خانه طلائی های “جنگ افروز و جنایتکار”
پیرامون بمباران شیمیایی مردم “خان شیخون” و حمله موشکی آمریکا به پایگاه نظامی سوریه
مثل اینکه امروز دنیا بر عکس راه و روش و اصول دیالکتیکی خود کاملا وارونه می چرخد و دشمنان طبقاتی دیروز در لباس دوستان امروزی و هم طبقاتی های چرخ تاریخ دشمنان امروزی قلمداد می گردند. اشک تمساح ترامپ و همقطاران خانه طلائی و جنایتکارش در سطح دنیا برای مردم “خان شیخون” زیاد از حد مسخره و مبتذل است.
در تاریخ دوشنبه ١٧ اکتبر ٢٠١۶ به فرمان جناب حیدر العبادی نخست وزیر عراق زیر لوای بیرون راندن “داعش” از استان نینوا دستور هجوم به ارتش عراق، حشد الشعبی و پیشمرگان کُرد همراه با کمک مستشاران آمریکایی و هم پیمانان صادر شد.
یکی از دستورات و فرامین غیره انسانی ای که این ها از روز اول جنگ در پیش گرفتند این بود که نباید آمار کشته و زخمی های این جنگ وحشیانه به بیرون درز کند و به تمام خبرنگارانی که اجازه همراهی در جنگ را داشتند، اخطارشدید داده شده که حق پخش کشته و زخمی ها میدان جنگ را ندارند و سانسور و سکوت کاملی بر این جنگ حاکم است.
اما از آوارگان موصل و اطرافش که توانسته اند از دست “داعش” بگریزند اخبار و جنایات وحشتناکی بیان می شود که هر یک گوشه ای از ابعاد کشته و زخمی و ویرانی شهر را بیان می کنند. سه هفته پیش یکی از این آوره گان برای خبرنگاران اظهار می داشت که هزاران جسد در کوچه و خیابان ها افتاده است و کسی جرأت جمع کردن آن ها را ندارد و سگ ها جسد خیلی از کشته ها را می خورند و بوی جسد و تعفن آن ها سراسر شهر را فرا گرفته است. این اجساد ترکیبی از اجساد “داعش ها”، سربازان عراقی و مردم شهر موصل هستند. یا دو هفته پیش وقتی که اختلاف اقلیم کردستان با بغداد بر سر سهمیه دارو به اوج خود رسید، مسئولان بیمارستان های کردستان اعلام داشتند که چطور حکومت مرکزی سهمیه دارو کردستان را کم کرده در حالیکه ما ده ها هزار زخمی جنگ و آواره عرب را در بیمارستان های کردستان مداوا کرده ایم؟
مرکز دیده بان حقوق بشر عراق با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: تعداد کشته شدگان غیرنظامی در نتیجه وقوع درگیری‌ها در غرب شهر موصل عراق به شدت افزایش یافته است. به گفته ساکنان موصل، ۲ حمله هوایی در تاریخ های ۱۳ و ۱۷ مارس (۲۳ و ۲۷ اسفند ماه ۹۵) به محله های مسکونی غرب این شهر صورت گرفته است که صدها کشته و زخمی از مردم سڤیل به جای گذاشته است، و همچنین سلیم الجبوری رئیس مجلس عراق روز شنبه از کشته شدن بیش از ٢٠٠ غیرنظامی در حملات هوایی اخیر آمریکا به محلات غربی شهر موصل، ابراز نگرانی کرد.
مسئله بمباران مردم سڤیل و بی گناه توسط جنگنده های آمریکا و موشک های زیرک و کشته شدن هزاران انسان در افغانستان، لیبی، سوریه و عراق و غیره نه اولین بار است و نه آخرین بار هم خواهد بود که همه دولت های جنایتکار دنیا در مقابلش سکوت اختیار می کنند. اما بمباران اخیر مردم در شهر موصل این بار می رفت که به یک مسئله جهانی تبدیل شود. تا اینکه پنج روز پیش یعنی در تاریخ ۴ آوریل ٢٠١٧ شهر”خان شیخون” در استان ادلب که تحت کنترل گروه “تحریر الشام” است مورد حمله هوایی نیروهای سوریه قرار گرفت که در نتیجه توسط گاز شیمایی عده ای از مردم بی گناه مسموم و جان سپردند. بعد از این عملکرد وحشیانه واکنش و اشک دروغین خود تولید کنندگان این گازها درسطح جهانی سرازیر شد و بدونه هیچ گونه تحقیقات و تجسسی اکثریت دولت ها بورژوازی و احزاب سیاسی و غیره انگشت شصت را به سوی دولت جنایتکار سوریه دراز کشیدند.
روزنامه نگاران و ژورنالیست های کثیف بورژوازی و سران خانه طلائی ها خیلی سریع به پخش عکس کشته شده ها پرداختند، و آنرا محکوم کردند و تهدید و راکاوی نمودند. اما آنچه جای تامل است این بود که خانه طلایی بی مخ ما جناب “ترامپ” زیر پوشش دفاع از مردم سوریه خیلی سریع از یکی از ناوه گان دریایی خود پایگاه هوایی سوریه در استان حمص را با ۵٩ موشک کروز مورد حمله قرار داد که موجب خسارات فراوانی به این پایگاه گردید.
آمریکا حتی معطل هیات انتخاب شده و تحقیقات سازمان ملل هم نشد که این گاز شیمیایی از کجا آمده و مسبب آن سوریه بوده یا دولت و احزاب دیگری، و این هم اولین بار نیست که مردم زجر کشیده سوریه و عراق مورد هجوم گاز شیمیایی قرار می گیرند و جان می سپارند.
اما اگر دقت کنید چند روز قبل از این حادثه جنایتکارانه، وزیر خارجه آمریکا به ترکیه سفر کرد و این بمباران شیمیایی به نظر من بدون هیچ تردیدی حاصل نقشه هدفمند آمریکا با همکاری دولت فاشیست ترکیه و شخص اردوغان انجام گرفت.
اما باید دید لزوم این عمل ضد انسانی از طرف آمریکا از کجا نشأت می گیرد. بحران اقتصادی و سیاسی ای که چندین سال است کُل جهان و در رأس آن آمریکا را فرا گرفته می رود که به دنیای یک قطبی پایان دهد و نقش و هژمونی آمریکا را زیر سوال ببرد. شکست های پیاپی استراتژیک و سیاست خارجه آمریکا در لیبی، افغانستان، یمن، عراق و سوریه برای هیچ سیاستمدار و دولت های هم پیمان آمریکا هم ناروشن نیست و حتی خود سران اروپا بارها به این مسئله اذعان کرده اند.
شکست استراتژیک و راهبرد آمریکا بخصوص در سوریه و عراق و دست بالا پیدا کردن روسیه و ایران در این منطقه دولت ماجراجوی آمریکا را واداشته که بار دیگر خود را از عمق به سطح بکشاند. هر زمان که آمریکا بخواهد نقشه ارتجاعی ای را در گوشه ای از این جهان به اجراء بگذارد، تهیج ، ساز و بسیج همه ژورنالیست های جیره خوار بورژوازی و همراه کردن دولت های اروپایی و شیخ نشین های پوسیده خلیج ، یکی از خصوصیات بارز آمریکا در چنین مواقعی می باشد. بر افروختن جنگ های دورانی آمریکا در افغانستان، لیبی، آفریقا، یمن، عراق و سوریه و اوکراین شاهد برجسته ای از این روند مفتضح آمریکا می باشد.
اگر به یاد داشته باشیم ١٧ دسامبر ٢٠١۵ یکی از نمایندگان پارلمان ترکیه «اِرِن اِردِم» از حزب جمهوری خواه خلق فاش ساخت که دولت اردوغان برای داعش و گروه های دیگر گاز سارین فرستاده است و حتی اقرار کرد که ما برای اثبات این گفته خود مدارک کتبی زیادی در دست داریم، سرانجام کار این نماینده پارلمان به دادگاه کشید و ایشان خلع مصونیت پارلمانی شد.
رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا ساعاتی بعد از پایان موشک باران پایگاه نظامی سوریه ابراز داشت: که این “عمل هشداری است به همه آن های که از خط قرمز می گذرند”. آیا خط قرمز از نظر خانه طلائی ها، کشتن مردم است، ریختن گاز شیمیایی است یا به عبودیت کشاندن دولت و ملت های دیگر زیر چتر وهژمونی آمریکا؟
مگر خود آمریکا نبود که از بمب اتم و گاز شیمیایی در ژاپن، ویتنام و عراق و غیره استفاده کرده و باعث قتل و عام میلیون ها انسان شده است؟ آمریکا دیگر نمی تواند که اعمال جنایتکارانه تاریخی خود را از مردم جهان پنهان نگه دارد. نقشه گداشتن برای قرار دادن مقداری گاز شیمیایی در جای که دولت مرتجع سوریه به بمباران آن همت می گذارد و سپس منفجر شدن آن و قتل و عام مردم یکی از آسانترین حیله جنگی است که آمریکا به کرَات از آن و شبیه آن استفاده کرده است. به خاطر سرپوش گذاشتن بر اعمال رقت انگیز خود در موصل و کشتن صدها زن و کودک در زیر زمین خانه ها و جلوگیری از روند صلح در سوریه و شکست استراتژیک و نظامی اش در کُل منطقه، آسانترین کارو بهانه برای بمباران و موشک باران و تضعیف بلوک و دولت های رقیب توسط آمریکا همین است که کرد.
آمریکا با دست زدن به حمله موشکی به پایگاه نظامی سوریه دو هدف اساسی و مهم را تعقیب نمود: یکی اینکه به هم پیمانان خودش اطمینان بدهد و بگوید که آمریکا هننوز زنده و رهبر و سرکرده جهان است و دیگری اینکه به کشور و بلوک مخالف گوشزد کند که بدون آمریکا شما هیچ غلط و قدمی نمی توانید در جهان بردارید و مژمونی و رهبری جهان در دست ما است.
یکی دیگر از سیاست و عوامل جنگ افروزی آمریکا در اتحاد پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) نهفته است که از یک ماه قبل آمریکا به شدت به تمام دولت های اروپایی و اسکاندیناوی فشار آورده که بودجه نظامی خود را باید چند در صد افزایش دهند. افزایش این بودجه نظامی در حالیکه تورم، گرانی و بیکاری در کُل اروپا موچ می زند در درجه اول خود این دولت ها را هر چه بیشتر زیر منگنه و فشار قرار می دهد و از سوی هم آمریکا می خواهد از این طریق به نفع خود و در رقابت با بلوک مخالف قدرت نمایی و سود جوید.
هیچ جای تعجب و تاملی در کار نیست که وزیر خارجه آمریکا چنین می گوید و دولت های مرتجع و فاشیست منطقه هم از ترکیه گرفته تا اسرائیل، سعودیه، بحرین، عمان و قطر برایش هلهله و زوزه می کشند و آنرا تائید و تشویق می کنند. این یکی از تاکتیک های جنگی آمریکا برای مرعوب ساختن بلوک رقیب و بهانه به دست آوردن برای تداخلات بیشتر و گرفتن سهم زیادتر است.
برای جلوگیری از ناکازاکی و هیروشیمیای دیگری در آینده، توسط خانه طلایی ها و “مستعمرات اروپایی اش” ، (منظور من از مستعمرات اروپایی همان کشورهای اروپایی است که واقعا و به نظر من به صورت مستعمره نامرئی آمریکا در آمده اند می باشد) احتیاج به میدان آمدن صف سترگی از آزادیخواهان، سکولارها، گروهای ضد جنگ و احزاب چپ و سوسیالیست و پیشروان کارگری جهان است که بتوان به این همه فاجعه انسانی توسط یک مشت و اقلیت ناچیری از سیستم سرمایه داری پایان داد و صلح و آرامش و زندگی را به اکثریت عظیم مردم باز گرداند.
عــزت دارابی
۱۳۹۶ فروردین ۲۰برابر با ۲۰۱۷ april 9