حزب کمونیست کارگری ایران (حککا) دیروز اطلاعیه ای تحت عنوان “روند استقلال کردستان عراق فورا باید آغاز شود” منتشر کرد.
در این اطلاعیه از یکطرف “تهدیدات باندهای حاکم در عراق” محکوم و در ادامه گفته میشود: «بارزانی و دولت اقلیم میخواهند رای مردم را به وثیقه زد و بندها و معاملات خود با این دولتها تبدیل کنند.» ازطرف دیگر اطلاعیه از همین دولتها درخواست میکند «دولت اقلیم کردستان و دولت عراق باید رسما و فورا روند جدایی کردستان را آغاز کنند و شرایط لازم برای اجرای کامل آنرا فراهم نمایند.»! (تاکید از من) . علت این ضد و نقیض گوئی آشکار چیست؟
علتش از قلم انداختن عمدی یک فاکتور “کوچک” در این اطلاعیه و در موضع تاکنونی این حزب نسبت به رفراندوم است. فاکتور از قلم افتاده این است: چه کسی هم خواست و هم توانائی اجرای اراده مردم را دارد؟ فقط خود مردم! آنها از طریق دخالت مستقیمشان در قانون گذاری و اجرای قوانین، یعنی از طریق ایجاد شوراهای محلی و شغلی میتوانند خواستشان را باجرا درآورند. حککا با این مقوله آشنائی دارد اما هیچ علاقه ای به مکانیسم قدرت یابی مردم نشان نمیدهد. حککا از وفاداریش به بارزانی، یا حداقل به اتوریته و توانائی بارزانی، کوتاه نمیاید. چه آنجا که با موضعگیری جدائی در انطباق با موضع بارزانی به وسط رفراندوم جدائی جهید و چه امروز که اطلاعیه ای بفاصله دو روز پس از جلسه دولت اقلیم بارزانی (که از نتیجه رفراندوم حمایت کرد) به محضر ایشان ارسال میکند.
منطقا بارزانی برای اطلاعیه حککا تره هم خرد نخواهد کرد. بعید است اصلا کسی آنرا بخواند چرا که برای ایفای نقش گروه فشار به وجود یک نیرویی برای فشاردادن نیاز هست. حککا آنرا هم ندارد. حککا حتی گروه فشار هم نیست چون اصلا اتکایش به هیچ نیرویی جز بارزانی (و حالا دولت عراق) نیست. تنها از آقای بارزانی التماس دعا دارد، همین و بس.
این بازی اما خطرناک است! چشم دوختن به حکام جاری در اقلیم کردستان و عراق میتواند عواقب فاجعه باری برای مردم کردستان داشته باشد. اولا اگر چه قطعی نیست اما ابدا بعید نیست که جمهوری اسلامی — که الساعه نیروهایش را لب مرز کردستان عراق مستقر کرده است– و دولت عراق بقصد “گوشمالی” مردم دست به یک تهاجم نظامی وحشیانه بزنند. موضع حککا در هنگام بروز چنین اتفاقی طبعیتا انتگره شدن دربست مردم در نیروهای نظامی دولت بارزانی و خواهش و تمنا از بارزانی برای نجات مردم خواهد بود. از طرف دیگر فرض بگیریم ابر و باد و مه و خورشید و فلک و آقای بارزانی به خط شدند و جدائی کردستان با نیروی بارزانی بفرجام برسد. فرضی محال اما در هر صورت یک فرض. دراینصورت نیز اتوریته بارزانی برای آینده ای نامعلوم تثبیت خواهد شد. مردم در کرستان مطیع “مام بارزانی” شده، قافیه را به ناسیونالیسم کرد خواهند باخت، هر ستم و رنج و ریاضت اقتصادی به آنها تحمیل خواهد شد.
موضع باخت باخت حککا با تقویت ناسیونالیسم کرد عملا آلترناتیو سوسیالیستی و به این معنا سوسیالیسمم را بی اعتبار میکند. هر قدر که عنوان اطلاعیه حککا ممکن است جذاب جلوه کند، محتوای این اطلاعیه را باید تقبیح کرد.
****