جمشید اطیابی

امروز مطلع شدیم که صفر ایرانپاک از چهره های قدیمی و محبوب فوتبال ایران در سن ۶۱ سالگی براثر بیماری سرطان روده ساعت ۳ بامداد روز جمعه ۲۰۰۹۰۱۳۰ بدرود حیات گفت. صفر ایرانپاک یکی از چهر های صمیمی ، با اخلاق و مسلط به علوم ورزشی و بالاخص فوتبال بود که  نزدیک به ۱۷ سال از عمر خود را بدلیل حاکمیت رژیم ضد انسانی و ضد ورزش جمهوری اسلامی ایران در کشور سوئد زندگی میکرد

اولین پدیده ای که توجه صفر را بعد از ورودش به استکهلم جلب کرد وجود متعدد زمینهای سرسبز فوتبال در سراسر محلات مسکونی بود.او میگفت: آیا روزی میرسد که در کشور ما هم در هر محله اش یک زمین فوتبال وجود داشته باشد؟
همیشه به نیکی از انقلابیون چپ و کمونیستهای ایران یاد میکرد . در مراسم گرامیداشت سیاهکل و نیز پیروزی قیام بهمن ۵۷ شرکت میکرد و از خاطراتش با زنده یادان ورزشکاری چون  حبیبی  و خبیری ، ازفعالین فدائیان و مجاهدینی که از نزدیک با آنها دوستی داشت و به جوخه های اعدام سپرده شده بودند میگفت. یکبار بهنگامیکه از خاطراتش در مورد یکی از دوستان فدائی اش خاطره میگفت ، بی اختیار گریست و تا چند دقیقه توان ادامه سخن نداشت.از بدو ورودش به هنگامیکه با با تعدادی از ایرانیان مقیم استکهلم در یک تیم فوتبال بنام پرشین بوئز تمرین و بازی میکردیم ، وارد سالن شد و با چشمانی مهربان و صمیمی در کنار ما که زمانی پوستر عکس او را با پیراهن پرسپولیس در دیوارهای اطاق خانه، پشت کلاسور مدرسه میچسباندیم و از او یاد میکردیم ، شروع به بازی کرد. صفر گفت که حاضر به تمرین دادن ما برای صعود به رده های بالاتر هست و براستی که با دلسوزی به این وعده خود تا چند سال ادامه داد. در دوره ای بهمراه سایر ایرانیان ورزش دوست اقدام به برپائی یک باشگاه ورزشی در یکی از محلات خارجی نشین نمود.او هرگز چشم داشت و طمع مالی نداشت . تنها هم و غمش خوب فوتبال بازی کردن و مودبانه و متین رفتار کردن در زمین بود ، همیشه روی اخلاق و معرفت ورزشی تاکید میکرد. صفر ایرانپاک یکبار در دوران رژیم پهلوی بخاطر اینکه از بوسیدن دست شاهپور غلامرضا خودداری کرده بود ، اورا توبیخ کردند و در دوره ای از شرکت او در بازیها ممانعت بعمل آوردند و صریحاً به  سپهبد نصیری جلاد ساواک گفته بود که من حاضر به بوسیدن دست هیچکس نیستم ، اگر این جرم است ، مجازاتم کنید
بارها در دورانیکه من مدیر مسئول رادیو شراره ها بودم هر زمان که نیار به مصاحبه در امور ورزشی و مسابقات جام جهانی داشتیم ، صفر ایرانپاک با صمیمیت در کنار ما و به گفتگو با مردم میپرداخت. رژیم جمهوری اسلامی را علناً در رادیو به سخره و باد انتقاد میگرفت و رسماً میگفت که این رژیم لیاقت دخالت در هیچکاری و بالاخص ورزش را ندارد.این رژیم ضد جوان است مگر میتواند مدافع ورزش باشد؟ صفر از همان ابتدا در مورد علی دائی علناً میگفت : کسی که خودش را به وزارت اطلاعات رژیم بفروشد از ورزش و مردم هیچ چیز نمیداند و همیشه از چهره هائی همچون علی کریمی بعنوان یک ورزشکار با تکنیک و با اخلاق یاد میکرد
صفر ایرانپاک رفت اما یادش در کنار حسین کلانی ها ، اکبر افتخاریها ، پرویز قلیچ خانیها و حبیبی ها وخبیری ها برای ورزش دوستان ایران همیشه زنده است. من بهمراه تعدادی از دوستداران صفر ایرانپاک ، این ضایعه را به دو فرزند پسر او ، همسر و بازماندگانش تسلیت میگوئیم و آرزوی ادامه بقا برای بازماندگانش میداریم. یادش گرامی باد
جمشید اطیابی _ ایران نیوز رپورت
۲۰۰۹۰۱۳۰