سیاست پناهنده پذیری یا در واقع پناهنده گریزی دول اروپائی محکوم است !
در پی و ادامه توطئه های دول اروپائی در قبال پناهندگانی که از طرق گوناگون خود را به اروپا میرسانند، اتحادیه اروپا اخیرا بدر تصمیمی جدید تر برای محکم کردن قلعه اروپا از طریق متوقف کردن آنها از ترکیه، یونان، ایتالیا و عقد قرار دادهائی با این کشورها مبنی بر کنترل هرچه بیشتر بر مرزهایشان و مسیر آبی مدیترانه به اقداماتی دست زده اند.علاوه بر آن برای کنترل و متوقف کردن پناهندگان از آفریقا با دولت لیبی هم وارد مذاکره شده و حتی به قراری ناوگانی از ایتالیا در آبهای مسیر لیبی مستقر شده تا کنترل شدید تری بر اوضاع منطقه داشته باشند.
به زبان دیپلماسی و عوامفریبانه اعلام میکنند که برای شناسائی قاچاقچیان انسان که در این راه مشغول فعالیت و چپاول مال پناهندگان هستند، پا به میدان گذاشته اند که این خود پوشاندن واقعیتی ست که بنام مبارزه با مافیای قاچاق انسان در واقع شرایط وحشتناک تر و درد ناکتری برای پناهجویان، این انسانهائی که از جهنم جنگ و ویرانی و گرسنگی ، آواره و سرگردان گشته تا مکانی آرام برای زندگی خود و فرزندانشان تکاپو کنند، که حتی در میانه راه دچار خطرات فراوان از جمله حیف و میل پولهایشان که برای فرار از جهنم بدست قاچاقچیان میسپارند و یا در آبها سرگردان و تلف میشوند که در این مدت کوتاه سال صدها نفر از کودک و زن و مرد طعمه دریا گشته و اخبارش در رسانه ها کم و بیش منعکس میشود که شاید تمام عمق فاجعه نباشد.
باید سیاست های جنگ طلبانه کشورهای امپریالیستی و غربی را محکوم و تقبیح کرد، که باعث و بانی این همه آوارگی و خانه خرابی و کشتار و ویرانی هستند.آنها برای به جیب زدن کلان و میلیاردیو کسب سود بیشتر با فروش تسلیحات گوناگون و آزمایش آنها بر روی مردم در خاور میانه و آفریقا و غارت معادن و مخازن زیر زمینی این کشورها و کسب فوق سود ، این کشورها را توسط جانیان دیکتاتور دست نشانده شان در فقر و بد بختی و عقب ماندگی نگه داشته اند.
اعتراض و مبارزات پناهندگی همواره در ابعاد مختلف در کشورهای اروپائی در جریان بوده و توانسته اند برخی از احکام غیر انسانی پناهنده پذیری را به چالش بکشندو بیشتر موارد موفقیت هائی کسب شده است که چشمگیر بوده است .
اخیرا حرکتهائی اعتراضی در میان پناهجویان افغانستانی ساکن اروپا بخصوص در کشور سوئد از جمله استکهلم و گوتنبرگ براه افتاده که از پشتیبانی مردم آزاده و انساندوست برخوردار است. این گونه حرکات اعتراضی در قبال سیاست های غیر انسانی پناهنده پذیری را باید تقویت و پشتیبانی نمود. نباید اجازه داد این نوجوانان و جوانان افغان را به جهنم جنگ های داخلی طالبان و حکومت جنایتکار افغانستان پس فرستاد و گوشت دم توپ این جانیان گردند.این انسانها حق زندگی آرام و بدور از جنگ و ترس و وحشت و آوارگی را دارند که باید زندگی سرفرازانه ای را در پیش گیرند.
پناهندگان را دریابیم و در کنارشان باشیم و تنهایشان نگذاریم.
تا سرمایه داری حاکمیتش بر این جهان پهناور گسترش داشته باشد، هرگز آرامشی نخواهد بود.برای دنیائی عاری از فقر وبی حقوقی و گرسنگی و جنگ و خونریزی باید آن را زیر و رو نمود و بر ویرانه های آن دنیائی انسانی و شایسته زیستن برپانمود.
اتحاد و یکپارچگی و آگاهی و متحد شدن طبقه کارگر آگاه تنها راه رهائی از این جهنم است. سوسیالیسم تنها راه نجات از فقر و بی حقوقی ست.
اوت ٢٠١٧ میلادی
اردشیر نصراله بیگی