آزاد زمانى
مدتی پیش،نیروهای امریکایی مستقردرعراق، سرنوشت هزاران شهروند ایرانی مقیم شهراشرف را پس ازشش سال محاصره ،تهدید، بازجویی وسرکوب به دولت کنونی عراق سپردند، این تفویض اختیاردرواقع چراغ سبزی به جمهوری اسلامی ازطرف امریکاییها بود.به عبارتی دیگر، ملزومات یک توافق سیاسی برسرامتیاز بیشتر به گروههای طرفدار جمهوری اسلامی دردولت عراق فراهم شد.امریکا به ایران باج داد، برای نجات نیروهایش ازجمهوری اسلامی فرصت خرید. این سمت گیری امریکا دست ایران را درعراق ومنطقه بازتر کرد.وعقربه های تهدید علیه جمهوری اسلامی را تغییر جهت داد،امریکا با این جهت گیری ایران را به سوی میزبانی کم خطر خویش در منطقه سوق می دهد. دراین گیرودار میزسازش ومذاکرات کم هزینه تری برای حل دشمنی های فی مابین ایران وامریکا ازطریق دولت خدمتکار عراق میسر شده است.
پرداختن به زمینه های شکست امریکادرعراق ومنطقه و علل رویکرد سیاست سازش وهمزیستی ازطرف کار گذاران کاخ سفید خارج از موضوع این بحث است اما اوضاع سیاسی وتحولات جدید ، پیامدهای سیاسی واجتماعی خاصی را درمنطقه به دنبال دارد که هرکدام به نوبه خود جای بحث وگفتگو است.
اوضاع واحوال جدید به سران جمهوری اسلامی اوقات فراغت بیشتری داده است که علاو برسرکوب اعتراضات وفعالیتهای سیاسی اجتماعی داخل کشور ازطریق زدوبند های منطقه ای اپوزسیون خود را درعراق وسایر کشورها تحت فشار قرارد دهد.
هم اکنون مهمترین تهدید برای رژیم اسلامی مردم واپوزسیون هستند. جنبش سیاسی اعتراضی مردم ایران تنها تهدیدی است که آرامش سران رژیم را برهم زده است. دراین شرایط تلاش نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی برای حفظ نظام برمحور مقابله با اپوزسیون و مردم می چرخد. درهمین راستا سران رژیم اقداماتی را برای فشار برافکار عمومی و مخالفین سیاسی دردستور کارخود قرار داده اند که توافق شوم امنیتی میان تهران و عراق درروزهای اخیر یکی ازنمونه های بارز آن است.
تهدید وارعاب شهروندان شهر اشرف توسط سران امنیتی ایران وعراق اسلامی!
جمهوری اسلامی با همه امکانات تبلیغی، تروریستی ، دیپلماسی وسیاسی درصدد است که انسانهایی را که ازشرجمهوری اسلامی ازایران خارج شده اند وعلیه جمهوری اسلامی سنگر گرفته اند وهم اکنون درشهر اشرف زندگی میکنند، بعنوان مخالفین خود تحقیر کند وآنها را در مقابل چشم مردم معترض ایران به نمایش بگذارد. کاری که جمهوری اسلامی قبلا بصورت فردی دراشکال مختلف تواب سازی، اعتراف گیری، ترورشخصیت، اعدام فردی ودسته جمعی درحق مخالفین سیاسی کرده است وامروز میخواهد هزاران نفر را به صورت دسته جمعی به عنوان "پایان غائله مجاهدین خلق" به این وضعیت بکشاند. به همین سبب تمامی دستگاههای امنیتی وجاسوسی دولت اسلامی درخارج وداخل درکارند که اسباب این وضعیت رافراهم و به ساکنین شهر اشرف تحمیل کنند. این ماجرا تنها به سازمان مجاهدین خلق مربوط نیست. اینجا بحث برسرامنیت جانی هزاران انسانی است که درشهر اشرف چندین سال است دربدترین شرایط روانی وزیستی محاصر شده اند وهم اکنون زندگی شان درمعرض خطر جدی است.
این مسئله بعد سیاسی اجتماعی دارد مربوط به جامعه ایران است سرنوشت مردم یک شهردرخطر است یک لحظه تصور کنید همین شهر را بردارید ودرجغرافیای ایران قراردهید آن وقت آیا جایز است دربرابر محاصره ، تهدید ،ترور،نابود کردن تدریجی وجمعی این شهر به هردلیلی سکوت کرد؟!
همه انسانهای آزادیخواه ومردم ایران ، کمونیستها وانسانهای مدافع حقوق انسان باید احساس مسولیت کنند به کمک بشتابند اعتراض کنند وهرآنچه که می توانند درراستای نجات و تامین امنیت وآسایش شهروندان شهر اشرف دریغ نکنند.
تشکیل کمیته های حمایتی درهمه ابعاد، سیاسی ، اعتراضی ، مالی، وتبلیغی ازهم اکنون ضرورت دارد که درستور کار همه نهادهای سیاسی واجتماعی درسراسر ایران وخارج از ایران قرار گیرد. دراین راستا رسانه های جمعی تلویزیونها ورادیوها می توانند بطور ویژه برای تقویت یک تلاش جمعی بکوشند وهرگونه فعالیتی را تحت پوشش قراردهند.
آزاد زمانی
۴ بهمن ماه ۱۳۸۷