یک توصیه به رحمان حسین زاده
رحمان حسین زاده و" شاهکار اومنیسم گل کرده اش" در "نصیحت" به اعضا و کادر های حزب کمونیست کارگری
رحمان حسین زاده در مطلب کوتاهی در "نقد مواضع غیر انسانی و غیره کونیستی" حمید تقوایی در رابطه با جنگ اسرائیل علیه مردم غزه از ما کادرهای این حزب سئوال دارد و میخواهد موضع ما را در این رابطه بداند.
رفقا مرتضی فاتح و محمد رضا پویا در این رابطه جواب نوشته هپروتی رحمان حسین راده را داده اند، منهم به سهم خود لازم میدانم پاسخ کوتاهی به رحمان حسین زاده بدهم.
۱- سیاست و مواضع حزب کمونیست کارگری و حمید تقوایی بعنوان لیدراین حزب روشن و صریح در مقابل جنگ دوقطب تروریستی دولت اسرائیل با حمایت دولتهای غربی و تروریسم اسلام سیاسی با حمایت روشن و واضح جمهوری اسلامی از حماس و محکوم کردن هردوسوی این جنایت، نوشته و بیان شده است و روی سایتهای انترنیتی قرار گرفته است و دوست و دشمن از آن خبر دارند ولی رحمان حسین زاده نمیخواهد اینرا ببیند.
۲- رحمان حسین زاده یادش رفته که این فرمان جهاد ایشان و خیلی دیگر از هم حزبیهایش چند سال پیش در جریان انشعاب شان از این حزب و پشت کردن به کمونیسم کارگری و پیوستن به سیاستهای راست مثل: سوسیالیسم رم میدهد، تشکیل دولت موقت با حجاریان، منشور سرنگونی، دفاع از حسن نصرالله در جریان حمله اسرائیل به لبنان و پروژه سیاست مرزی در مرزهای کردستان و غیره داده شد و به شکست کشیده شد. این دیگر هیاهوی از سر استیصال است که رحمان حسین زاده به آن دچارشده است. از این بابت و از آنجائی که رحمان حسین زاده را از خیلی وفت قبل میشناسم عمیقا برای ایشان متاسفم که به این وضعیت دچار شده است، ولی خوب انتخاب آزادانه انسانهای بزرگ سال در انتخاب خط سیاسی و پشت کردن به خط کمونیستی است.
۳- نگرانی و ناراحتی رحمان حسین زاده از این بابت است که حزب کمونیست کارگری ایران مثل آنها و بقیه چپ حاشیه ای سیاست یک جانبه محکومیت اسرائیل و "ضدامپریالیستی" را انتخاب نکرده و هردو قطب تروریستی دولت اسرائیل و اسلام سیاسی را مورد حمله قرار داده است و محکوم کرده است. سیاست قرار گرفتن در کنار جمهوری اسلامی به بهانه دفاع از مردم غزه پیشکش به شما این نه تنها خط ما نیست برعکس ما با تمام قدرت در مقابل آن ایستده ایم.
۴- توصیه من به رحمان حسین زاده این است که بجای فرمان جهاد علیه حمید تقوایی فکری برای حال و روز حزبشان بکند، نگاهی به عملکرد خودشان بعد از انشعاب بیندازد و اکیدا توصیه میکنم مقالات منصور حکمت و حمید تقوائی درمورد فلسطین را مرور کند تا ببیند که چگونه از زمانی که حزب ایشان مساله فلسطین را نه در چهارچوب دو قطب ارتجاع بلکه مساله ای "ضدامپریالیستی"- ضد اسرائیلی تحلیل میکند یک روز سر از مدح و ثنای حسن نصراله در میاورد و روز دیگر در کنار حماس قرار میگیرد و نقش جمهوری اسلامی را در این جنگ نادیده میگیرد و به آن آوانس میدهد.
رحیم یزدانپرست
۲۶-۱-۲۰۰۹