بهروز شادیمقدم
سال گذشته در ارتباط با نوشته ای از رفیق امیر پیام مطلبی تحت عنوان " مضامینی که با تیترها نمیخواند " نوشتم که در اَرشیو سایت اَزادی بیان موجود است و دراَن نوشته سئوالی طرح شده بود که از طرف مدعیان تز "نئو توده ایسم " بودن " اتحادسوسیالیستی کارگری " جوابی نگرفت .
عده ای هنوز بر این ادعا هستند . ( نوشتۀ ژیلا ناصرى تحت نام : " جوابى به نوشته "توضیح واضیحات" گروه نئوتوده‌ایھاى نوظھور " اَخرین اَن است . ) و " اتحادسوسیالیستی کارگری " را بدون هیچ استدلالی در این مورد هنوز "نئوتوده ایسم " مینامند . فقط حجم مطالب حزب حکمتیست در این باره یک صفحۀ بلند بالاست تحت عنوان : (مطالبی در رابطه با " تولد نئوتوده ایسم در سیاست ایران " ) که در سایت ایران تلگراف درج شده است .
در اَشفته بازار چپ ایران برای از میدان به در بردن حریف با زدن برچسپ و نشاندن تیتری که هیچ استدلال و اثباتی پشتش نیست ، نوشته پشت نوشته است که میاید و کسی نیست سئوال کند که دلیل و مدرکتان چیست . این روش پسندیده ای نیست . احزاب و افرادی که امروز بدون هیچ مانعی طرف مقابل را بدون فاکت و توضیحی با هر برچسپی که دلشان خواست متهم میکنند ، اگر مورد سئوال قرار نگیرند همین روش را و از اَن بدتر با دیگران خواهند کرد . چنانچه کرده اند .
میشود با هر جریانی مخالف بود و درمقابل سیاست هایش موضع گرفت ، اما با منطق و روش سیاسی و با روشن نمودن راستی ها از کج روی ها .
من با اتحادسوسیالیستی کارگری هیچ وابستگی ندارم . اما از حزب حکمتیست و این خیل نویسندگان که این جریان را به " نئو توده ایسم " متهم میکنند یک سئوال دارم . کسی پیدا میشود برای این ادعایش دلیلی بیاورد ؟
بهروز شادیمقدم ۱۸٫ ۱٫ ۲۰۰۹
http://shadochdt.wordpress.com/