ناصر اصغرى
حزب دمکرات کردستان ایران در اواخر سال گذشته میلادی از زبان دبیرکل آن، مصطفی هجری، یکی از دستاوردهای مهم کنگره ١۴ خود را کمک به تأسیس "اتحادیه علمای دینی کردستان ایران" اعلام کرد. ایشان این اقدام حزبشان را در جهت "توده ای کردن مبارزه" اعلام کردند. اقدام این تیپی حزب دمکرات منحصر به این دوره نیست.
حزب دمکرات برای "توده ای کردن مبارزه" نوع خود هر از چندگاهی دست به دامان عقب مانده ترین و مرتجع ترین عناصر جامعه کردستان ایران شده است. دست به دامان خانها و زمینداران، دست به دامان مجاهدین و بنی صدر، دست به دامان بوش و بلر، و در تمام دوران وجودش دست به دامان مذهب و ملایان بوده است. زیر فشار سیاسی قطب کمونیست، چپ، انقلابی و جنبش ضد مذهبی جامعه کردستان و ایران، این حزب اینبار روز ٧ ژانویه ٢٠٠٩، اما با امضای نمایندگی آن در خارج کشور خواسته است که این افتضاح سیاسی خود را حاشا کند و از زیر بار مسئولیت سازمان دادن ارتجاع در کردستان در برود؛ گرچه مصطفی هجری بار دیگر تریبونی به دست گرفته و به نوعی زیرکانه و جبونانه به شیوه دیگری از اقدام حزبش دفاع کرده و نتوانسته اند فشار جنبش کمونیستی بر خود را که باعث اختلاف نظر در این باره شده است را پنهان کنند. تا همین جا این یک شکست برای این حزب است و یک پیروزی برای جنبش کمونیستی و انقلابی در ایران. هر قدم عقب نشینی به نیروئی که می خواهد نیروی سیاه مذهب را به عناوین مختلف دیگری به جان مردمی که ٣٠ سال است با بختک مذهب مبارزه می کنند بیاندازد، یک پیروزی است. منتها عقب نشینی نیم بند نه کافیست و نه قابل قبول؛ و حزب دمکرات کردستان ایران باید رسما و نه با امضای نمایندگی خارج کشور آن، این عقب نشینی را بپذیرید؛ چرا که این موضوع ربطی به نمایندگی خارج کشور این حزب ندارد و از نتایج کنگره آن و رسما از زبان دبیرکل آن اعلام گردیده بود.
واضح است که حزب دمکرات کردستان ایران نمی تواند ملایان کردستان را در خارج کشور سازمان بدهد. در خارج کشور، حتی اگر ملاگری در تار و پود اینها باشد، با آن ظاهر نمی شوند و با فکل و کراوات در کنگره احزاب سوسیال دمکرات و سالن انتظار سناریونویسان کاخ سفید حضور به هم می رسانند. مردم کردستان که جنگی روزمره را بر علیه مذهب و علقه های ارتجاعی ته مانده های مفتی زاده که چشم به ملاگری حزب دمکرات کردستان ایران دوخته اند، این عقب نشینی را می خواهند رسما از زبان سخنگوی اصلی این حزب، مصطفی هجری، بشنوند. این پیروزی باید با قدرت اعتراف به شکست رهبری حزب دمکرات کردستان ایران ثبت شود و این رهبری باید توضیح بدهد که با چنین اقداماتی چه خوابی برای مردم ایران و کردستان دیده بود!
حزب دمکرات کردستان ایران قدرت کمونیسم و جنبش ضدمذهبی در جامعه ایران و بطور مشخص کردستان را دست کم گرفته است. اکنون معلوم شده است که رهبری این جریان در کنگره و نشستهای این چنینی خود نه تنها در باره "دمکراسی برای ایران و خودمختاری برای کردستان" حرف می زنند، بلکه نقشه برای سازمان دادن ارتجاع اسلامی در فردای سرنگونی ارتجاع اسلامی را هم می کشند. این نوع اقدامات نه تنها توطئه بر علیه مردم کردستان هستند، بلکه شرط بندی روی اسب بازنده نیز می باشند. کردستان از محکم‌ترین سنگرهائی است که دست رد بر سینه مذهب و آخوندیسم زده است. حاکم کردن ارتجاع بر شئونات زندگی مردم در کردستان نیز همانند دیگر جاهای ایران، آرزوئی است که جمهوری اسلامی دارد با خود به گور می برد. متشکل کردن ملاها در کردستان توسط حزب دمکرات کردستان ایران اعلام جنگ به آزادیخواهی و سکولاریسم و اعلام جنگ آشکار علیه مبارزه مردم برای خلاصی از حکومت مذهبی و پایان دادن به تعرض مذهب به زندگی مردم است. سازمان دادن توطئه ای است که حکومت اسلامی در تمام دوره ٣٠ سال از حکومتش از عملی کردن آن عاجز بوده. هوا و هوس متشکل کردن ملایان کردستان، ادامه سیاست تقویت سنی گری در مقابل شیعه گری و ادامه سیاست راه انداختن جنگ سنی و شیعه سال‌های اوایل انقلاب در نقده و قتل عام‌های قارنا و قالاتان است. عملی کردن آرزوی دیرینه ملاحسنی است. ادامه سیاست سنگسار، اسیدپاشی به صورت زنان و حمله به سکولاریسم و آزادیخواهی است. بیخود نیست که تنها جریانی که از این اقدام حزب دمکرات کردستان ایران به وجد آمد مرتجعین باقی مانده از جریان مفتی‌زاده بودند.
اما باید بر علیه چنین اقدامات ارتجاعی حزب دمکرات کردستان ایستاد، قاطعانه ایستاد و اجازه نداد که در آخرین روزهای سلطه سیاه رژیم مذهبی بر جامعه، کسان دیگری اینبار زیر لوای اپوزیسیون بخواهند این روند بیشتر از این تداوم بیابد. احزابی مثل حزب دمکرات که از باتلاق تضاد قومی و مذهبی ازتراق می کنند، با هر قدمی که جنبش انقلابی و چپ بر می دارد، خودش را در آغوش ارتجاع خواهند دید. توسل به ملاگری نشان داد که حزب دمکرات کردستان دارای چه ظرفیتی است. سازمان دادن ارتجاعی که از مردم شکست خورده است و در حال عقب نشینی کامل است! این دیگر دعوا بر سر که وا و پاتول نیست!؟ بر سر سازمان دادن کسانی است که در روز روشن در یکی از روستاهای سقز سر یک آته ایست را بریدند. وحشت حزب دمکرات از رشد چپ در دوره ها و مراحل مختلف مبارزات مردم کردستان، او را مجبور کرده بر علیه کمونیستها دست به اسلحه ببرد. آزادی بیان دیگران را محدود کند. مذاکرات پشت پرده با رژیم سازمان بدهد. و دست به دامان آمریکا بشود تا تهران را برایش بمباران کند. برای به عقب راندن هرچه بیشتر این جریان ارتجاعی، و برای ایستادن قاطعانه بر علیه توطئه های آن، باید نیروهای چپ در جامعه کردستان را تقویت کرد. باید به صف حزب کمونیست کارگری پیوست که پیروزی در فردای سرنگونی ارتجاع اسلامی، تضمین شود.
٣٠ ژانویه ٢٠٠٩