زنده باد انسانیت ! زنده باد جنبش علیه اعدام و قصاص

قرار بود روز یکشنبه ۱۲ دیماه رژیم اسلامی بساط اعدامش را در شهر سنندج بر پا کند. مردم در شهر نگران بودند. رژیم اسلامی میخواست جان کودکی را که از سن ۱۷ سالگی به مدت ۷ سال در زیر سایه انتقام در زندانهای خود برای اجرای قانون ضد انسانی قصاص نگه داشته بود، بدار بیاویزد.

مدت هفت سال هیمن اورامی نژاد در خوف لحظه ای که حامیان دین و خدا در مقام “قاضی و اجرای عدالت” جانش را بگیرند بسر برده بود. او در سنین کودکی در یک نزاع متاسفانه جان همبازی و هم کلاسی دوست خود را گرفته بود. تراژیدی مرگ پویا ابوالقاسمی بدست هیمن اورامی نژاد تا دادگاه و قضاوت وحکم قصاص اسلامی تراژیدی است که بیش از سه دهه است گریبانگیر جامعه ایران شده است. در کجای دنیا نشان داده شده که قصاص و اعدام می تواند راه چاره جلوگیری از جنایت و جرمهای جنائی باشد؟ با یک نگاه و مقایسه بین کشورهائی که در آنها حکم اعدام ممنوع است با کشورهای که هنوز چنین احکامی در آنها و جود دارد متوجه می شویم که میزان جرمهای جنائی اتفاقا در کشورههای که حکم اعدام وجود دارد بسیار بیشتر است. در آن جوامعی که بشریت توانسته است حکم اعدام را لغو کند، جامعه ای قابل تحمل تر اند و بیشتربه جامعه ای انسانی نزدیکتر هستند.

اعدام و قصاص شنیع ترین شکل قتل عمداند و با برنامه ریزی انجام میشود و نام “اجرای عدالت” از جانب جانیانی چون رژیم اسلامی بر آن نهاده اند. در این نظام مجریان و حکم دهندگان اعدام بزرگترین سیستم آدمکشی را سازمان داده اند و باید خود برصندلی متهم و محاکمه به جرم قتل عمد صدهها هزارنفر از مردم ایران قرار بگیرند. رژیم اسلامی حق ندارد در مسند ” اجرای عدالت ” بنشیند.

هنر رژیم اسلامی بعنوان حاکم بر جامعه در چنین مواردی ایجاد فضای قصاص و انتقام کوراست، نه تلاش برای بازسازی انسانها و دادن شانس به مجرمین برای بازگشت به جامعه .

اقدام اخیر کمپین بخشش مجرم از طرف مردم در ادامه چنین تلاشهائی است که توسط فعالین حقوق انسانی و کارگری و مدنی در جامعه ایران علیه چنین احکامی براه انداخته اند.

تلاش انسانی و متحدانه صدهها نفر که با تجمع خود و درخواست گذشت از خانواده ابوالقاسمی به همراه پدر و مادر پویا همگی نشانه ای از اراده و ذات انسانی انسانهائی است که میخواهند در مقابل با توحش اسلامی و آدمکشی آن سدی ایجاد نمایند. اعدام و زندان و شکنجه بخشی مهم و جدائی ناپذیر سیستم رژیم اسلامی برای حفظ حاکمیتش بر جامعه ایران است. تا کنون صدهها هزار را اعدام کرده و هر سال زندانی جدید و مخفی می سازد و اما برای زندانی جا ندارد و زندانهایش مملول از انسانهای شریفی است که جرمشان جز تلاششان برای زندگی شایسته انسانی چیز دیگری نیست. رژیم با کشتن انسانها و با اجرای قانون قصاص انتقام جوئی کور و دشمنی شخصی را در جامعه و میان مردم اشاعه می دهد.

نجات جان هیمن هورامی نژاد( اگر چه او مرتکب جنایتی شده بود.) تنها نجات جان یک انسان نیست، بلکه بخشی از تلاش فعالین و مردم مدرن برای نه گفتن به اعدام و مقابله با آن است. تلاش گسترده فعالین مردم برای بخشش مجرم نشانه این اراده است. به گفته یکی از فعالین آنها این کار به معنی دادن شانس زندگی و فرصت بازسازی به مجرم برای زندگی است. این اقدام در سنندج و اقدام همزمان آن در تهران، روز دوشنبه ۱۳ دیماه در دفاع از خواست ۷ زندانی سیاسی در زندان اوین که دست به اعتصاب غذا زده بودند گوشه های گوناگون یک جنبش هستند. این دو اقدام بموقع گوشه های به هم پیوست یک تلاش همه جانبه علیه اعدام و زندان و برای رسیدن به جامعه ای انسانی است. جنبش گذشت از حکم قصاص و مبارزه با اعدام در شهرهای مختلف در ایران تا کنون توانسته است ضمن نجات جان انسانهای زیادی دست جمهوری اسلامی را بر سر جان و زندگی مردم محدودتر بنماید.

این جنبش روز بروز قویتر و گسترده تر شده است. اکنون قادر است قانون جنائی قصاص را به سرنوشت قانون سنگسار در جامعه ایران دچار سازد. باید برای چنان تناسب قوائی بکوشیم که جلو اعدام و سنگسار و شکنجه و زندانی سیاسی را بطور کلی بگیریم و رژیم را بیشتر از اینها در تنگنا قرار دهیم. لغو اعدام و آزادی زندانی سیاسی یک خواست عمومی و اجتماعی است و باید عملا از قانون و قوانین قضائی حذف شوند.

جنبش علیه سنگسار مسیرهائی را پیمود و تجاربی به ما داد و رژیم فعلا نمی تواند دست به این کار بزند. شدت و ابعاد اعتراض مردم به سنگسار نهادهای بین المللی را مجبور به موضعگیری کرد. در نتیجه مدتها است که خبری از سنگسار زنان در میان نیست و این عمل شنیع عملا دارد به فراموشی سپرده میشود و در صحنه نیست. نکته دیگری که بدان باید توجه داشت رژیم اسلامی اعدام و زندان را همواره چون یکی از ابزارههای سرکوب و تحکیم جامعه بر سر مردم نگه داشته است. اعدام بمعنی اعدام روحیه مبارزاتی مردم و فضای مبارزاتی جامعه هم هست. هرگاه رژیم نیاز به مرعوب نمودن جامعه داشته باشد به اعدامهای گسترده روئی می آورد. باید تلاش نمود جامعه را برای مقابله با این عمل شنیع بیدار نگه داشت.

اسد نودینیان

دی ماه ۱۳۹۵