از عمر کامپیوتر و تکنیک ارتباطاتی زمان زیادی نمی گذرد . شاید ۳۰ الی۴۰ سال. از عمر اینترنت و شیوه های جدید اطلاع رسانی و تبلیغاتی زمان بمراتب کمتری می گدرد. کلا گسترش و کاربرد عمومی و همگانی اینترنت در سطح وسیع و به وسعت جهانی عمر چندانی ندارد .
در ظرف همین ۳-۵ سال اخیر گسترش سیستم اینترنتی وارتباطاتی و اتصالات مریوطه Message  بقدری  سریع و گسترده و در عین حال توده گیر شده است که به سرعت برق میماند. ( فقط در ایران ۱۸ ملیون کاربر اینترنتی وجود دارد. (منبع بی بی سی قبل از اتفاقات اخیر)
قبلا از وجود اینترنت و اتصالات مربوطه ، بیشتر برای ارسال اطلاعات و تبلیغات ونیزفرستادن پیامها استفاده میشد. اما در این چند سال اخیر، کاربرد تکنیک اینترنتی بویژه پخش خبر و اطلاعات بطور بی سابقه و نجومی  گسترش یافته است . بیجهت نیست که این بخش از تکنیک را به جهان یا ( فضای مجازی) تشبیه می کنند .
ظاهرا آخرین بار باراک اوباما در دوره انتخاباتی خود از این وسیله بوسعت بی سابقه و کم نطیری در سیاست و سازماندهی از بالا با اختصاص دادن بودجه کلان و هنگفتی استفاده کرد .
ولی اخیرا و در قلب اروپا، استفاده از این روش نه فقط در رساندن خبر واطلاع رسانی، بلکه در سازمان دادن یک حرکت و آکسیون بزرگ مبارزاتی و آزادیخواهانه  مردم ایتالیا به خوبی مورد استفاده قرار گرفت. (البته نا گفته نماند که مردم مبارز ایران بویژه جوانان در طول این ۶ ماه اخیر و در همین جنبش انقلابی خودمان به نحو بسیار شایسته و کارآیی از این روشها استفاده کرده و رژیم را درمانده و به ستوه آورده اند . صد البته که اینکار در یک کشور اختناق زده و با یک دیکتاتوری اسلامی انجام می شود که طبعا بسیار بزرگتر و با شکوه تر است. اما به هر حال دامنه اش محدود تر و ضعیف تر هر چند درخود تاثیرش بیشتر و پرنفوذ تر است) .
اما در قلب اروپا، در ایتالیا با وجود آزادی های نسبی احزاب، مطبوعات و اطلاع رسانی همگانی و رادیو و تلویزیون و غیره و غیره، اینکار در ابتدا بعید و غیر متعارف جلوه می کند .
بنا بر اخبار منتشر شده در رسانه های اروپایی، هفته گذشته نزدیک به ۳۵۰ هزار نفر از مردم ایتالیا برای اعتراض به نخست وزیر این کشور- سیلویو برلوسکونی – در پایتخت این کشوردر شهر رم و در سایر شهرهای اروپا، تظاهرات و تجمعات بزرگی بر پا کردند .
این اعتراضات و تظاهرات که توسط شبکه ارتباطات اینترنتی ( فعالان وبلاگها،فیس بوک،یوتیوپ و تویتر و غیره) سازماندهی و ترتیب داده شده بود، بنام  ” روز نه گفتن به نخست وزیر”  نامگذاری شده بود. این اعتراضات توسط تعداد کثیری ازاحزاب چپ، اتحادیه های کارگری، انجمن های زنان و سایر تشکل های انسان دوستانه و آزادیخواهانه حمایت و پشتیبانی شده بود . جمیعت فوق توسط ۷۰۰ اتوبوس و ۴ قطار بزرگ مسافربری، از نقاط مختلف ایتالیا بطرف پایتخت حمل شده بود. شهررم دراین روز کاملا فلج و تعطیل شده بود .
این تظاهرات بزرگ از چند جهت حائز اهمیت زیادی است:

* سیلویو برلوسکونی نخست وزیر ۷۳ ساله ایتالیا یکی از فاسد ترین ومرتجع ترین سران کشورهای اروپایی است. دو دوره است که با تقلب و خرید رای به اشکال مختلف در راس حکومت قرار دارد . او لقب سلطان مدیا را دراروپا بخود اختصاص داده است.  بیش از ۹۰ درصد مدیای ایتالیا در اختیار اوست.  رادیو تلویزیون روزنامه ها وسایر مطبوعات و انتشارات و بعضی نهادهای فرهنگی و غیره یا تماما در اختیار او هستند و یا بنوعی تحت تاثیر اراده و خواست او تحت فشار عمل می کنند .
روابط نزدیک او با مافیای ایتالیا که تاریخا همچون اختاپوس هشت پایی بر تاروپود مناسبات اقتصادی اجتماعی و سیاسی ایتالیا چنگ انداخته است، اخیرا آشکار و برملا شد. روابط  فاسد او با زنان تن فروش و معاملات ناشی از این روابط  در ایتالیا دیگر زبانزد همگان است.  او منفورترین چهره سیاسی در نزد مردم و بویژه زنان ایتالیاست.
* این اولین بار است که در ایتالیا از طریق اینترنت سازمان دادن و شکل گیری یک اعتراض گسترده و همگانی با این ابعاد چند صد هزار نفره و با حمایت وسیع مردمی و تشکل های مختلف صورت می گیرد. این نه فقط مبتکرین این آکسیون بزرگ اعتراضی را ازداشتن یک ظرفیت بالا و کارآیی عظیم آگاه می کند، بلکه مهمتراینکه همترازی و دست بردن برای استفاده از این ابزارهمگانی، برای حرکت های آتی و داشتن پتانسیل بالایی از شکل دهی به اقداماتی دیگر را نیز می تواند در دستور خود قرار دهد.
تا همین جا و درمکانی دیگردر جریان انقلاب جاری در ایران، مردم مبارز بخصوص جوانان با استفاده از این تکنیک و توسل به بکارگیری از آن، نه فقط  برای اطلاع دهی و سازمان یابی حرکات اعتراضی در داخل ایران ، بلکه در سطح بسیار گسترده تری در پهنه جهانی  و برای جلب حمایت بین المللی  آنچنانکه دیده شد، سود جستند.  تا صدای اعتراض و حق طلبی خود را به گوش جهانیان برسانند. و باین ترتیب بر ابعاد همه جانبه اختناق و سانسور در سطوح مختلف غالب شدند .
 * و بالاخره سومین دستاورد مبارزاتی و سازماندهی  استفاده از تکنیک جدید و امروزی اینترنت خارج ساختن انحصاری مدیا و وسایل ارتباط جمعی از دست قدرتها و صاحبان سرمایه است .
 واقعیت این است که قدرت و تسلط برمدیا و بطور کلی وسایل ارتباط جمعی در تمام کشورها در دست دولتها و صاحبان سرمایه و شرکتهای بزرگی است که رابطه مستقیم یا غیر مستقیمی با کارکرد سرمایه و مناسبات آن دارند. این پدیده را همه جا می شود دید. از سوئد مهد تمدن و پیشرفت جهان غرب گرفته ( خانواده بونییرBonnier)، تا ایران که بیت رهبری و خیل امامان جمعه و کیهان شریعتمداری و همه و همه بنوعی مستقیم یا غیر مستقیم در خدمت سرکوب مردم و تداوم مناسبات استثمارگرانه و ظالمانه سرمایه داری هستند.
اما ویژه گی این دورازمبارزات مردمی در دنیا – فارغ از هر مکانی-  و دراین رابطه بخصوص این است که انحصار، پخش و گسترش اخبارو رویداد های محلی و بین المللی ، بتدریج از محدوده رسانه ها و مدیای انحصاری که معمولا در دست دولتها و قدرتهاست، خارج میشود و آکتور جدیدی وارد صحنه میشود.
شرایط بین امللی- در دهکده جهانی- طوری پیش می رود که پنهان کردن وقایع و اتفاقات، سرکوبها و کشتارهای گسترده، بی عدالتی و ستمگریها و حتی کذب گویی و وارونه جلوه دادن حقایق کار آسانی نیست. بتدریج انحصار و یکه تازی خبری و اطلاع رسانی ( مهندسی افکار عمومی) از دایره نفوذ  ارگان هایی نظیر بی بی سی و سی ان ان و غیره خارج می شود.
بتدریج اعتماد و اطمینان خبری از ارگان های فوق دچار تردید و دو دلی میشود. و جنایات روزهای اولیه جنگهای قدرتها علیه مردم بی دفاع  نظیر جنگ عراق و کشتار مردم افغانستان بدست تروریسم دولتی غرب و اسلام سیاسی ، را نمیتوان پنهان کرد.
این آن چیزی است که نوید آن میدهد که در آینده و در سطح جهانی بعنوان یکی از ابزارهای د سترسی و دستیابی به قدرت از جانب مردم مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر دیده می شود که در اینجا و آنجا توسل به آن و بدست گرفتن آن، برای هموار ساختن این راه میسر و ممکن شده است. بامید آن روز که قطعا دور نیست.
هوشیار سروش
۱۸ دسامبر ۲۰۰۹   
Hoshiar60@gmail.com
* برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به سایت دویچه وله و بی بی سی بین ۵-۱۴ دسامبررجوع شود.