون تردید از این هم فاجعه بار تر است.
به گفته شاهدان عینی و نجات یافتگان این ماجراها، قایقهائی به راه انداخته میشوند که اصلا ظرفیت آن با گنجایش واقعی جو در نمی آید و هیچگاه قاچاقچیان و عوامل خودشان آنها را همراهی نمیکنند و توسط همان سرنشینان آماده و به آب انداخته میشوند و راهی دریا ،این راه پرخطر میگردند . بسیار موارد بوده که در همان لحظات اولیه لو رفته و دستگیر و یا پا به فرار گذاشته اند و بازهم نقطه سر خط……
در این خصوص از بازماندگان این سفرهای پرمخاطره دردناک آبی خاطرات ناخوشایندی که خوانده ایم و یا شنیده ایم که دل هر انسانی را به درد مئ آورد. اینست نتیجه و راهکار این سیستم ناعادلانه سرمایه داری برای ساکنان روی زمین. نا امنی، فقر و فلاکت، جنگ و خونریزی، زندان و شکنجه واعدام، اعتیاد ودزدی و تن فروشی و کودک آزاری……….
این سیستم و نظام استثمارگرانه ، کرامت انسانی را هم به فراموشی سپرده و ارزشی برایش قائل نیست. باید با اتحاد و یلپارچگی و آگاهی طبقاتی، اعلام کنیم که این حق انسان نیست.
اینها به غیر از کسب سود هر چه بیشتر و موقعیت برای خودشان، پشیزی به مردم اهمیت نمیدهند.
باید این دنیا را با تمام دم دستگاه سرکوبگرش بر سر برپادارندگانش خراب کرد و به جای آن دنیائی عاری از ظلم و ستم با تمام زیبائی های آن برای انسانها از هر رنگ و نژاد و مسلک برپانمود . این امکانپذتر و شدنی ست ، به شرطیکه اراده کنیم و مصمم و یکپارچه برای تشکل یابی و اتحاد و آگاهی رسانی قدم به میدان مبارزه جدی گذاشت. آن روز دیر نیست، اگر اراده کنیم.
اردشیر نصراله بیگی
٣٠ نوامبر ٢٠١٧ میلادی