وطن ی از روی تصادف
به دنیای
پا گذاشته ام
که خود
هیچ نقش ی
دربوجود آمدن م را
نداشته ام
……
زبان ی را
یاد گرفته ام
بدون خواست
خودم
……
قومیت ی را
به من نسبت داده ان
که در انتخاب ش
هیچ سهم ی
نداشته ام
……
ملیّت ی را
در شناسنامه
ثبت کرده اند
بدون انکه
از من
نظر به خواهند
……
مذهب ی را
ضمیمه زندگی ام
کرده اند
که هیچ وقت
آنرا نه پذیرفته ام
…….
اینک
من
هم چون پرندگان مهاجر
نه مرزی را
می شناس م
ونه
مذهب ی
اما باز
به اجبار
با زبانِ دیگری
ارتباط می گیرم
با مردم
برای اینکه
حرفی برای
گفتن دارم.
اکبر یگانه ۲۰۱۶٫۱۰٫۲۸