نوستالوژی / ابراهیم حیدری

نوستالوژی

با یە عکس بچەگیم تو طاقچەی یە پنجرە
با رد نگاهی بی انتها …
یهو با اون بزرگ میشم ، پیر میشم
در این بزرگیم
کوچک ، کوچەهای خاطرات میشم …
با دل کە نە
با ، تە ، تە ، تە دلم
مثە یە بادبادک توی فضا
عکس سیاە و سفید میبردم
کشان ، کشان بە کوچەهای باریک ، کاهگلی
عطر گل اقاقیا و شمعدانی بوی گل یاس سفید
چون کودکی شاد خرم
لی لی کنان ، یا سوت زنان
زمزم زمە و نجوا کنان
انگولکی ، ناخنکی
بە این زدن ، بە آن زدن
بە تخمەای بە سنجدی بە ترشی و لواشکی
گاهی دلم غش میرە ، واسەی اون بچەگیام
کتاب و دفتر و مداد یە پاکن و مداد تراش و دیگە هیچ
یە کمی کش بە جای کیف
همەش و کردە کادو پیچ
دو شمارە بزرگتر بود کفشامون
کفش بزرگ پای کوچیک
تا نصف کفش پنبە میشد
راە رفتنا ، تلپ ، تلپ صدا میداد
با این باید ، تا بکنی
یە سال دیگە قد میکشی بزرگ میشی
کفشارو اندازە میشی .
گاهی دلم بد جور هوات و میکنە …
کت و شلوار دو رنگ تو مدرسە ، نمیرسید تا مچ پا !!
با اون کت کوتاە یقە سفید ، کە موندە بود نمیرسید میان راە !!
زنگ تفریح بچەها ، با کلەهای گندەی تراشیدە
دم در مدرسەها ول ولە بود
بە گرد پیرە مرد دستفروش واسەی خرید
شکلات کە میکشید دندونارو
یا تخمەایی با ورق دفتر مشق و املا
مثل یە قیف پیچدە بود
یە آبنبات پرچمی لولەای ….
دلم هوات و میکنە …
پیژامەی بشور بپوش کە تازه مد شدە بود
شبها و خواب ، روی پشتە بوم
حال میداد تو پشە بند دو تا چشامون پر میشد از آسمان و ستارە
با خوردن یە قاچ هندونە ، کە پوستشم مزە دارە
آب فروشان ، دم گاراژ ،
چرکی و نحیف و پا پتی ، با زردی عیان بە رخ
یە کاسە و یە پاچ آب ، یە خوردە یخ
قلوپ ، قلوپ ، لب میزدیم ، می نوشیدیم
همە با این یە کاسە آب چە حال میداد ، گرما و عرق ریزان
یە صلوات ، واسە سلامتی
شوفر و شاگرد شوفر ، مسافران
مسافرت چە حال و کلاس میداد با ، تی بی تی
نوشتن روزهای موندە بە عید ، رو سینەی تختە سیاە
فشفشهای نوروزی ، ترقە و آتیش بازی
وحشت اون تکالیفای کیلویی ، تو تعلیلات نوروزی
دلم هوش و میکنە …
دعوای صف تو نونوایی
یە سنگک و یە بربری یا تافتونی
با یک وجب زبون ، لیس زدنا از تە دل بە بستنی
توپ و ماشین آخر مدل ، پلاستیکی
من دکترو اونم مریض
با دختر همسایەمون ، سوزن بازی
یورش و حملە وجنگ ، تو محلات ، بالایی یا ، پایین یا
ز ترکە ز شاخە و برگ درخت ، شیهە زنان با اسبها !!
گاهی هواش و میکنم ، با تە دل
اون همە برف زمستونی
سرسرە و گولە بازی
رگبار تند بارونش ، هیاهوی آدماش
بە سیلاب و گرفتگی معابرش
تو اون همە بیا برو ، از تە دل خندیدنش ..
اون همە عشقهای بزرگ
جون میگرفت تو کوچەهای باریک و کوچیک
با اون همە شرم و حیا
کە انتهاش رد و بدل یە نامەای یە کاغذی
یا دشت میشد ، بە دزدکی یە بوسەای
آی … هوات و میکنم …
گاهی هنوز میخ میشم
دم در مدرسەی دخترونە
تا تو بیای
نیگات کنم ، صدات کنم
گام بە گام ، پشت سرت
عاشقونە نجوا کنم ، شعر بخونم
میخوام تورو شکار کنم
چە دخترای خوش ادا
موی بلند ، بافتە شدە
همە یە دس بالا بلند
کفش و جوراب و شلیتە
یە نیم کت یقە سفید
با برو رویی گل گلی
این جملە بود رو لباشون
مثە ترکە تو دستاشون
آخە داداشم میبینە ، ببینە دعوا میکنە
کە اوفتادی دنبالمون

***
چشام رو عکس خواب میمونە
زین روزگار آخە دیگە خستە شدم
نمیرسە صدام کنە !
نمیبینە نیگام کنە !
بیدارم میکنە یواشکی
پاشو برو دیرە بخواب
بس کن دیگە نوستالوژی .

ابراهیم حیدری . سوئد . ٠٣ / ٢٠١٧