اهمیت دادن حقوق بشردرمبارزه علیه رژیم جنایتکاراسلامی

احمد زمانیان

مردم ونیروهای سیاسی ایران برسرتأمین حقوق بشرزبان مشترکی یافته اند.مردم ایران اکنون به خوبی میدانند که این حقوق،مرزونسبیت فرهنگی ودینی نمی شناسد،جهان شمول است به جرأت می توان گفت بخش مهمی ازآنچه دردستورکارمبارزه آزادی خواهان ایران قراردارد،وآنچه گروه های مختلف مردم ایران برای دست یابی بدان تلاش می کنند ودر این راستا بامقاومت حکام مستبد جمهوری اسلامی روبرویند،درنظام جهانی حقوق بشربه عنوان حق هرانسان به رسمیت شناخته وتثبیت شده است.

حزب کمونیست برای تحقق جامعه ای مبارزه می کند که رُشد آزادانه هرفرد آن،به شرط توسعه آزادانه کل جامعه تبدیل شده باشد وباشعارهمیشگی خود«آزادی وبرابری ویک حکومت سوسیالیستی».این فرمولبندی بنیانگذاران سوسیالیسم درقرن نوزدهم میلادی ،کماکان به قوت خود باقی است.

این سوسیالیستهابودند که درانترناسیونال،سرود جهانی خود ندای مبارزه برای حقوق بشر راسردادند،درحالیکه هنوزتاپذیرش عمومی جهان شمول بودن حقوق بشر،ده هاسال مانده بود.

«حقوق بشردرایران امروز»

رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی درنزدیک به سه دهه اخیرحقوق بشررابه طورروزمره نقص کرده است.کارنامه سیاه قریب به سی ساله این حکومت ظالم درپایمال کردن حقوق بشر،یکی ازسیاه ترین فصول تاریخ ایران رارقم زده است.

امروزنیزهنوزآمارسالانه سه رقمی اعدام درایران،موارد مرگ زندانیان،گزارشهای مکرر درباره اعمال شکنجه درزندانهای ایران،بازداشت فعالان کارگری،جنبش دانشجویی وزنان اعمال شدید سانسورومحدودیت آزادی بیان ،ستم وتبعض ضد زنان وعلیه اقلیتهای قومی ومذهبی،منع فعالیت های اتحادیه ای وصنفی وبسیاری ازموارد دیگر،نشانگرآنست که نقص حقوق بشرتوسط رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی باشدت وگستردگی ادامه دارد.

ازچند سال پیش بدین سو،وضعیت حقوق بشردرایران،هرسال وخیم ترازسال پیش شده  است.حکومت فقها با نقص گسترده حقوق بشرنه تنها معاهده های بین المللی امضا شده  ازسوی ایران رازیرپامیگذارد،بلکه بااصرارفراوان می کوشد وانمود کند اعتراضات داخلی وخارجی دررفتارضد حقوق بشری جمهوری اسلامی بی تأثیراست.

اما چنین نیست ،جمهوری اسلامی درحیات روزمره خود،نیازمند عادی جلوه دادن شرایط داخلی ومناسبات خارجی خود است.این نیازمبرم حکومت ،مستلزم آن است که سرکوب هرصدای مخالف وهررفتارغیرمنطبق برالگوهای تعیین شده ازسوی حکام ،باسروصدای هرچه کمتروحتی المقدور درسکوت صورت گیرد.،هم بازتاب داخلی موارد نقص حقوق  بشروهم انعکاس اخبارمربوط به پایمال شدن حقوق انسانی مردم ایران درمجامع بین المللی مخل سیاستهای حکومت است.ازاین رو،حکومت برخلاف آنچه وانمود می کند ،نسبت به  بازتاب نقص حقوق بشردرایران حساس است.تلاشهای گسترده رژیم جمهوری اسلامی برای جلوگیری ازمحکوم شدن خود درنهادهای جهانی ناظربرحقوق بشر،نشانگراین حساسیت است. حکام ایران زمانی خواهند توانست به آسودگی به حکومت ادامه دهند که نه درداخل کشورونه درعرصه جهانی،خبری واعتراضی درارتباط بانقص حقوق بشردرایران به گوش نرسد،ودرست ازاین روست که وظیفه مقدم آزادیخواهان ایرانی، سازماندهی کارزاری مداوم وخستگی ناپذیردردفاع ازحقوق بشردرایران است.

آزادیخواهان ایرانی وجنبش های اجتماعی درایران می توانند شهروندان رابه صفوف خود جلب کنند وبراین اطمینان بیافزایند که امکانات حکومت برای پیگرد وسرکوب فعالان جنبشهای اجتماعی محدود است وبه نسبت انعکاس این سرکوب درجهان،محدودترنیز  میشود.اکنون زمان آن رسیده است که طرفهای مذاکرات بین المللی ایران،سیاستی را تجربه کنند که هرگزدرآن جدی نبوده اند؛سیاست پافشاری بررعایت حقوق بشردرایران… 
 
واینکه تاکی شاهد این چنین اعمال ضد بشری وضد مردمی باشیم.

آزادی عقیده حق مسلم تمام انسانهاست.

زنده باد آزادی وبرابری

 مورخه۳۰ ژانویه ۲۰۰۹