نگاهی به مصاحبۀ مطبوعاتی مشاور ارشد رییس جمهور ایران

 فرشید شکری

درپی اعلام رسمی لایحۀ پیشنهادی دولت مبنی رها سازی قیمت ها و حذف یارانه ها که با قید یک فوریت روز سه شنبه دهم دی ماه به مجلس تسلیم گردیده بود، در تاریخ بیست و یکم دی ماه چند تن از خبرنگاران گروه سیاسی ایرنا (خبرگزاری جمهوری اسلامی) با سید مجتبی ثمرۀ هاشمی مشاور ارشد احمدی نژاد در این زمینه و مسائل متفرقۀ دیگر در نهاد ریاست جمهوری، گفتگویی بعمل آوردند. برپایۀ خبر مربوط به این نشست مطبوعاتی که در سایت ایرنا منتشر شده است، بعلاوۀ پرسشهایی در خصوص لایحۀ هدفمند کردن یارانه ها ( حذف سوبسیدها ) سؤالاتی در باب اصلاحیۀ قانون انتخابات، اختلافات درونی اصولگرایان و رویگردانی برخی از آنان از احمدی نژاد، انتقادات مجلس از دولت و دولت از نهاد قانونگذاری، بودجۀ سال هشتاد و هشت، بحث دولت وحدت ملی، نتایج سفرهای استانی رییس دولت، سیاست خارجی و چگونگی تعامل با ایالات متحده، و مسئلۀ هسته ای طرح شده بود.

ثمرۀ هاشمی در پاسخ به سؤالی در رابطه با تغییر قانون انتخابات ریاست جمهوری و برطرف سازی ثبت نام های بی ضابطه، همزمان با تمجید از آن بخاطر ممانعت از ثبت نام افرادی که شرایط لازم را ندارند، به نقد آن نیز پرداخت. وی معتقد است اصلاحیۀ قانون انتخابات رجال سیاسی تأیید شده را محدود به داشتن مصادیق و مسئولیتهای دولتی می کند. به زعم او بسیارند صاحب نظران و عالمانی که هیچ سمتی ندارند اما در عین حال جامع الشرایط می باشند. چنین اظهاراتی پیش از آنکه گویای دموکراسی خواهی این صاحب منصب اصولگرا برای همۀ اعوان و انصار جمهوری اسلامی باشد راهکاری برای جلوگیری از حادتر شدن اختلافات درونی حاکمیت است. مقصود این شخص در رد یا قبول موادی از اصلاحیۀ قانون انتخابات ریاست جمهوری، دلجویی از اصولگرایان مخالف با دولت و بدین ترتیب یارگیری کردن قبل از فرا رسیدن انتخابات دور دهم ریاست جمهوری است. این مراد در پاسخهای ثمرۀ هاشمی به پرسشهای بعدی کارکنان ایرنا در باب انتخابات بخوبی عرض اندام می کند. طبق گزارش انتشار یافته هنگامی خبرنگار ایرنا می پرسد که در بحث انتخابات افرادی خواهان عبور اصولگرایان از احمدی نژاد هستند؛ طراحان دنبال چه می گردند و نظر شما چیست؟ ثمره هاشمی می گوید: « این بحث را باید در فرصت مناسبی مطرح کرد. متأسفانه به رغم اینکه توصیه شده بود که فعلاً نباید فضا انتخاباتی شود و طرح این مباحث زود است، عده ای وارد آن شدند ». و سپس در سرزنش آنان میافزاید: «اصولگرایی شرایطی دارد از جمله اینکه میباید مؤمن به اصول انقلاب اسلامی و متعهد به رعایت اصول شرعی و قانونی بود». او که خود را در مقام یک ناصح میبیند برخلاف نزاعهای آشکار و پنهان مجلس با دولت بویژه درگیری میان لاریجانی با احمدی نژاد، معتقد است: « هر چه همگرایی و همکاری مجلس و دولت با توجه به اهداف مشترک در سند چشم انداز، برنامه چهارم توسعه و برنامه های آتی نزدیکتر باشد به نفع ملت و پیشرفت کارهاست. البته منظورم این نیست که دولت یا مجلس از حقوق قانونی خود استفاده نکنند. یا اینکه انتقادات منصفانه مطرح نشوند. هم انتقاد منصفانه مجلس از دولت و هم انتقاد منصفانه دولت از مجلس باید مسموع باشد ». حرفهای کدخدا منشانه و مواضع نرم ثمرۀ هاشمی روبه مجلسی یان (خصوصاً نمایندگان اصولگرای مخالف با عملکرد دولت) آنهم پس از استیضاح چند تن از اعضای کابینۀ دولت، فریز کردن یا عدم تصویب بعضی از طرحها و لوایح، خرده گرفتن ها و اعتراضات مستمر محافظه کاران و رفرمیست های مجلس به نحوۀ مدیریت دولت نهم قویاً بر برداشت فوق تأکید دارند.

لایحۀ ضد کارگری هدفمند کردن یارانه ها که در حقیقت تمام مواد و بندهای آن درپی دارندۀ حذف سوبسیدهای دولتی بر کالاهای ضروری و مایحتاج روزانۀ شهروندان مانند نفت، گاز، بنزین، گازوئیل، برق و آب است، جزو سؤالات خبرنگاران ایرنا از مشاور اول احمدی نژاد بود. ثمرۀ هاشمی با ابراز امیدواری از تصویب این لایحه، به پرسشهای طرح شده اینچنین جواب داد: « در برنامۀ هدفمند کردن یارانه ها قرار است مقداری از هزینه هایی که ذخیره می شوند در خدمت عمران کشور باشند. بنابراین بعنوان یکی از منابع تأمین اعتبارات طرح ها و پروژه ها در نوشتن بودجه ۸۸ مدخلیت پیدا می کند ».

چنانچه این لایحه تصویب و به مرحلۀ اجرا درآید قیمت محصولات ذکر شده افزایش خواهند یافت و این به بالارفتن قیمت سایر اقلام مصرفی منتهی خواهد گشت. اولین بازده این طرح عبور نرخ تورم از مرز سی درصد و رکود اقتصادی بمراتب شدیدتر است. گویا دولت بنا دارد در ازای حذف یارانه ها به خانواده های کم درآمد کمک نقدی پرداخت کند، لیکن تا کنون میزان وجوه پرداختی رسماً اعلام نشده است! وانگهی با فرض تحقق این وعدۀ فریبکارانه، سؤال اینست که آیا با درآمد فعلی حاصل از فروش نفت (سی و پنج دلار در هر بشکه- تازه اگر قیمت آن بازهم کاهش نیابد) سطح این مساعدتها چقدر میتواند باشد؟ آیا میزان کمکها در حدی خواهد بود که خانواده های کارگری روی آن حسابی باز کنند؟! بدون هیچ شک و شبه ای هدف از تهیۀ این لایحه به جیب زدن بخش عظیمی از درآمدهای کشور است. نیت دیگر اینان از ارائۀ آن به مجلس، حذف تعیین سالیانۀ حداقل دستمزد کارگران می باشد. مادۀ سیزده این لایحه، افزایش حداقل دستمزدها را که هیچگاه متناسب با نرخ تورم افزایش نداشته اند از دستور نهادهای ذیربط خارج می سازد. از اینروی با توجه به اقتصاد بیمار کشور، نرخ تورم و روند صعودی آن و نقشۀ ضد کارگری مستور شده در پس طرح کنونی بعینه می شود دورنمای وضعیت مشقتبارتری را برای طبقۀ کارگر و مزدبگیر ایران در سالهای آینده مشاهده کرد.

ثمرۀ هاشمی در قسمت دیگری از صحبتهای خود روی بحث دولت وحدت ملی و دور دوم سفرهای استانی احمدی نژاد، اختصاراً عنوان نمود: « آنها می گویند دولت وحدت ملی، این یعنی دولتی که ایشان هم در آن حاضر باشند. اما دولت ملی رییس جمهورش را مردم انتخاب می کنند، رییس جمهور، وزیران را به مجلس معرفی می کند و مجلس رأی می دهد و دولت تشکیل می گردد، این می شود دولت ملی. اگر مردم به تعداد خاصی رأی ندادند ضرورت ندارد در دولت حضور داشته باشند »! واقعاً پز مردم سالاری این جماعت آزار دهنده است. طوری وانمود میکنند انگار در عرض سی سال گذشته توده های رنجدیده و تحت ستم این کشور حرف اول و آخر را زده اند. آقای مشاور و بزرگترهایش نیک می دانند درصورت مهیا گشتن شروط یک برآمد انقلابی، تمام بن
یان های ظلم و جوری که ساخته اند یک شبه بدست جنبش های اجتماعی و با رهبری طبقۀ کارگر بر سرشان خراب خواهد شد. بگذریم، ثمرۀ هاشمی با تعریف فوق، آب پاکی را بر دستان همسنخ های خویش ریخت. نغمۀ مخالف سر دادن و بی اعتبار کردن تز دولت وحدت ملی حامل این پیغام است که سپاه پاسداران بدین راحتی ها به معامله تن نمی دهد و اراده کرده تا در دور آتی نیز دستگاه اجرایی را تصاحب کند. اینجا لزومی به تأمل در تمجیدهای مشاور ارشد احمدی نژاد در بارۀ بیا و بروهای بی ثمر رییس وی و تورهای مسافرتی هیئت دولت نیست. این مانورهای تبلیغی در همان اوایل به باد تمسخر گرفته شدند. هنوز پیش نویس مصوبات استانی تهیه نشده تا بقول خودشان در جلسات استانی کابینه تصویب شوند. بهانه هم اینست که نیاز به کار کارشناسی است!

ثمرۀ هاشمی بمانند رهبرانش مواضع رژیم را در مورد مناسبات با ایالات متحده اینگونه توصیف کرد: « اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران معین است. چهار اصل عمده سیاست خارجی عدالت، اخلاق، حفظ کرامت انسانی و تفاهم و دوستی است. در خصوص آمریکا هم این شرایط وجود دارد. هر چه این اصول رعایت گردند ،آن وقت شکاف هایی که بین دو دولت و دو ملت هست، کمتر می شود. در نامه ای که آقای رییس جمهور به اوباما نوشتند اشاره کردند، این راهی که آمریکا از قدیم الایام در پیش گرفته مبتنی بر بی عدالتی ، اشغالگری ، فتنه انگیزی و دفاع ازستمگرانی مثل رژیم صهیونیستی و پشت پا زدن به ارزشهای انسانی و تهاجم به مظلومان و ملت های مستقل است ، اگر این راه ادامه یابد و تغییری اتفاق نیفتد ، نفرت ملت ها از آمریکا فزونی می یابد و به طور طبیعی نه فقط فاصله ها کم نمی شوند بلکه اضافه می شوند ».

بنگرید چگونه حکومتی که خود همداستان رژیم های بیدادگر عصر حاضر است، جزو فاسدترین نظام هاست، هرگز کرامت انسانها را پاس نداشته و تفاهم یا دوستی هم مفهومی برایش ندارد، بدین نحو از نکویی و فضیلت دم می زند. دهه هاست مصرف این عبارات فریبنده در جامعه ای با آن همه رشد و بلوغ سیاسی به پایان رسیده است و برعکس تصورات اینان چه روابط دولت ایران با دولت آمریکا حسنه شود و چه نشود، برای شهروندان ایران تفاوتی ندارد. اکثریت سکنۀ این کشور هر دو طرف منازعه را به یک چشم می نگرند و سالهاست دریافته اند که این تقابلات تنها حول منفعت های سیاسی و اقتصادی می چرخند و غرض طرفین گرفتن امتیاز از همدیگر است. جدال غرب و ایالات متحده با جمهوری اسلامی بر سر پروندۀ هسته ای نیز در همین چارچوب ارزیابی می گردد. اتفاقاً، دیر زمانیست جهانیان هم می دانند که مبارزۀ همزمان علیه رژیم اسلامی- سرمایه داری ایران و امپریالیسم آمریکا مشخصۀ اصلی اوضاع سیاسی در این سرزمین است. 

در انتهای مصاحبۀ منتشر شده یکی از خبرنگاران می پرسد؛ منتقدان مدعی اند مواضع دولت نهم روی قضیۀ هسته ای چند قطعنامه تحریمی را برای ایران ببار آورده است، پاسخ شما به منتقدان چیست؟ مشاور احمدی نژاد دوباره دهان به انتقاد از رقبا می گشاید و منتقدین دولت نهم را کسانی می داند که معتقد به تسلیم در مقابل متجاوزگرانند و ایستادگی را برنمی تابند. همچنین اضافه می کند: « تحریم ها از ابتدای انقلاب به اشکال مختلف اعمال شده است و تشدید آن اثری نخواهد داشت. ملت ما تحریم ها را به فرصتی جهت پیشرفت و تعالی و اتکای به خود تبدیل کرده اند »! مشاور بافراست و درایت پاسدار احمدی نژاد در خاتمۀ درافشانی خود ادامه می دهد: « تحریم ها موجب شده اند راههای بهتری جهت تامین نیازها پیدا شوند. در فضای این تحریم ها سرعت سرمایه گذاری در کشور افزایش یافته و کارهای عمرانی چند برابر شده است! بورس ایران به عنوان بورس موفق به کار خود استمرار داده، ذخایر ارزی کشور به نحو مطلوب صیانت شده و کشور مسیر تعالی و پیشرفت خودش را می رود و ثابت شد که نه تحریم ها ، نه تهدیدات نظامی، نه فتنه گری ها ، هیچکدام قدرت آنرا ندارند تا ملت رشید ایران را از حرکت به جلو متوقف سازند»!

نقد نظرات لیبرالها، اصلاح طلبان و میانه روهای حاکمیت ازجانب ثمرۀ هاشمی دعوای بین جناحی است و به خودشان مربوط می باشد، اما اینکه مردم ایران تحریم های چندین ساله را به مجالی جهت ترقی و روی پای خود ایستادن مبدل ساخته اند یا این تحریم ها موجب شده اند تا راههای بهتری به منظور تأمین نیازمندیها به منصۀ ظهور برسند و… کذب محض است و نهایت بی شرمیست. انسان ناخواسته از دروغپردازیهای این حضرات خنده اش می گیرد. از این گذشته ثمرۀ هاشمی از کدام مردم سخن میراند؟ از خود و مقامات لشکری و کشوری، از کارفرمایان، سرمایه داران و بنگاههای عظیم اقتصادی حاکمیت یا از طبقۀ کارگر که اسفبارترین شرایط اقتصادی را تحت حاکمیت آنان در این سه دهه تجربه کرده اند؟ آری این تحریم ها هیچگاه مشکلی برای طبقۀ حاکم ایجاد نکرده و نخواهد کرد زیرا راههای معامله بسیار است. هزینه آنرا توده های فرودست جامعه می پردازند و این مسئله هم ربطی به آنها ندارد. بواقع منظور ایشان از واژۀ مردم، بورژوازی و رژیم آنهاست نه میلیونها انسان اسیر در زندان ایران. اینان محکومند در نتیجه باید سپر بلا شوند و تاوان سیاست های منطقه ای و بین المللی آنان را بدهند. مدت هاست توده های فرودست جامعه مستمع چنین مهمل بافی هایی توسط رهبران ریز و درشت رژیم هستند. در صد زیادی از لاطایلات مشاور ارشد رییس جمهور را هم  پیشتر مقامات رده بالای رژیم از جمله شخص احمدی نژاد مکرراً ایراد کرده بودند. < /p>

در خاتمه باید معروض داشت، اگرچه حول و حوش طرح های اقتصادی یا این لایحۀ پیشنهادی جدید، جدال های درون جناحی یا درگیریهای قوای مجریه و مقننه با یکدیگر، و موضوع سیاست خارجی کم و بیش تحلیل ها و بحث های مفید و روشنگرانه ای طبع و نشر گردیده اند، با این اوصاف واجب است تا در برنامه عمل های اقتصادی رژیم سرمایه داری ایران، کلنجار رفتن بالهای آن با یکدیگر و موضوعاتی از این نوع بیشتر فوکوس کرد. حلاجی کردن وقایع داخلی حاکمیت و شکافتن کنش ها و پردازش های رهبران رژیم یعنی سیاست های آنان در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی یکی از پایه ای ترین ارکان فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی است. تحلیل درست از شرایط عینی مسیر صحیح به آغوش کشیدن اهداف مورد جستجو را می نمایاند. فاش نمودن نیرنگ های جمهوری اسلامی در حوزه های گوناگون و روشن کردن علل ناسازگاری های موجود در میان هیئت حاکمه برای توده ها بسی ضروریست. نیروهای چپ و کمونیست و پیشگامان جنبش های رادیکال جامعه از این طریق خواهند توانست توده های وسیع کارگران و مردم ستمدیده را علیه دست درازیهای رژیم و سرمایه داران بسیج کنند. در پرتو این افشاگریها فرصت سرگرم کردن افکار توده های ناراضی از جناحهای حاکمیت باز ستانده می شود و ریاکاریهای آنان برای حفظ این نظام جنایت پیشه که بواقع هدف مشترک این درس آموختگان منطق " ماکیاول " است، باطل می گردد. 

                                           چهاردهم ژانویه ۲۰۰۹