رمز گشایی از افزایش حداقل دستمزد و تورم
شورای عالی کار باید پاسخ دهد. حداقل دستمزد باید تأمین کننده هزینه زندگی ما باشد. حداقل دستمز۸۱۲۰۰۰ تومانی به هیچ وجه تأمین کننده هزینه زندگی ما کارگران نبوده است. چنانکه سطح زندگی ما از فقر مطلق نیز پایین بوده و حداقل دستمزد ما ۳ برابر زیر خط بقاء قراردارد. ما برای تأمین هزینه بقاء خانوارمان باید شغل دوم و حتی سومی هم داشته باشیم. ما باید در ۲۴ ساعت بیش از ۱۶ ساعت کار کنیم. زیرا که دستمزد ۸۱۲۰۰۰تومانی هیچ تناسبی با هزینه زندگی ما ندارد. ما کارگران از شورای عالی کار توضیح میخواهیم: آنها باید محاسبه دستمزد را برای ما معین نمایند و توضیح دهند که حداقل دستمزد چگونه محاسبه شده است. باید مبلغ هزینه مسکن، معاش و خواروبار، بهداشت و درمان، پوشاک، آموزش و تحصیل و وسایل زندگی، هزینه کرایه تردد شهری(ایاب و ذهاب)و هزینه ملزومات دیگر، برای یک خانوار چهارنفری را محاسبه نمایند. محاسبات باید با ذکرارقام،قیمت جز به جز کالاهای مصرفی و مورد نیاز را در بازار مشخص کنند و اعلام نمایند.
آنها ما را به قانون کار ارجاع مان خواهند داد و از ماده ۴۱ امداد خواهند طلبید.
ماده۴۱: افزایش حداقل دستمزد سالانه با افزایش تورم معین میگردد.
بند ۲: حداقل مزد باید به اندازه ای باشد تا زندگی یک خانواده را تأمین نماید.
ماده۴۱در شرایط برابری هزینه خانوار با حداقل دستمزد، مبنای افزایش حداقل دستمزد با افزایش تورم را پیشبینی کرده است. در شرایطی که افزایش تورم سالانه ۳۰% الی ۴۰% درصدی را طی کرده است. اما افزایش حداقل دستمزد طی ۲۸ سال گذشته، همیشه و همواره از فاصله چندین برابری زیر خط فقر برخوردار بوده است!!!؟؟؟
قطعاً در چنین شرایط بسیار نابرابر حداقل دستمزد با هزینه خانوار توجیه کننده نیست،، و تبعیت از ماده ۴۱ قانون کار موضوعیت ندارد.
اینک افزایش حداقل دستمزد باید تا همترازی هزینه خانوار، از یک جهش اجتنابناپذیری برخوردار گردد.
تنها در این صورت است که پس از ان میتوان به ماده ۴۱ مراجعه کرد و افزایش حداقل دستمزد با افزایش تورم واقعی بازار افزایش یاید. در غیر اینصورت حداقل دستمزد تا ۵ برابر زیر خط فقر و سه برابر زیر خط بقاء، برای ما کارگران غیر قابل تحمل تر از هر زمانی میباشد.
ما کارگران از شورای عالی کار میپرسیم:
اگر طی ۲۸ سال گذشته افزایش حداقل دستمزد بر مبنای افزایش تورم واقعی بوده است.اکنون چرا حداقل دستمزد با فاصله ۵ برابر زیر خط فقر و ۳ برابر زیر خط بقاء قرار گرفته است؟؟
بحث دستمزد و تورم معادله سخت ریاضی نیست، بحث قابل لمس ، عینی و واقعیت جاری زندگی است. اما مسئله منافع طبقاتی بین کارفرمایان و کارگران است. اینکه حداقل دستمزد، فقط هزینه زندگی ۵ روز ما کارگران میباشد. این واقعیت را فرد، فرد اعضاء شورای عالی کار میدانند و به آن آگاه هستند. دراین محاسبه حداقل دستمزد و تورم، مهمترین نکته سود و منافع سرمایهداران خصوصی و دولتی است، که خود دولت بزرگترین سرمایه دار ایران است. تمام تلاش دولت وسازمانها، نهادها، و شورای عالی کار مبنی بر دفاع، حمایت و تداوم منافع نجومی، سرمایه داران را بر عهده دارند که اکنون سطح زندگی ما کارگران را ۳ برابر زیر خط بقاء و ۵ برابر زیر خط فقر کاهش دادهاند.
هرمبلغی که به دستمزدها افزوده شود به نسبت تعداد کارگران کارخانه از سود سرمایهدار کم میشود.
ما کارگران به دولت و شورای عالی کار اعلام مینمائیم ما این همه بی عدالتی، نا برابری، فقر و فلاکت، غارت، چپاول و اختلاص را هرگز تحمل نخواهیم کرد.
هم اکنون اعتراضات، اعتصابات ما کارگران سرتا سر جامعه و کشور را فراگرفته است.
در آیندهای نزدیک سیل بیکاران به اعتراضات ما کارگران خواهدپیوست، سپس جنبش جمعیت ۹۹% درصدی جامعه را فرا خواهد گرفت.
آیت نیافر
سخنگوی کمیته پیگیری ایجاد تشکیلهای کارگری ایران