محمد فتاحی
هشتم ژانویه ۲۰۰۹
به هلمت احمدیان از رهبری کومهله به چند دلیل عنوان سلحشور باید داد؛
اولا در پاسخ ما و مشخصا در جواب به نامه من به طیف کومهله به عنوان اولین فرد در موقعیت پاسخگو برآمده است. در مقایسه با کل رهبری این جریان که در مقابل اسکاندال اعضای کمیته مرکزی و کادرهایش خاموشی پیشه کرده است، هلمت انصافا یک سلحشور است.
ثانیا اینکه شهامت به خرج داده ریسمانی به طول بی آبرویی های امروز کومه له بافته بدون اینکه توضیح دهد علت "غوغا سالاری" مورد اعتراض وی در مقابل نئوتوده ایسم کومهله چیست.
هلمت عزیز!
من در "نامه به طیف کومهله" پیشاپیش عرض کرده بودم که در پاسخ به من با توجه به ظرفیت بالای خصومت با حکمتیستها در درون کومهله ای ها، تعدادی قلم به دست و تعداد بیشتری "متفکر" محافل شبانه به کشف تئوری دشمنی ما با کومهله میپردازند.
لازم نیست مشخصا در این رابطه و در جواب این فراخوان کسی اندرباب ماهیت و اهداف اعتراضیه های امثال من افشاگری کند. هر چه اینها علیه روح شیطانی ما حکمتیست ها میگویند قبول. بعداز همه اینها سوال سادهای روی میز همه شماها باقی مانده است:
آیا رشد فساد نئوتوده ایستی، کار پلیسی علیه فعالین کارگری و خیمه زدن در همسایگی وزارت اطلاعات در کومهله را زشت تر از زشت میدانید و آنرا تقبیح میکنید یا نه؟
. حالا شما لطف کرده آنچه که من پیشاپیش از شما پذیرفته ام را برای ما لیست کردهاید بدون اینکه به اصل قضیه بپردازید. امروز یکبار دیگر تکرار میکنم تمام انتقادات شما ضربدر صد، کاملا درست، به جا و افشاگریهای شما در مورد حزب ما به اندازه کافی سوسیالیستی، واقعبینانه و دقیق است. حالا میروید روی قضیه یا نه؟ در ضمن جمعاوری انتقادات دیگران به ما و رفتن پشت آنها کمک نمیکند کسی از میان آن منتقدین را پشت شما بیاورد. امروز هیچ انسان شرافتمندی با هیچ گرایشی کنار نئوتوده ای های کومه له و ایرج آذرین و رضا مقدم عکس نمیگیرد. دوره قبل در جریان کار پلیسی علیه دانشجویان متوجه شدید به جز مشتی از این جنس بقیه با هر زبانی علیه آن ایستادند. اینکه خود شما اینهمه ریسمان می بافید تا راهی برای فرار از پاسخ پیدا کنید از گیر کردن مجددتان در گندابی مشابه دوره قبل است.
سوالی که در متن تمام نوشتههای خوب و بد ما حکمتیستها در این دوره در مقابل کومهله قرار گرفته، به زبان ساده این است که در مقابل اقدامات جریان نئوتودهای با نفوذ در رهبری کومهله امروز و حزب کمونیست که دوره قبل مشغول کار پلیسی علیه فعالین دانشجویی و امروز علیه فعالین کارگری است، چیست؟ دیروز مذبوحانه، با سر افکنده و با هزار پینه سعی در گریم کردن چهرههایی داشتید که در درون کومه له علیه دانشجویان پرچم نئوتودهایها را برافراشتند. بعدا که شور قضیه درآمد سرتان را پائین انداختید و در سوراخ خزیدید. در مقابل اعتراض ما که چرا سرور تلویزیون کومهله وبسایت آنها که کار پلیسی علیه دانشجویان میکنند را تامین میکند، سر در برف نهادید. بعدا ادبیات داب را از سایت ها و بلویزیون تان جارو و خموشی پیشه کردید. آنروز تعدادی خوش عقل ما را متهم به غوغاسالاری کردند که قصد دشمنی با کومه له کرده ایم. امروز نه حکمتیست ها و نه دانشجویان که فعالین کارگری در داخل صدای شان در آمده است که عده ای علیه شان کار پلیسی میکنند. آیا استواری کومه له که بخشی از انشای تان بود، همین رذالت سیاسی است که به نمایش گذاشته اید؟ بگو چرا سرتان را پائین افکنده و جواب نمیدهید؟ پاسخ شما به کل این اقدامات پلیسی در داخل و خارج چیست؟
در دوره اخیر بخشی از اعضای کمیته مرکزی و کادرهای شما در خارج کشور اعلام کردند که عوامل آمریکایی در میان فعالین کارگری داخل را به جامعه معرفی میکنند. صدای اعتراض در شهرهای کردستان علیه اقدام پلیسی عده ای در محل، به دنبال همین اقدام بخشی از تشکیلات خارج شما بود.
توجه کنید اینجا بحث یک نظر یک عضو حزب شما در جلسهای نامعلوم نیست. بحث اقدام یک دست و سازماندهی شده و با نقشه بخشی از کادرهای شما از کمیته مرکزی گرفته تا پائین است که امروز در کمیتههای زیردست رضا مقدم با عنوان "کارگری" در نروژ و آلمان و سوئد و انگلیس ظاهرا مشغول مجاهدات "ضدآمریکایی" در برابر "سولیداریتی سنتر" هستند. لیست اسامی آنها را شما از من بهتر میدانید. نقشه آنها را رضا مقدم ریخته و خط سیاسی برای هدایت آنها را صلاح مازوجی در رهبری شما از ایرج آذرین قرض گرفته است. سوال سادهای که من طرح کردم این بود که در مقابل این کار پلیسی، در مقابل این فساد سیاسی، در مقابل این اسکاندال در کومهله و حزب کمونیست، آیا در تمام طیف کومهله جمعی پیدا نمیشوند شرافتمندانه سرشان را بالا بگیرند و فراکسیون دفاع از کومهله اعلام کنند؟ (دقت کنید من ننوشته بودم از "فراکسیون فعالیت به نام کومه" حمایت کنید.)
نوشتهاید که انتقادات من به شما در نوشته اخیر نشان از حمایت ما از فراکسیون اقلیت در کومهله است. اولا انصافا خودتان حجم انتقادات ما به ناسیونالیسم در کومهلهها و حزب دمکراتها را مقایسه کنید با حجم انتقادات ناسیونالیستی خودتان به آن ناسیونالیسم.
در ثانی در مقابل فساد سیاسی امروز هر کس در درون یا بیرون کومهله صدای اعتراضش را بلند کند کاری شرافتمندانه و قابل دفاع است، حتی اگر ناسیونالیستهای هیجده عیاری باشند.