فاجعه غزه و جشن جمهورى اسلامى

مظفر محمدی

جمهوری اسلامی و دولت احمدی نژاد، به دنبال آتش بس در غزه باجمع آوری بسیجیان و جیره خوارانش در دانشگاه تهران، به اصطلاح پیروزی حماس را در این جنگ جشن گرفت!

تاریخ باید این ریاکاری دشمنان مردم فلسطین و غزه را به ثبت برساند. برپایی جشن و پایکوبی بر اجساد کشته ها و ویرانی های غزه در واقع دهن کجی به بشریت است. این کاری ای  است که تنها از عهده  جمهوری اسلامی بر می آید! از عهده جانیانی که قبلا رقص ایدئولوژیک و اسلامی بر اجساد کودکان فرستاده شده روی مین در جنگ ایران و عراق را تمرین کرده اند.

وارونه کردن حقیقتی به این تلخی و  فاجعه ای انسانی در این ابعاد،‌ تنها دیپلماسی و سیاست نیست. بلکه فریب و تحمیق و ریاکاری آشکار و دشمنی با بشریت و قبل از همه با مردم غزه است. و صد البته لاپوشانی بربریت دولت فاشیست اسراییل هم هست.

از طرف دیگر ناسیونالیسم ایرانی به بهانه اینکه جمهوری اسلامی "پولهای خزانه ایران را به جیب عرب های حماس میریزد"، تروریسم حماس را عامل حمله اسراییل به غزه قلمداد کردند. این ها عملا در کنار پرو پاگاند ارتش اسراییل و تبلیغات ضد انسانی دولت فاشیست اسراییل که مطالبه و تلاش مردم فلسطین برای زیستن در صلح و تشکیل دولت مستقل خود را یک حرکت تروریستی جلوه میدهد، قرار گرفتند. این هم روی دیگر دشمنی با مردم غزه است که باید در تاریخ وذهنیت طبقه کارگر و مردم زحمتکش ایران ثبت گردد.

 

اما واقعیت چیست؟ 

در جنگ اسراییل علیه مردم نوار غزه  بیش از ١٢٠٠ فلسطینی  که بنا به شهادت ناظرین بین المللی اکثرا غیر نظامی و حدود ۴٠٠ نفرشان کودکان زیر ١۵ ساله بوده اند کشته و بیش از ۵٠٠٠ نفر زخمی شدند که بسیاری از آنها فلج شده  و قادر به بازگشت به زندگی عادی نیستند. علاوه بر این، ویرانی وحشتناک مناطق مسکونی، بیمارستانها، مدارس، فروشگاه ها و ساختمانهای عمومی را شاهد بودیم که با خاک یکسان شدند و اکنون می بینیم که  بیش از ٨٠ در صد از یک و نیم میلیون مردمی که در نوار غزه زندگی میکنند برای تامین نان و آب روزانه خود به کمکهای خارجی محتاج اند. در نهایت دیوار و سیم های خاردار محاصره فلسطینیان نوار غزه به مثابه یک زندان، تنگ تر شده است. و باز همزمان تعداد ساکنان شهرکهای اسراییلی نشین در کرانه های غربی رود اردن از ۵٠٠ هزار تجاوز کرده است  و تعداد راه بندهای نظامی در این مناطق از ۶٠٠ بالا رفته است.

این فاجعه انسانی را پیروزی حماس و اسلام  به حساب آوردن تکرار فلسفه ضد انسانی شهادت و مرگ و ایدئولوژی اسلامی خون بر شمشیر پیروز است، می باشد. سرنوشت حماس هر چه باشد، در این بربریت، مردم غزه قتل عام، سرکوب، خانه خراب، گرسنه، تحقیر و مایوس گشته اند. نام پیروزی نهادن  بر چنین فاجعه ای بیشرمی آشکار بیش نیست.

واقعیت این است که دولت اسراییل این جنگ وحشیانه و نابرابر و مغایر با معیارهای قوانین بشری را بر اساس حسابگری و منطقی که  در ۴٠ سال گذشته  از زمان اشغال کرانه باختری رود اردن و سایر اراضی  منطقه در برخورد به مساله فلسطینیان داشته،  انجام داده و به اهداف ضد انسانی خود رسیده است. این جنگ و اشغالگری وسرکوب و کشتار و بربریت، از آغاز تا کنون اسراییل را به قدرت بلامنازع منطقه خاورمیانه تبدیل کرده است. و این کاری است که بدون حمایت بیدریغ نظامی و تبلیغاتی و سیاسی و دیپلماتیک امریکا و دیگر متحدان اسراییل غیر ممکن بود. دولت فاشیست اسراییل با طرح گزینه تشکیل یک کشور فلسطینی مستقل همواره مخالف بوده و با جنگ اخیر بار دیگر نشان داد که هیچ علاقه ای به این گزینه ندارد و آن را رد میکند. اسم بردن از دولت مستقل فلسطین برای اسراییل صرفا  یک امر و ابزار تبلیغاتی به کمک متحدان خود همچون دولت امریکا و کشورهای عربی متحد امریکا است که به علاقمندیشان به ادامه روند صلح  صرفا تظاهر میکنند.

در چنین سناریوی ضد بشری پذیرفتن حقوق انسانی مردم فلسطین جا و معنایی ندارد. این دهن کجی به پروسه صلح و مساله دولت مستقل فلسطین را آریل شارون در کمال بیشرمی به تمسخر گرفته و گفته است: " آنقدر روند صلح را دوست دارم که میخواهم تا ١٠٠٠ سال دیگر هم  ادامه پیدا کند!!"

 

حمله اخیر نیز برنامه حساب شده دولت اسراییل برای غیرممکن کردن  پروسه صلح و تضمین ایجاد کشور مستقل فلسطین است. بنا بر این بر خلاف دشمنان مردم فلسطین، جنگ غزه و آتش بس متعاقب آ‌ن، نه پیروزی حماس، بلکه  شرایط مورد نظر اسراییل را تقویت میکند و برای مردم فلسطین جز زیستن در فقر و یاس و ضعف و ناامیدی بیشتر چاره و راهی باقی نگذاشته است.

ما در غزه با فاجعه ای روبرو هستیم که بانیانش را باید به عنوان بربرهای قرن بیست و یکم در مقابل بشریت امروز ودادگاه عادلانه به محاکمه کشاند و کلیه خسارتهای وارده بر مردم را از حلقومشان بیرون کشید.

 

طبقه کارگر بین المللی و بشریت متمدن قرن بیست و یکم باید راه ایجاد صلح واقعی و یک همزیستی انسانی بین طبقه کارگر و توده های مردم در فلسطین و اسراییل و تضمین دولت مستقل فلسطین را هموار کرده و به چند دهه حقارت و کشتار جمعی و جنایت اسراییل علیه مردم  فلسطین خاتمه دهد.

mozafarmohamadi.com

mozafar.mohamad@gmail.com